Geplaatst: 22 januari 2010

Kun je leven met een workaholic en hoe doe je dat? Ik ben er zelf een geweest en herken ze ook in mijn directe omgeving. Het is vaak meer een kwestie van overleven als je partner getrouwd is met zijn werk. Velen stoppen dan wanhopig veel energie in het proberen de ander te veranderen – wat vaak meer frustratie oplevert en het gedrag alleen nog maar verergert. Begin altijd bij jezelf. Er zelf mee leren leven begint met het gedrag herkennen, begrijpen waar het vandaan komt en vervolgens zien wat je er zelf aan kunt doen.

Hoe herken je een workaholic?

Je herkent een workaholic vaak als perfectionist of controlfreak. Het voortdurend checken van een telefoon kan een duidelijk symptoom zijn. Workaholics voelen zich ongemakkelijk wanneer ze niet aan het werk zijn; ze zijn verslaafd aan ononderbroken activiteit en werken vaak eenvoudig om te werken. Dat zegt Diane M. Fassel in Working ourselves to Death.

Hard werken is niet hetzelfde als werkverslaving. Mensen die geregeld erg lange uren maken, weten op tijd een onderbreking in te bouwen om zich mentaal en fysiek weer op te laden. Het werkverslaafde gedrag is echter niet te stoppen en gaat gewoon verder, zelfs wanneer de persoon in kwestie gezondheidsproblemen ondervindt of weet dat de kwaliteit van zijn werk eronder lijdt.

Kan het kwaad?

‘Workaholisme is de onbedwingbare neiging om hard te werken en als men niet werkt veel aan het werk te denken. De persoon in kwestie hoeft niet per se problemen te hebben met zijn of haar verslaving, maar diens omgeving heeft dat vaak wel.’ (Wikipedia)

Duidelijke symptomen van werkverslaving zijn het negeren van de vraag om aandacht van partners of kinderen, en in het geheim werkgerelateerde zaken doen. Psychologen zien in werkverslaving een lastiger proces dan bij een verslaving aan alcohol, drugs of gokken. Een van de moeilijkheden is dat mensen die overmatig werken door hun directe omgeving vaak worden geprezen, iets wat niet het geval is met andere verslavingen. Werkverslaafden zijn echter niet uit op efficiënt werken of het leveren van maximale kwaliteit, ze zijn meestal gewoon op zoek naar meer werk. Organisaties die denken dat workaholics het bedrijf ten goede komen, hebben het dan ook volledig mis.

Tien tips om te leven met een workaholic

Huwelijken waarin een van de partners workaholic is, hebben twee keer zoveel kans om te eindigen in een scheiding. Dat stellen onderzoekers van de University of North Carolina op Forbes. Blijven de partners wel bij elkaar, dan gaat het samenleven meestal niet van een leien dakje. Meestal ligt trouwens de oorzaak juist in de privésituatie en heeft de verslaving niets te maken met het werk zelf. Uit onderzoekt blijkt dat een workaholic meestal probeert te ontsnappen aan een slechte privérelatie of pijn en verdriet wil ‘wegwerken’. Vaak steken partners de nodige energie in pogingen de ander te veranderen – wat meestal vruchteloos is, alleen maar meer frustraties oplevert, de relatie onder druk zet en het vluchten in werk versterkt. Probeer het als partner allereerst bij jezelf te houden. Tien praktische tips om een partner die getrouwd is met zijn/haar werk te overleven.

1. Houd op met helpen

Je kunt onbewust het gedrag van je partner in stand houden: je gaat wat later eten, houdt de kinderen wat langer op of stelt zelfs vakanties uit. Al deze dingen houden de verslaving alleen maar in stand. Doorbreek de cyclus door je aan een eigen schema te houden, waardoor de workaholic geregeld geconfronteerd wordt met wat hij mist.

2. Zoek een gemeenschappelijke hobby

Workaholics hebben vaak het gevoel dat ze altijd bezig moeten zijn. Kijk waarmee je samen bezig kunt zijn en waaruit bevrediging te halen valt die kan concurreren met de waardering die het werk oplevert.

3. Zeur niet

Niemand houdt van gezeur, helemaal niet als die een beschuldigende ondertoon heeft. Stel je vragen om meer tijd samen door te brengen dus op een positieve manier. Formuleer wat het gedrag met jou doet, houdt het bij jezelf en beschuldig niet.

4. Leer de baan van je partner begrijpen

Het helpt als je begrijpt wat je partner precies doet en waarom hij of zij daar zo veel voldoening uit haalt. Hoe meer je weet, hoe minder wrok je zult koesteren. Je kunt zo ook een beter klankbord zijn.

5. Maak kennis met de collega’s

Je kunt je moeilijk inleven in een workaholic als je niet weet met wie hij of zij elke dag werkt. Nodig de collega’s bijvoorbeeld eens uit voor een etentje om de kloof tussen werk en privé te dichten.

6. Maak een plan

Maak een planning waarin je gezamenlijke vrije tijd en taken thuis opneemt, zowel voor de korte als de lange termijn. Dit hoeft geen ijzeren wet te zijn, pas het aan als het leven je onverwacht iets anders biedt.

7. Bepaal welke sociale activiteiten prioriteit hebben

Je weet misschien wel twintig leuke dingen waar je graag met je partner naar toe zou gaan, maar overvraag niet, beslis welke het allerbelangrijkst zijn en probeer eerst die te realiseren.

8. Zet die mobiel uit!

De smartphone was voor veel workaholics het laatste zetje in hun permanente betrokkenheid, of zeg gerust: obsessie. Vecht terug en plan geregeld periodes waarin het apparaat uitgezet wordt.

9. Zet jezelf (weer) op nummer een

Of je nu gelijk hebt of niet, je kunt een ander niet veranderen. Je kunt alleen maar hopen dat de workaholic zelf inziet wat hij/zij aanricht met al dat werken en uit zichzelf een stapje terug doet. In de tussentijd moet je jezelf beschermen en bedenken wat jou gelukkig maakt, ook wanneer je partner er niet is.

10. Laatste optie: therapie

Als niets anders helpt, kun je altijd nog overwegen professionele hulp te zoeken. Net als bij andere verslavingen zijn er verschillende mogelijkheden om de kern van het probleem te achterhalen en tot gedragsverandering te komen.

Hongerige geesten

In 'Hongerige geesten' neemt arts Gabor Maté ons mee naar de bron van onze verslavingen: trauma. Bekend van o.a. 'Wanneer je lichaam nee zegt'.

Bestel jouw exemplaar voor €25.00 met gratis verzending Bestel nu

Je bestelt bij

Geplaatst: 14 januari 2010

Teleurstelling mag niet

Teleurstelling is volgens mij een van de moeilijkste emoties. Een gevoel waar we niet mee weten om te gaan, maar dat we liever direct ombuigen naar iets anders. Let maar eens op: hoe vaak troosten we onszelf en onze kinderen niet wanneer we teleurgesteld zijn? Hoe vaak gebeurt het niet dat we meteen met een verzachtende opmerking of gedachte komen: ach, volgende keer beter, zo belangrijk is het niet, dan neem je toch gewoon een andere. Straks mag je iets lekkers! Allemaal afleiders van het gevoel van teleurstelling. Gladstrijken die emotie!

Uitdrukking geven aan jezelf

Maar waarom willen we dat zo graag? Waar gaat teleurstelling eigenlijk over? Teleurstelling overkomt je wanneer je verwachtingen niet uitkomen. Je bent teleurgesteld in jezelf, je eigen kunnen, of in een ander, die niet doet wat jij graag zou willen. Ten diepste gaat dit over het uitdrukken van jezelf: je gevoel laat weten dat je geraakt bent, dat je verwachtingen had, dat je boos bent of verdrietig dat die niet gehaald zijn. Dat je de moed verloren bent, gefaald hebt? Er stond iets op het spel: je bent niet zomaar teleurgesteld. Uitkomen voor je teleurstelling betekent dat je jezelf laat zien, dat je uitdraagt wat belangrijk voor je is. En dat maakt kwetsbaar. Daar kan je op afgerekend worden.

Emoties inslikken

Wanneer je vaak je teleurstelling inslikt, doe je moeite om jezelf te verbergen. Je isoleert jezelf – om te beginnen van jezelf. Een deel van jou heeft geen bestaansrecht. Dit kost bakken energie! Om nog maar niet te spreken van de spanning die dit oplevert, waardoor je jezelf mogelijk gaat vastzetten. Dat maakt je minder flexibel, je kunt minder soepel inspelen op situaties, waardoor nieuwe teleurstellingen op de loer liggen.

Stilstaan bij teleurstelling

Een haptonomische benadering begint met het gevoel zelf onderzoeken. Om te beginnen kun je eens voelen hoe teleurstelling eigenlijk aanvoelt.

Aan welke signalen van je lichaam merk je dat je teleurgesteld bent? Krijg je warme wangen, gaat je hart sneller kloppen, word je onrustig? Of voel je je zwaar, laat je je schouders hangen? Misschien is het niet zo duidelijk, of voel je het pas achteraf. Dat kan zelfs per keer verschillen.

Vervolgens kijk je naar de dieperliggende emotie: hoe voelt het om teleurgesteld te zijn? Is het een prettige sensatie, of juist niet? Of een mix van beide? Zit er boosheid bij? Ben je kwaad dat het je niet lukt je doelen te verwezenlijken? Of verdriet, omdat je iets heel graag wilde dat niet doorgaat? Misschien ben je wel bang – dat je niet goed genoeg bent bijvoorbeeld. Al onderzoekend komen de thema’s die voor jou een rol spelen bij teleurstelling naar boven.

Heilzaam

Het kan heilzaam zijn om je emoties aandachtig te volgen en te doorleven. Je kunt er onderliggende patronen mee ontdekken. En wanneer je je daarvan bewust bent, verwerf je keuzevrijheid. De haptotherapeut doet precies dat: samen op onderzoek gaan naar de patronen die je ontwikkeld hebt. Via die bewustwording, kun je nieuw gedrag aanleren en een nieuwe balans vinden.

Het maakt al verschil door gewoon eens keer bewust te voelen wat je overkomt in plaats van op je gebruikelijke manier te reageren. Kijk eens wat dat je oplevert.

Haptonomie en haptotherapie

Wil je meer lezen over hoe je haptonomie het beste kunt gebruiken om je zintuigen te gebruiken bij het ervaren van relaties? Dit Ankertje geeft een introductie in de haptonomie en haar toepassing in het dagelijks leven, opvoeding en werk, van geboorte tot ouderdom. B

Bestel jouw exemplaar voor €15.00 Bestel nu

Je bestelt bij