Overgevoeligheid voor energieën van anderen gezien vanuit de Chinese Geneeskunde
Door Conny Coppen
Je hebt last van de negativiteit van anderen. Je voelt hun strijd. Of je bent verward: ze zeggen dat het goed met hun gaat, niks aan de hand. Maar jij voelt iets heel anders. En je hebt er last van. Je bent snel overprikkeld, moe of leeggezogen. Je hebt zeg maar ‘een dun huidje’. Er zijn daarentegen ook mensen met een olifantshuid; mensen die niks in de gaten lijken te hebben en vooral op zichzelf gericht zijn. Ze denderen door andermans porseleinkast en hebben niet door wat voor schade ze aanrichten. Ze lijken ongevoelig voor kritiek of voor gevoelens van anderen.
Dit is het tweede deel van drie artikelen over thema’s met betrekking tot het metaalelement. Dat element is verbonden met grenzen stellen, je afweersysteem, met loslaten en toelaten, met huid, longen, dikke darm en je adem(ruimte).
Lees hier het eerste deel: Benauwdheid en problemen met je huid; gezien vanuit de Chinese Geneeskunde
Overgevoelig voor energieën van anderen
Als je overgevoelig bent voor energieën van anderen, komt alles zo maar binnen. Hoe komt dat? Wat wil je eigenlijk wel en wat wil je niet binnen laten? Hoe sluit je je af voor negatieve invloeden? Als in je huis alles en iedereen zo maar binnen komt, dan zijn er een paar oplossingen:
- Je zorgt dat je thuis bent, dan wordt er minder snel ingebroken.
- Je laat niet alle deuren open staan.
Zorgen dat je thuis bent, betekent: je lichaam bewonen. Voelen, aanwezig zijn. Jezelf leren kennen in wie je bent, in wat bij jou hoort, wat jou voedt en dient en wat niet. Nee leren zeggen.
Deuren sluiten, betekent ‘nee’ leren zeggen. Herkennen wat schadelijk voor je is en dat buiten de deur houden. Dit laatste is ook een functie van het afweersysteem. Mensen die overgevoelig zijn, moeten op geestelijk vlak hun afweersysteem trainen. Dat betekent helder, weerbaar en assertief leren zijn, niet vanuit een slachtoffergevoel, maar vanuit ontwikkeld bewustzijn. Vaak is dat een levensopdracht. Er is geen pilletje voor en ook geen eenvoudig trucje.
Vanuit de Chinese geneeskunde horen huid en afweersysteem bij het metaalelement. Het metaal element is ‘het zwaard des onderscheids’, de kern van het afweersysteem dat ertoe dient om jou te beschermen tegen invloeden van buitenaf die ongezond voor je zijn. Longen, dikke darm en huid zijn de organen van het metaalelement.
De huid, gevoeligheid en je afweersysteem
In je longen komt de buitenwereld letterlijk binnen. Ook in de huid ontmoeten binnenwereld en buitenwereld elkaar. Je huid is je meest letterlijke begrenzing tussen je binnenwereld en de buitenwereld. Het is op de huid waar we letterlijk ‘geraakt’ kunnen worden. Om het in spreekwoorden te zeggen: iemand kan ons te dicht op de huid zitten.
Dat geeft onderhuidse spanning. Wat doe je daarmee? Merk je het op? Doe je er wat aan? Of lijd je er (onbewust) onder en verdraag je het, hopend dat het straks weer beter is? Als je lekker in je vel zit, zorg je vanzelf beter voor je grenzen. Je bewaakt je eigen ruimte en vermijdt zo veel mogelijk die mensen of invloeden die jou belasten.
Wat helpt:
1. Goed in je lijf komen; je ‘huis’ bewonen d.m.v. bijvoorbeeld:
- Martial arts, cursus zelfverdediging
- Haptotherapie en/of massage
- Lichaamswerk, yoga, chi kung, tai chi.
2. Jezelf beter leren kennen en je gevoeligheid tot een instrument ontwikkelen.
- Informatie lezen over hooggevoeligheid en jezelf beter leren kennen door introspectie en zelfonderzoek
- Coaching door een coach die gericht is op werken met hoogsensitieve mensen.
- School voor intuïtieve ontwikkeling: leren om van je gevoeligheid een kwaliteit te maken, je te begrenzen, je energie te bewaken et cetera.
3. Oefen regelmatig de innerlijke zon. Dit is een oefening van Conny Coppen die zij op haar website voor jou beschikbaar stelt. Ze helpt je om jezelf op te vullen en te beschermen.
Vragen die je jezelf kunt stellen
- Zit de ander mij te dicht op de huid?
- Levert dit contact mij onderhuidse spanningen op of mag ik ontspannen en zijn wie ik ben?
- Hoe kan ik mezelf helpen om mijn ruimte/vrije tijd te bewaken?
- Waar liggen mijn grenzen?
- Welke spanningen of angsten draag ik onderhuids misschien nog mee? En hoe kan ik mezelf (laten) ondersteunen daarin?
- Houd ik mijn adem in, uit angst dat een ander mij zal veroordelen? Of met andere woorden: komt wat de ander zegt of doet zomaar ‘onder mijn huid’? Of ken ik mezelf inmiddels, waardeer ik mezelf en begrens ik van daaruit mijzelf?
- Mag het prettig en voedend voor mijzelf zijn of ben ik er primair om voor het welzijn van de ander te zorgen? (Dat is vaak een heel diep gevoel dat als kind al is ontstaan)
Een gezond metaalelement
Als het metaalelement gezond is, ben je je bewust van je eigen identiteit en je eigenwaarde in verbinding met de omgeving, levend in relatie met het grotere geheel. Je bent in staat je aan te passen, zonder je identiteit en je integriteit te verliezen. Je weet je in verbinding met een buitenwereld waar veel van waarde is en wat jou reden van bestaan geeft. Ook vertrouw je op je huid; je gevoel dat jou vertelt wat voedend is en wanneer je beter weg kunt gaan, je wapenen of afsluiten. En wanneer het leven van je vraagt dat je loslaat, doe je dat in het volle vertrouwen dat er daarna weer iets nieuws zal komen. Zoals de inademing pas kan komen na de uitademing.
Boekentip: De Tao van gezondheid
Wil jij leren hoe je verbanden en relaties kunt zien tussen je lichaam, ziel en psyche? Wil jij je ‘lichaam leren lezen’? Ga dan aan de slag met ‘De Tao van gezondheid’. Veel dingen krijgen een diepere zin en betekenis.
Lees ook deze artikelen Conny Coppen:
Stoornissen in de huid en het immuunsysteem: gezien vanuit de Chinese Geneeskunde
Moe? Uit balans of ziek? Zo bouw je aan herstel volgens de Chinese geneeskunde
Benauwdheid en problemen met je huid; gezien vanuit de Chinese Geneeskunde
Conny Coppen (1960), werkt sinds 1983 met natuurgeneeskunde, acupunctuur, massage en inzicht gevende gesprekken, schreef 6 boeken en geeft regelmatig nascholingen en workshops.
Martial arts..
Interessant boek lijkt me. Wellicht ga ik het aanschaffen! Als iemand nog een oplossing of remedie weet tegen het volgende; Het doet me zo een ontzettend pijn dat ik in een systeem leef waar dieren 1.7 miljoen per dag worden vermoord. Met kerst 2.7 miljoen per dag. (Alleen in slachthuizen, heb het niet eens over laboratorias) Ik heb de filmpjes gezien en ik voel de pijn van deze dieren. Je kunt zeggen, richt je op het positieve, alleen dit bestaat ook en het negatieve kan men nu eenmaal niet negeren. Dagelijks bid ik voor alle dieren op aarde. Het doet me ontzettend veel verdriet. Ik ben vegetariër, , vermijd leer enzovoort, de mensen in mijn omgeving die het niet zijn, willen niets over dit leed horen, ze eten gewoon vlees, voor mij onbegrijpelijk. Ik lig er ook niet meer wakker van als er mensen vermoord worden, dan denk ik, ja dieren worden dagelijks 1.7 miljoen per dag vermoord. Daar maakt men zich ook niet verdrietig om. Als iemand een tip heeft, hoor ik dat graag.
Of je nu het leed van dieren voelt of van mensen of de planeet, het is niet makkelijk. Het is verdrietig en pijnlijk en machteloos. Er is geen tip of recept dat echt 'helpt' volgens mij. Ja, je kan je leren afsluiten, maar dan sluit je ook iets af wat je niet af moet willen sluiten: je liefde. Je gevoeligheid en je liefde liggen dicht bij elkaar. En die pijn is de keerzijde van je liefde en je invoelend vermogen. Ikzelf kon niet tegen het lijden, vooral van mensen, maar ook van dieren. het is een lange weg geweest om vrede te sluiten met het gegeven dat ik niet voor God kan spelen en dat veel niet in mijn hand is. ik richt me nu op kleine projecten, daar waar ik WEL iets kan betekenen en het verschil kan maken. Dat geeft me vreugde. Mijn gevoeligheid is constructief. Het creëert een balans waardoor ik niet alleen pijn en machteloosheid voel. Daarnaast is er met de jaren een aanvaarding gekomen. Het onaanvaardbare aanvaarde, gewoon omdat we mens zijn en niet god. Binnen dat doen wat je kan met het mooie vermogen van liefhebben dat je in je draagt. enfin, dus toch nog min of meer een tip. ik hoop dat je er wat aan hebt. Conny