Wie heeft het niet: een verleden waarin je van alles hebt meegemaakt. Onrecht, pijn, verdriet, seksueel misbruik, geweld, je onveilig of niet gewenst voelen op deze aarde. Ik ben niet de enige die daardoor een minder veilige basis heeft meegekregen van mijn ouders. De tijd van verandering is aangebroken. Zielenfamilies gaan zich verenigen en hun zielendoel manifesteren.
Het moeras van mijn verleden
Het moeras van mijn verleden dringt zich op aan het heden. Een moeras van negatieve overtuigingen die mij wil terug trekken naar mijn faalangst, mijn onzekerheid, mijn minderwaardigheidsgevoel, het “niet goed genoeg zijn gevoel”. Door mijn jeugd ben ik de negatieve overtuigingen, afkeurende, denigrerende, schadelijke en pijnlijke woorden die ik dagelijks te horen kreeg, gaan geloven. Ik heb ze aangenomen, ik heb ze als mijn waarheid beschouwd en ik ben er naar gaan leven. Dit heeft een enorme invloed gehad op mijn leven.
Wat heb ik mij anders, alleen en onbegrepen gevoeld als kind. Ik begreep de grote mensen wereld niet. Ik zag, voelde en wist dat er overal liefde om ons heen was, en dat er voor iedereen genoeg was. In mijn ogen waren er geen tekorten en is er alleen overvloed.
Mijn hooggevoeligheid
Vroeger hadden we geen labeltjes zoals nu. Nu zou ik het labeltje hooggevoelig opgeplakt krijgen. Toen moest ik mij maar gewoon aanpassen en zeker niet anders zijn dan anderen. Er werd verwacht dat ik een “doe maar normaal, dan doe je gek genoeg houding” aannam. Als een spons absorbeerde ik de energieën om mij heen en voelde ik het verdriet, de pijn of woede van een ander haarfijn aan.
Daardoor maakte ik mezelf kleiner als iemand agressief of woedend was of maakte ik me als kind een hulpverlener voor degenen die pijn of verdriet hadden. Ik voelde het verdriet van de ander en ik ging al naast de ander zitten om met mijn hand op de schouder troost om te bieden. Dit terwijl de ander nog niet eens wist dat die ging huilen. Mijn hand werd weggeduwd, maar even later kwamen de tranen. Ik deed het uit liefde, maar die liefde werd niet altijd begrepen of gewaardeerd. Dit voelde voor mij als een afwijzing waardoor ik nog beter mijn best ging doen om aardig gevonden te worden.
Geen kind kunnen zijn
Ik wilde erbij horen. Toen snapte ik niets van mijn aangeboren talenten en gaven waardoor ik er niet bij hoorde. Als kind werd ik dus de pleaser en wierp ik mij op als bemiddelaar of als buffer in ons gezin en voor de mensen om mij heen. Wat ik toen zelf niet wist, is dat ik als kind geen kind ben geweest, maar mezelf als een volwassene heb gedragen en te serieus werd. Ik had overzicht en inzicht en vond oplossingen voor andermans problemen, zo jong als dat ik was.
Op papier ben ik niet de psycholoog geworden die ik had willen zijn. De universiteit van het leven heb ik voor mijn gevoel doorvoeld en doorleefd, wat van mij een bewuster en sterker mens heeft gemaakt.
Mijn vader was een autoritaire man waar ik als kind vol tegenin ging, ik accepteerde niet dat zijn gezag boven mezelf stond. Hij heeft mij vaak het vuur aan de schenen gelegd en veel tegengas gegeven in mijn leven. Door mijn gevoeligheid kwam dat heftig en soms te heftig binnen. Het maakte mij onzeker en angstig waardoor mijn zelfvertrouwen zwaar werd aangetast.
Ik ontwikkelde een negatief zelfbeeld en een gevoel van minderwaardig zijn. Ik was mij er niet van bewust dat ik alle ballen in de lucht hield voor anderen, waardoor ik nauwelijks toe kwam aan mijn eigen leven. Om er weer veel later achter te komen dat ik niet eens wist dat ik ook een bestaansrecht heb en ook een eigen leven mag hebben! Dat ik niet alleen een assepoester hoef te zijn voor anderen. Misschien vond ik het toen ook wel makkelijk om niet de verantwoording voor mezelf te nemen, ook omdat ik niet wist hoe.
Een eyeopener
Toen mijn vader overleed zakte ik weg in een zwart gat en wat ik vasthield aan blokkades wilde eruit. Reguliere hulp voelde niet goed voor mij en ik heb toen ondersteuning gezocht op een alternatieve manier. Ik ging naar een meditatiegroep die ‘mens durf te leven’ heette. Toepasselijker kon niet. Ik heb daar vele tranen gelaten en inzichten gekregen, blokkades doorvoeld en patronen doorbroken. Om erachter te komen dat ik van mezelf mag houden! Dat was een eyeopener en tevens een niet gemakkelijke opdracht die ik mee kreeg voor de rest van mijn leven.
Hoe voelt dat van jezelf houden? Hoe doe je dat als je altijd gekeken hebt naar de ogen van een ander. Ik die aanvoelde wat de ander nodig had en de ander altijd als een prioriteit zag. Geven en ontvangen was niet in balans. Ik vond het mezelf niet waard om te ontvangen. Waar ging ik beginnen. Hoe moest dat nou? Met vallen en opstaan leerde ik om mijn grenzen aan te geven door meer nee te zeggen als iets niet goed voelde.
Grenzen leren aangeven
Dit bracht af en toe schokkende reacties teweeg. Ik die altijd ‘ja’ zei tegen alles en iedereen, zei nu meer ‘nee’. Onbegrip, onaardige woorden, weerstand en bizarre situaties die mij onzeker zorgde ervoor dat mijn ‘nee’ nog niet altijd echt een ‘nee’ was en kon veranderen in een ‘ja’.
Gaandeweg leerde ik meer mijn grenzen aan te geven en meer te leven vanuit wat ik leuk vond. Het is hard werken aan jezelf om veranderingen aan te brengen in je leven die je gelukkiger maken. Doordat ik de ballen voor een ander niet meer in de lucht hield, kwam er ruimte voor mijn eigen ontwikkeling. Ik vroeg mezelf af: wat wil ik? Losgeweekt van mensen die niet langer op dezelfde golflengte zaten als ik, nam ik voorzichtig een stap naar mijn wens of doel.
Angst en onzekerheid
Als ik de wens had om een volgende stap te nemen in mijn leven, trok het moeras van onzekerheden, angst, minderwaardig voelen, en negatieve overtuigingen mij weer naar beneden. Dat zorgde ervoor dat ik vele keren mijn ideeën niet tot bloei liet komen, terwijl de haven al in zicht was. Teleurstelling op teleurstelling zorgde ervoor dat sommige dromen niet uitkwamen door angst en onzekerheid.
Door de pieken en de dalen in het leven te doorvoelen en er van te leren, kom je vooruit. Stilstaan is achteruitgang. De dalen die mij gesterkt hebben, hebben mij doen inzien dat ik, net als vele anderen, een hele krachtige uitstraling heb. Ondanks wat wij allemaal hebben meegemaakt en ondanks dat wij er veelal alleen voor hebben gestaan.
Belang van onze vorige generaties
Door mijn processen kwam ik erachter hoe belangrijk onze ouders, grootouders en voorouders zijn. Generaties lang hebben ze een grote stempel gedrukt op ons nakomelingen. Negatieve aannames, patronen, dogma’s had ik doorgekregen van mijn ouders, en mijn ouders weer van hun ouders. Je snapt dat de cirkel rond is omdat hun ouders ook allerlei negatieve aannames hadden overgenomen van hun ouders.
De blauwdruk die je meegekregen hebt, was niet van jou, maar van de generaties voor ons. Het blijft in je onderbewustzijn zitten totdat jij je er van los maakt. Perfectionisme, onzekerheid en angst doen je waardeloos voelen waardoor je in armoede leeft. Als je je daar niet van bevrijdt, blijft het sluimeren in je onderbewustzijn, waardoor je niet leeft als wie je werkelijk bent!
Oude overtuigingen loslaten
Het tijdperk van strijden is voorbij en het moeras raakt in de vergetelheid. Misschien heb je nog wat onzekere momenten en voel je nog weleens de eenzaamheid of angst. Laat die overtuigingen van ouders, grootouders en voorouders los. Transformeer ze. Zie jezelf zoals anderen je zien, accepteer je geboorterecht en claim het terug! Leef in overgave en overvloed, want jij mag er zijn, lief mens!
Ik sta nu aan het begin van de andere kant van het verhaal, weg uit het moeras. Ik besef door achterom te kijken hoever ik ben gekomen in mijn leven, ondanks dat ik niet al mijn wensen en doelen hebt behaald. Dit gedeelte in mijn leven heb ik gehad en heeft mij geestelijk verrijkt, gerijpt en voorbereid op wat nog komen gaat. Vele van mijn zielenfamilie hebben een beschadigd leven geleefd of zitten er nog middenin.
Nu staan we aan het begin van een nieuwe tijd vol vreugde, vrede, vertrouwen, in harmonie en in verbinding met onze zielenfamilie. Deze ontmoetingen met gelijkgestemde zielen verhogen je energie en levensgeluk. Je hoeft niets meer uit te leggen aan de ander, want je wordt gezien en gehoord en begrepen. Liefdevol wordt je gedragen en voel je hun ondersteuning. Door dit warme bad van liefde mag je je ontspannen. Je mag nu vol vertrouwen je potentieel, jouw aangeboren talenten gaan leven. Om samen met je zielenfamilie de energie te verhogen naar een hoger plan, waar vrede en harmonie een nieuwe liefdevolle samenleving vormt. Op naar het Nieuwe Nu, van het alleen zijn naar het al-één zijn.
Geschreven door Helen van Loenen
De hoeders van de aarde
Wil je weten hoe je met de vier waarnemingsniveau aan de slag kunt gaan? Lees de inzichten van de medicijnmannen en -vrouwen van Amerika: hoe kun je trauma’s uit het verleden van je afschudden, hoe kun je angst en boosheid loslaten om in genade te leven, kun je je eigen lot helen en al jouw ervaringen zijn een projectie van je innerlijke landschap of dromen. Verdiep je met Villoldo in deze thema’s op weg naar spirituele groei.
Lees ook deze artikelen:
Blijft oude pijn je achtervolgen? Dit zijn 4 spirituele niveaus om oude pijn te bekijken én te transformeren
Welke ervaringen triggeren jouw pijn?
Wijze woorden: Waarom houden we toch zo vast aan ons lijden?
Inspirerend leven werkt samen met experts om je te inspireren. Gastauteurs bieden ons hun verhalen aan om met jou te delen.
