Onze samenleving staat de laatste tijd constant onder druk: voor- en tegenstanders, links en rechts, arm en rijk, enzovoort. Zelden hebben we in Europa zo veel onrust gezien. Meningen zijn meer verdeeld dan ooit en dit is voelbaar tot in je eigen omgeving. Familie, collega’s of vrienden, je kent vast wel iemand in je omgeving of op sociale media die een hele andere mening deelt dan de visie waar jij achter staat. Uiteraard kunnen we het niet altijd eens zijn met anderen, maar het kan ook anders!
Positief conflict
Conflict hoeft niet per definitie iets slechts te zijn. Zo leert de techniek van Positief Conflict ons om conflicten als kansen te bekijken. Om een uitspraak van mijn coach-docent te citeren:
Mogen we het oneens zijn met elkaar zonder dat de boel ontploft?
Positief conflict gaat over open en eerlijk mogen zijn zonder dat de werking van een team, organisatie of zelfs een land op springen staat. Door te luisteren naar de argumenten van een ander, te zoeken naar een win-win situatie en samen te streven naar een oplossing, bereiken we als maatschappij meer dan wanneer we bikkelhard onze eigen visie willen verdedigen als de enige waarheid.
De weg van de minste weerstand
Mindfulness leert ons dat je niet elke discussie hoeft aan te gaan. Gun jezelf de vrijheid om afstand te nemen in plaats van opgezogen te worden door de hevigheid van een gesprek. Gebruik je energie en input voor debatten die er echt toe doen. Zoals men al wel eens zegt: choose your battles wise.
Als je de wereld wilt veranderen…
… begin dan bij jezelf. Onlangs las ik een post op Tiny Buddha met als titel: Sometimes we are the ones who need to change. In deze post staat Shanon Brown stil bij hoe makkelijk het is om anderen op hun fouten te wijzen.
Iedereen, mezelf inbegrepen, heeft al wel eens commentaar over iets of iemand. Achter het kritiek hebben op een ander schuilt de pijn om naar onze eigen issues te (durven) kijken. Iets in ons wordt getriggerd waardoor een gevoel van ongenoegen, boosheid of frustratie naar boven komt.
Toen ik in 2016 mijn coachopleiding startte, draaide een groot deel van deze opleiding om zelfreflectie. Het is een kunst om te leren stilstaan bij wat je als storend ervaart en te begrijpen waar dit gevoel vandaan komt. De “wat maakt dat-vraag” is hier vaak aanwezig. Zelfreflectie kan zeer confronterend, doch zeer leerrijk zijn. Dankzij deze (pittige) opleiding ging er voor mij een hele nieuwe wereld open.
Het is niet mijn schuld
Je kan klagen en de schuld bij een ander leggen, maar zo geraken we als maatschappij niet echt vooruit. Uiteraard ben je niet schuldig voor alles wat misgaat in deze wereld, maar je kan wel beginnen met je eigen verantwoordelijkheid te nemen.
Own your sh*t
Een ex-collega raakte een tijdje terug in een netelige situatie. Het was een gevolg van bepaalde acties, waarvan hij wist dat indien ze het daglicht zouden zien, hij in nauwe schoentjes kwam te staan. Wat zeg je dan als iemand zich in de nesten heeft gewerkt? In een impulsieve reactie flapte een andere collega deze epische woorden uit : Own your sh*t. Met andere woorden: wees verantwoordelijk voor de situatie die je zelf hebt gecreëerd.
Vanuit een impulsieve reactie doen we al wel eens zaken waar we later spijt van krijgen. Soms is het sterker dan jezelf (denk bijvoorbeeld aan jaloezie). Wanneer een impulsieve reactie naar boven komt, stel je dan de vraag of het echt loont om verder op deze trigger in te gaan. Wat heb je te winnen? Wat heb je te verliezen.? Dit is het nemen van je verantwoordelijkheid. Stilstaan bij wat een situatie met zich mee kan brengen en kijken naar wat er hier gespiegeld wordt.
Ripple effect
Misschien denk je: ach, wat maakt het uit of ik aan mezelf werk of niet, de wereld gaat er heus niet beter van worden… De kracht om aan jezelf te werken ligt niet in het veranderen van de hele wereld, maar wel in het op een positieve manier inspireren van jouw directe omgeving. Een zichtbare, positieve verandering in jouw houding kan anderen ertoe zetten om jouw voorbeeld te volgen.
Als je vandaag één van je trekjes zou aanpakken, wat zou je dan voor jezelf willen veranderen?
Hoe zou je leven er dan uit zien als dit karaktertrekje geen punt meer is?
Nodig jezelf uit om de meest inspirerende versie van jezelf te worden.
Dit is een fragment uit Radicale transformatie van Langston Kahn, een sjamaan uit New York.
Radicale transformatie
Tijdens het krachtige Deep Liberation Process laat de auteur ons definitief afstand te doen van ingesleten patronen, triggers en overtuigingen. Het is de weg naar spirituele volwassenheid. In dit boek vind je ook een fijn stappenplan om de gewonde delen van je zelf te helen.
Coach, koffieliefhebber en vuurtorenfan – geen reddingsboot, maar een baken dat je helpt koers te zetten richting zelfliefde, balans en duurzame relaties. Als self-care expert en coach laat ik jouw innerlijke licht weer schijnen, zonder onnodig drama. In mijn podcast "Rumbo Norte" (te beluisteren op Spotify) deel ik inzichten en ga ik graag in gesprek met boeiende gasten.✨
Dank
Mooi geschreven. Soms lijkt het best lastig om bij jezelf te beginnen, maar ik zie steeds vaker in dat dat de way to go is.
Dankjewel voor het compliment Dioe! En knap dat je ervaren hebt dat aan jezelf werken de 'way to go" is ;) Ik voeg hier nog graag aan toe: je bent prima zoals je nu bent, werken aan jezelf betekent dat je ervoor zelf kiest om verantwoordelijkheid te nemen voor je doen en laten.