Wat is gerecyclede pijn? Dit is de onverwachte invloed van emotionele verwondingen uit het verleden
Door Gastauteur
Dit artikel ‘moet’ eigenlijk iedereen lezen. We hebben namelijk allemaal last van gerecyclede pijn met alle gevolgen van dien. Rare, defensieve reacties op onverwachte momenten, reageren of je gedragen als een kind of steeds tegen dezelfde dingen aanlopen: het zijn allemaal gevolgen van gerecyclede pijn. Robert Jackman (auteur van Waarom doe ik zo?) legt je in dit artikel uit wat het precies is.
Als deze gerecyclede pijn niet wordt geheeld, zal hij steeds opnieuw worden getriggerd, steeds opnieuw verschijnen en zich steeds herhalen.
Wat is gerecyclede pijn?
Reageer je altijd op dezelfde manier op een gebeurtenis of ervaring, zoals tegen de ander uitvallen en schreeuwen of je terugtrekken? Als dat zo is en het is je ook opgevallen, dan besef je later vaak dat je overdreven hebt gereageerd en vraag je je af waarom je zo heftig reageerde, aangezien de gebeurtenis zelf niet zo heel veel voorstelde. Je verwonding is dan naar boven gekomen. Je reageerde zo omdat iets in je werd getriggerd en het patroon activeerde van je emotionele verwonding en gerecyclede pijn.
Het deel van jou dat je nog niet hebt geheeld, wordt getriggerd en bepaalt vervolgens hoe je op de situatie reageert. Dit gekwetste deel is gerelateerd aan de oorspronkelijke ingrijpende emotionele gebeurtenis, en op basis van deze diep begraven emotionele verwonding blijf je je slechte keuzes herhalen. Dit gekwetste deel is niet geïntegreerd in je verantwoordelijke volwassen zelf, maar is van de andere delen afgescheiden.
We dragen allemaal deze ‘gerecyclede pijn’ met ons mee, zoals ik (Robert Jackman, red.) het noem, oftewel de verwonding die steeds opnieuw opduikt als oude pijn wordt getriggerd. Je hebt dit vertrouwde deel van jezelf diep begraven in de hoop dat je het gewoon kunt vergeten, ook al heb je het gevoel dat je er soms niet aan kunt ontsnappen.
Zo werkt gerecyclede pijn
Hoe werkt gerecyclede pijn precies? Dit is een voorbeeld van gerecyclede pijn en hoe het getriggerd wordt:
Stel, er gebeurt iets in de kindertijd waarvan je enorm schrikt of wat verwarrend voor je is. Je hebt het nog nooit meegemaakt, en je weet niet hoe je erop moet reageren. Het enige dat je weet is dat de ervaring en het daaruit voortvloeiende gevoel je niet bevallen.
Een emotioneel aspect van jou voelt zich gekwetst en ervaart pijn. Het slaat de ervaring op als iets wat niet goed voelt of, in ernstige gevallen, als een trauma. Dat is de oorspronkelijke kernverwonding of kernwond. De kernwond, de emotionele pijn, wordt bevroren in de tijd en op de leeftijd die je had toen deze ingrijpende emotionele ervaring plaatsvond (laten we in dit voorbeeld vijf jaar nemen).
Als je ouder wordt, wordt dat jongere gekwetste deel dat bevroren is in de tijd en niet meerijpt met andere aspecten van jou, door gebeurtenissen getriggerd die lijken op die heftige gebeurtenis die je meemaakte toen je vijf was. Dit deel reageert alsof de oorspronkelijke negatieve ervaring opnieuw plaatsvindt. De pijn wordt gerecycled.
Dit deel van jou komt in actie en wordt defensief en beschermend, of het sluit zich af en wordt stil en onzichtbaar. Je hebt nu een verwonde emotionele reactie ontwikkeld die je als hulpmiddel of tool gebruikt om met dit soort specifieke situaties om te kunnen gaan. Als ze zich opnieuw voordoen, laat je automatisch deze impulsieve reactie, je hulpmiddel, zien.
Je verwonde vijfjarige ik is er altijd bij, voelt zich verloren en is extreem alert omdat er weer iets ergs kan gebeuren. Als je volwassen bent, stapt je vijfjarige ik, die deze emotionele tool heeft ontwikkeld, naar voren en gaat voor je verantwoordelijke volwassen zelf staan wanneer het getriggerd wordt. Dit deel van jou neemt dan beslissingen en reageert emotioneel zoals een vijfjarige dat zou doen, dus ook met de logica, woorden en uitdrukkingen van een vijfjarig kind. Dit is de oorsprong van de uitdrukking ‘je gedraagt je als een kind’.
Je verantwoordelijke volwassen zelf, dat in deze verwonde illusie verstrikt is geraakt, kijkt vanaf een afstandje naar wat er allemaal gebeurt en voelt zich hulpeloos terwijl de situatie zich ontvouwt. Je vijfjarige ik doet zijn uiterste best om alle aspecten van jou te beschermen en wil niet dat die negatieve gebeurtenis opnieuw plaatsvindt.
Nadat het drama zich heeft voltrokken en voorbij is, gaat je verwonde vijfjarige zelf weer over op de sluimerstand en blijft alert tot de trigger opnieuw opduikt.
Je verantwoordelijke volwassen ik is versuft en verward; wat is er zojuist gebeurd? Waarom deed ik dat?
Je probeert te redden wat er nog te redden valt van wat er zojuist gebeurd is, of je negeert het, en probeert daarna gewoon weer met je dag verder te gaan. Je bent je niet bewust van de schadelijke gerecyclede pijn die telkens naar boven komt als dit gekwetste deel wordt getriggerd.
Gerecyclede pijn kost veel energie
Het kost heel veel energie om met deze gerecyclede pijn om te gaan. Probeer eens na te gaan hoe vaak dit drama zich herhaalt; misschien wel meerdere keren per dag. Als deze gerecyclede pijn niet wordt geheeld, zal hij steeds opnieuw worden getriggerd, steeds opnieuw verschijnen en zich steeds herhalen. Ik ben ervan overtuigd dat dit een manier is waarop het onderbewuste de verwonding probeert te helen. Het lichaam, de geest en de ziel zijn niet bedoeld om deze zware emotionele last te dragen.
Oefening: zelfonderzoek
Vraag jezelf eens af: hoe vaak zit ik in deze pijncycli gevangen? Welke voorbeelden komen in je op van hoe deze gerecyclede pijn in jouw leven de kop opsteekt? We hebben het dan over reacties waarover je geen controle lijkt te hebben of die overdreven aanvoelen.
Dit is een fragment uit: Waarom doe ik zo?
Waarom doe ik zo?
Wil jij aan deze gerecyclede pijn werken en die oude reacties uit het verleden stoppen? Waarom doe ik zo? Is jouw gids in deze ontdekkingstocht naar heling van het verleden.
Lees verder over de invloed van oude pijn op je leven:
Oude pijn uit je jeugd: hoe je over je ouders denkt is de eerste stap naar heling
Het celgeheugen: de plek waar oude pijn, blokkades en trauma’s zijn opgeslagen
Oude pijn helen: de mist van je kindertijd
Inspirerend leven werkt samen met experts om je te inspireren. Gastauteurs bieden ons hun verhalen aan om met jou te delen.
Ik vraag me af of dit dan echt wel iets voor mij is, ik heb veel dingen in het verleden meegemaakt, zowel als klein kind tot als volwassener persoon. Vaak pogingen gedaan tot ….. Antidepressiva jaren lang… En groepstherapieën alsook individuele gesprekken met psycholoog en psychiater… Ik dacht eindelijk ervan af te zijn en nu een aantal jaar met het stoppen van de medicatie is het er weer, maar dan in paniekreacties, waardoor ik het moeilijk vind om onder grote groepen mensen te komen en vooral bij mensen die ik ken in de groepen. Niet individueel. Ik heb een heel kort lontje gekregen…. En het belemmerd me heel erg in mijn dagelijks leven…. Is dit boek iets voor mij of ????
In mijn dagenlijks werk als caregiver voor mensen met dementie, ga ik bijna ongemerkt terug in hun verleden met die personen, onverwerkt trauma wat zomaar ineens komt bovendrijven. Boeiend! Een luisterend oor bij de mens over die ervaring, voelt zwaar maar kan voor de persoon in kwestie nog steeds een “ verwerking “ zijn. Het verklaart ook bepaalt gedrag , waardoor de acceptatie wat eenvoudiger lijkt te worden