Misschien kom jij in deze tijd ook angst of pijn tegen. Dat is niet gek. Het is menselijk en het is van belang dat je zorgzaam en liefdevol omgaat met je angst en pijn.
Vergelijk de angst met een huilend kind, wat aandacht wil. Je kunt het kind negeren maar dan krijst het kind vroeger of later weer. Het kind wil gezien. Het kind wil aandacht en liefde. Heb jij vroeger geleerd om pijn of angst te erkennen? Of het te zien en omarmen? De meesten van ons niet. Het is dan ook niet vreemd dat er zoveel paniek ontstaat. Het is van essentieel belang dat we leren om de angst ruimte te geven. Want juist als het wat (adem) ruimte krijgt, het er mag zijn, maakt ons systeem daarna ruimte voor liefde en vreugde. Als we in oorlog gaan tegen de angst, of doen alsof zij er niet is; zijn we nog verder van huis of ook wel van onszelf. Hierbij drie stappen die kunnen helpen bij het aanvaarden en ruimte geven van pijn en/of angst:
Drie stappen om pijn en angst te leren omarmen
1. Erkenning
Misschien gebeurt het jou ook wel eens dat mensen om je heen het goed bedoelde advies geven: ”je moet het gewoon loslaten”. Datgene loslaten wat je voelt, waar je mee zit en dat wat je maar blijft bezig houden. Ja maar, hoe dan? Hoe laat ik het los? Laat ik het uit mijn handen vallen? Of schud ik het uit mijn lijf? Zou je je op dit goed bedoelde advies kunnen afvragen. Er wordt met dit advies (onbewust) voorbij gegaan aan de erkenning van pijn of de angst, het zien daarvan en het aanvaarden hiervan. Alsof het er niet mag zijn. Alsof wat jij ervaart en voelt er niet mag zijn. En zelf loop je misschien ook wel eens weg van de angst of de pijn, bewust of onbewust. Maar het wil gezien worden. Angst, pijn; het wil gezien.
Zonder haar te zien proberen we onbewust van de angst of de pijn af te komen. Door bijvoorbeeld afleiding te zoeken. Weg gaan van de angst of de pijn maakt niet dat ze voorgoed weg ís. Als je het gevoel wegstopt of (onbewust) doet alsof het er niet is, komt het vroeger of later terug en soms in een andere vorm. Denk hierbij aan burn-out, trauma of ziekte. Het leven is niet altijd vreugde, dat van mij in elk geval niet en ik ken ook niemand die altijd vreugde ervaart. (Eckhart Tolle misschien?)
Het altijd ervaren van vreugde hoeft ook niet en juist als je pijn erkent ben je weer dichterbij vreugde dan wanneer je ervoor vlucht of ertegen vecht. De angst en de pijn zijn zo menselijk. Zeker in deze tijden.
Erken jezelf met of zonder angst of pijn. Neem een paar momenten per dag om even naar binnen te gaan met je aandacht. Doe je ogen even dicht en vraag je af: wat ervaar ik nu? En probeer dan niet meteen om antwoord te geven maar voel even. Misschien ben je moe, voel je vreugde, verdriet. Alles mag en alles kan.
2. Aanvaarding
Als je iets erkent of ziet, dan is een volgende stap: het aanvaarden. Je hoeft het niet te analyseren in je hoofd maar het alleen te benoemen: er is pijn in mij. Het is oke. Je kunt het benoemen zonder weerstand te hebben. Dat kan al rust geven.
Vaker wordt er tegen ongemak gevochten, gevlucht of gedaan alsof het er niet is: ook wel ontkenning. Vlucht je van de pijn? Door overmatig veel te gaan doen of een verslaving te ontwikkelen zoals werken, roken, drinken, social media, of overmatig denken? Heel menselijk.
De meesten van ons krijgen dit ook niet mee in onze jeugd/opvoeding: effectief omgaan met ‘moeilijke gevoelens’ of pijn. Het is niet voor niets dat steeds meer en steeds jongere mensen burn-out klachten ontwikkelen. We leren niet naar ons gevoel te luisteren. We gaan door, door en door en worden vaak geacht 5 of meer ballen tegelijk omhoog te houden.
Het is dus aan jouzelf om gas terug te nemen, en vaak gebeurt dit pas als het niet meer anders kan. Zoals nu voor velen ook het geval: we kunnen nu niet lang meer om onszelf heen. Begin daarom beter vandaag dan morgen met het onvoorwaardelijk accepteren van jouzelf en je gevoelens. Acceptatie van dat wat je voelt en bent is de essentie van zelfliefde. Ongemak/angst stroomt sneller door en dan is er ruimte voor vreugde.
3. Voelen
Maar hoe werkt dat dan, dat voelen? Hoe voel je? Eckhart Tolle omschrijft de volgende oefening in zijn boek: denk gedurende de dag vaker: ‘wat voel ik nu?’ Voel dan de energie in je lichaam zonder te benoemen wat dat is. Voel in dit geval de angst. Ga er heen met je aandacht. Zeg het dat het er mag zijn. Geef het ruimte. Adem er liefde naartoe.
Ook is een van zijn oefeningen om meer in het lichaam te komen en te voelen: zit met je ogen dicht en voel of je rechterhand nog aan je arm vast zit. En ook hier geldt weer: bedenk het niet maar voel dit. Voel de energie in je hand en in je lichaam meerdere malen per dag. We worden zo aangeleerd om in ons hoofd te zitten, te denken, terwijl dat nou juist hetgeen is wat ons ook onrust brengt, zeker nu. Overmatig piekeren en zorgen maken helpt ons meestal niet verder. Voelen wel.
Om innerlijke rust te ervaren is het nodig om te voelen. Vrede is niet iets wat je bedenkt maar iets wat je voelt in dit moment. Het is al in jou. Altijd. Maar om innerlijke vrede te ervaren, is de aanvaarding van angst en pijn essentieel.
Wanneer je in contact staat met jezelf en jouw gevoelens, voel je weer richting en rust, innerlijke rust.
Pijn en angst omarmen is soms noodzakelijk om liefde te voelen.
Boekentip: Nooit meer bang voor angst
Word je gek van je angsten en stress? Sheryl Paul neemt je mee naar de bron van je angsten en laat je zien dat je angsten vaak een verborgen wijsheid met zich meedragen. Een onmisbaar boek voor angsthazen en stresskippen die van hun angst en stress af willen!
De kracht van zelfliefde
In dit praktische boek neemt Shanti haar lezer mee langs de 11 stappen van de Selfin Way. Deze methode, vernoemd naar haar zoontje Elfin, inspireert om jezelf in alle omstandigheden lief te hebben. De heldere oefeningen, sprekende voorbeelden en inspirerende quotes maken De kracht van zelfliefde tot veel meer dan een stappenplan: het is een handboek voor wie (weer) op zoek durft te gaan naar zelfliefde.
Nieuwsgierig naar haar boeken of workshops? Je kunt hier over meer vinden op www.shantischiks.nl
Mijn naam is Shanti Schiks. Na een groot verlies heb ik geleerd dat het aanvaarden van gevoelens, ook de moeilijke, meer met zelfliefde te maken heeft dan positiviteit. Wij zijn allen mensen en maken heftige en pijnlijke dingen mee in ons leven, aanvaarding van gevoelens is daarin zo belangrijk.
