Een ziel wordt als mens geboren in een gezin en doet allerlei ervaringen op die haar vormen. Positieve en negatieve ervaringen. Onderweg lopen we kleine en grote beschadigingen en trauma’s op. Daar waar we gewond raken, deelt de ziel zich op in een gewond kinddeel en een zielsdeel dat zich terug trekt naar zijn oorsprong. Zo verliezen we onze heelheid en vormen we onze overlevingsstrategieën.
We leren bijvoorbeeld om heel goed ons best te doen, altijd klaar te staan voor anderen, anderen voor te laten gaan, of dat het alleen goed genoeg is als het perfect is. We maken ons kleiner dan we zijn of rekken ons uit om meer te zijn dan we kunnen. Faalangst, perfectionisme en een gebrekkig zelfvertrouwen worden hier geboren. Ze vormen de bron voor de workaholic of een burn-out later. We ontkomen er niet aan, het is inherent aan onze zielereis hier op aarde.
Het patroon doorbreken
In het spanningsveld van het uit elkaar getrokken kinddeel en zielsdeel zit levensenergie gevangen. Die levensenergie blijft zoeken naar integratie: we blijven zoeken naar manieren om onze wonden te helen. Maar als we er geen bewustzijn op hebben blijven we vaak onze gedragspatronen herhalen. We kunnen dit doorbreken door ons beschadigde kinddeel weer te integreren.
‘In ons organisme is een onverwoestbare drang naar heelheid werkzaam’ – Carl Gustav Jung
4 manieren om je verloren kinddelen te integreren
1. Neem je emoties serieus
Emoties zijn de tools van die helende oerkracht in jou waar Jung het over heeft. Het is belangrijk om ze te omhullen en te kijken wat ze je willen zeggen. Dat is wat anders dan ze uitleven. Je emoties onder ogen zien en er naar luisteren is een uiting van Zelf-liefde.
2. Middelpunt-analyse
Iedere keer dat je jezelf in de steek laat, haal je jezelf weer terug: je gaat het gesprek aan met jezelf. Ga wandelen, fietsen, staren uit het raam, of een cappuccino drinken in je lievelingstentje. Je weet zelf het beste op welke plek jij weer bij jezelf komt. Ga in gesprek met jezelf: Wat voelde je? Wat vind jij? Wat wil jij? Laat je licht schijnen op wat er is gebeurt. Wat maakte dat je jezelf in de steek liet? Waar ken je dat van? Wat doe je de volgende keer anders?
3. Jonge ervaringen
Neem de tijd om stil te staan bij hoe jouw ervaringen in je jonge leven je gevormd hebben. Wat was voedend voor jou? Heb je dingen gemist? Waren er nare dingen? Wie of wat heeft je erdoor heen geholpen? Het helpt soms om een foto van jezelf uit die tijd erbij te halen. Vaak veroordelen we onszelf alsof we volwassen waren. Voor jou als kind was wat je deed echter de beste strategie. Mildheid is geboden!
4. Superego in de kast
Zet je superego even in de kast. Het superego is dat stemmetje dat altijd en overal kritiek op heeft. Het superego houdt niet van veranderingen en zal er alles aan doen, dat jij blijft wie je bent. En dus fluistert het je vaak woorden toe als: ‘Doorzetten, niet zielig doen’. En: ‘Wat heeft dat graven in het verleden nou voor zin?’ Je kunt als antwoord geven dat je van plan bent om jezelf niet meer in de steek te laten!
Het innerlijke kind in je relatie
Hoe functioneert jouw innerlijke kind in je relatie? Hoe kun je jezelf genezen? Wat heeft je innerlijke kind binnen de relatie nodig? Welke aspecten mogen eindelijk geactiveerd worden? Deze vragen en meer worden beantwoord in Het innerlijke kind in je relatie van Susanne Hühn.
Ik werk vanuit de levenslooppsychologie: een richting binnen de psychologie, die ervan uitgaat dat wij mensen ons hele leven blijven groeien en ontwikkelen. Met mij werken betekent leren hoe het leven je heeft gevormd, en (weer) leren vertrouwen op je hart en intuïtie, én je instinct. Ik geef workshops, verzorg een jaartraject en individuele sessies. www.susanvroemen.nl
