Een burn-out brengt je tot stilstand, letterlijk en figuurlijk. “Alsof de batterij er uitgetrokken wordt om weer te kunnen opladen. Het is de bedoeling dat je langzamer gaat leven,” zegt Diana Douma. In dit artikel staat ze stil bij de magie van rust, tijdens en ná een burn-out.
De eerste maanden zijn je lichaam en hoofd nog zo ingesteld op doen en gaan, dat het moeilijk is om werkelijk te ontspannen.
Lichaam wil stoppen, hoofd gaat maar door
In een wereld waarin we continu ‘aan’ staan, is het moeilijk om vaart te minderen. Dit heeft te maken met gewoontes, met aangeleerde ideeën en met de aard van het beestje. Ontspanning komt vaak op de laatste plaats. Er zijn mensen die beweren dat als je niet hard werkt, je ook niet krijgt wat je wilt. Maar dat is natuurlijk een ‘oude’ overtuiging. Het gaat uiteindelijk om de kwaliteit van leven. Als je alles met liefde en plezier doet, komt het leven jou vanzelf tegemoet.
We gaan maar door, zonder even stil te staan, zonder momenten van rust. Totdat we noodgedwongen moeten stoppen door een ziekte of een burn-out. Als je in een burn-out terechtkomt, is het heel lastig om jezelf over te geven aan wat er is. Je staat namelijk nog steeds ‘aan’. Je motortje loopt nog. En als je lichaam zegt dat jij moet stoppen, wil je hoofd daar niet aan geloven.
De controle kwijt
Jouw lichaam is zo intelligent dat het weet wanneer de rem erop moet. In de eerste weken, of maanden, verkeer je nog steeds in een staat van ‘doen. Je bent continu in strijd met jezelf over doorgaan of rust nemen. Je krijgt het gevoel te falen of zwak te zijn, terwijl niets minder waar is. Je bent juist ongelooflijk sterk geweest door het zo lang vol te houden én het zo ver te laten komen dat jouw lichaam moest ingrijpen. Je hebt al die tijd een vechtersmentaliteit gehad. Je moest doorgaan van jezelf en wilde niet toegeven aan rust.
Nu schieten er allerlei gedachten door je hoofd. Je geeft jezelf de schuld en probeert te snappen wat er met je aan de hand is. Alles en iedereen voelt als teveel en helder nadenken is er niet meer bij. Huilen om niets, paniekaanvallen, depressie, onmacht en andere gevoelens en emoties die loskomen. Een beerput aan verdriet, boosheid en frustratie gaat open. Ondertussen voel jij je machteloos en probeer je de controle terug te krijgen. Maar dat is het nou juist: je bent de controle kwijt. Over jezelf, je emoties, je gevoelens, je leven, alles…
Het gevecht opnieuw aangaan
Als je in een burn-out terechtkomt, ga je opnieuw het gevecht aan. Je bent in gevecht met jezelf en met de situatie die je niet kunt accepteren. Omdat je nog ‘aan’ staat, weet je niet hoe je moet reageren en handelen. Al die jaren heb je iets op een bepaalde manier gedaan en nu moet je dat zomaar opgeven? Zomaar toegeven aan alles wat je overkomt? Zomaar accepteren dat je lichaam niet meer wil? Het verdriet, de frustratie en boosheid die naar boven komen, toelaten? Een deel van jou wil dat niet en weet ook helemaal niet hoe dat moet, want je hebt altijd alles zo mooi weggestopt.
Een ander deel gaat vechten tegen alles wat zich aandient. Hoezo moet je opgeven? Hoezo voelt alles zo? De eerste maanden zijn je lichaam en hoofd nog zo ingesteld op doen en gaan, dat het moeilijk is om werkelijk te ontspannen. Zeker met alle emoties die erbij komen kijken: emoties die je lang niet gevoeld hebt of hebt willen voelen. Je krijgt lichamelijke klachten waarvan je niet wist dat ze bestonden. Je voelt dat je het doel in je leven volledig bent kwijtgeraakt en probeert een weg te vinden in het hele proces dat jou hier bracht.
Alleen in rust kun je jouw leven overzien en komen er vanzelf oplossingen.
Een burn-out zet je stil
Als je een burn-out krijgt, word je stilgezet. Alsof de batterij er uitgetrokken wordt om weer te kunnen opladen. Maar je hoofd draait nog steeds op volle toeren. Het is de bedoeling dat je langzamer gaat leven. Het is de bedoeling van een burn-out om de stekker eruit te halen, zodat je terugkomt bij jezelf. Uit je hoofd en naar je hart, wat al heel lang moet gebeuren.
Het is de bedoeling dat je weer gaat luisteren naar de behoeftes van je lichaam, en dus niet de signalen negeert, zoals je al die jaren hebt gedaan. Het is de bedoeling dat je gaat nadenken over het leven en gaat kijken en vooral voelen of dit wel de weg is die je wilt blijven gaan. Misschien zijn er liefdevollere alternatieven. Het is de bedoeling dat je weer gaat leren leven vanuit het hart, want daar gebeuren de mooiste dingen en komen de mooiste creaties tot stand. Alleen in rust kun je jouw leven overzien en komen er vanzelf oplossingen. Alleen in rust kan je creativiteit weer vloeien, die jou zoveel kan en zal brengen.
Rust brengt je heel ver
Het is belangrijk om een balans te vinden in je leven, zodat jij jezelf niet weer voorbijloopt. Rust brengt je misschien wel verder dan altijd maar ‘aan’ staan. Rust en luisteren naar je lichaam zijn zo waardevol. Velen denken dat je alleen maar dingen zult bereiken als je er hard voor werkt. Maar vervolgens komen ze er op latere leeftijd achter dat ze hun kostbare tijd verspild hebben aan dingen die er eigenlijk weinig toe doen. Het gaat niet altijd om geld en werken; het gaat om tijd maken voor jezelf, je gezin, je vrienden… We vergeten vaak dat bewust rust creëren ervoor zorgt dat je van het leven kunt genieten op elk moment, op elke dag.
Rust helpt om te relativeren, te genieten, te ontspannen en er volledig te zijn, zonder dat het leven aan jou voorbijgaat. Rust helpt je lichaam om te luisteren naar de behoeftes die zich aandienen. Ook helpt het je om meer vanuit spontaniteit te leven, in plaats van te voldoen aan verplichtingen en verwachtingen. Spontaniteit die je leven meer vervulling zal geven, omdat elk moment een verrassing is.
Nooit meer de oude
Nooit meer de oude van Mieke Lannoey is een boek over het leven na een burn-out. Waar velen het herstel van een burn-out als het eindpunt beschouwen, is het in werkelijkheid slechts het begin. Het begin van een nieuwe manier van leven en werken, die begint met te aanvaarden dat je nooit meer de oude wordt. Ze neemt je mee op haar persoonlijke zoektocht om vanuit de kern te veranderen en inspireert je met haar visie op wat wil ontstaan: een nieuwe maatschappij!
Lees ook deze artikelen:
Groeiproces na burn-out: een eenzame reis
Nooit meer de oude: burn-out en de verbinding met emotionele stress
Nooit meer de oude na een burn-out: blijvend balans zoeken
Diana heeft haar eigen holistische praktijk 'Amisha Glow' gevestigd in Heemskerk. Waar ze gespecialiseerd is in traumaverwerking en oplossen van blokkades, en gebruikt hierbij verschillende methodes zoals trauma release sessies, lichaamswerk en drukpunten-massage en coaching. www.amishaglow.com
Een goed verhaal, ik herken er veel in. Echter, geld speelt in mijn leven ook een rol. Na twee jaar ziektewet, krijg je Wia. Dan mis je van de één op de andere dag ineens 20% van je inkomen en beland je bij de Stadsbank omdat het het niet meer lukt om de vaste lasten te betalen en ook nog te eten. Je voelt je daardoor ineens weer zieker, terug in het ravijn waaruit je met veel pijn en moeite uit aan het kruipen bent. Zo ervaar ik het.
Bedankt, dit is een positieve kijk op een toch lastige gebeurtenis in een mensen leven, en geeft me het gevoel dat ik voor mijzelf mijn eigen juiste ritme heb gevonden
Mooi artikel, heb er veel van opgestoken!
Herkenbaar, helpt weer een stukje in acceptatie. Dank je! Nu nog uitvinden wat voor mij het juiste ritme is, echt rust vinden en weten wat voor mij goed is, vind ik nog erg lastig :-)
Dit klopt echt zo hard. Je gaat maar door en door en door en plots ... ben je thuis met burn-out. En je wil nog zoveel voor iedereen doen en ... dat gaat niet meer. Wat een falen dacht ik. Maar ... eigenlijk heeft mijn burn -out me veel geleerd. En in mijn agenda staat nu op een vast moment me-time ingepland. Het lukt me niet altijd om me hieraan te houden maar het houdt me wel alert.
Het proces is heel duidelijk omschreven. Voor mij geldt dat tinnitus een blijvend restant is. Ik had de balans gevonden, maar het voelt als balanceren op een evenwichtsbalk. Lastig om goede balans vast te houden en niet weer te vervallen in oude gewoonten.
Hallo, Gaat dit boek over na de burn out?
Interessant artikel en zoals jullie al aangeven, ik verwelkom echt mijn burn-out, het is de aanzet naar een nieuwe start, anders was ik gewoon door blijven gaan in een job, die eigenlijk, zie en ervaar ik nu pas, eigenlijk al even niet meer mijn ding was.
Ook ik vind het een interessant artikel. Een burnout is een uitgelezen kans om in contact met je lichaam en gevoelens te komen. Ik ben het alleen niet eens met de woordkeuze 'dat je heel lang sterk bent geweest' omdat het eerder is dat 'je heel lang niet naar jezelf hebt geluisterd'. En voor wie doe je dat? Voor een beeld wat wij hebben van de maatschappij? Terwijl ik juist in mijn overspannenheid heb gemerkt dat dit beeld helemaal niet klopt, dat er zoveel mensen zijn die een crisis meemaken in hun leven en daardoor met zichzelf worden geconfrontreerd. Dat je veel (h)erkenning vindt waarvan je niet wist dat die er was omdat je de illusie had dat je je altijd groot moest houden. Een burnout is dan ook de zelfillusie kwijtraken en tegelijkertijd op een heel andere manier met de medemens contact hebben.
Nu pas een paar weken thuis met heel veel lichamelijke klachten. Diep van binnen wist ik de oorzaak wel maar ik schaam mij ervoor omdat het voelt als falen. Wederom falen in mijn leven net zoals de afgelopen 16 jaar. De huisarts bevestigde mijn burnout, maar op dit moment zit ik nog in de eerste fase. Alles maar moeten. Lijstjes maken van dingen die gedaan moeten worden omdat ze door de lange dagen werk en dan de moeheid maar zijn blijven liggen. Of juist laten zien dat ik de sterke vrouw ben en daardoor alles alleen aanpak en oppakken kan. Nu is de koek op en de emmer vol. Hoe nu verder, ik heb nog geen idee. zolang ik niet door de eerste fase kom van nog steeds alles moeten is er nog geen pad vooruit. Het enige wat ik nu leer is eens wat liever voor mijzelf te zijn en als ik iets onprettig vind dat eerlijk te zeggen. Dit is voor mij stap 1 in een ben ik bang voor lange weg te gaan
Ik werk veel met 'burn-outs' en ben zelf ervaringsdeskundige. Van te hard werken ben ik destijds niet in een burnout situatie terecht gekomen. Wel van onhandig handelen. Daarbij was m'n lichaam niet slim, maar mijn lichaam was uitgeput, het kon niet meer. Als je de functies van het lichaam test, kan er bewezen worden, wetenschappelijk bewezen worden, dat het lichaam uitgeput is. En als je objectief je leefwijze onder de loep neemt, dan zie je vanzelf in dat het handig is om het in de 't toekomst anders aan te pakken. Mijn leven, mijn lichaam, mijn denken, mijn verantwoordelijkheid. Had ik het willen missen? Voor geen goud! ;-)
Mijn burn out was een echte wake up call, nog jong en slechts enkele jaren aan het werk werd ik hier toch nu al door geveld, enkele maanden thuis heeft me al heel wat geholpen, mijn ogen zijn geopend, mijn lichaam is aan het helen. Nu pas besef ik dat ik elke minuut van de dag doorbracht mer een grote lading stress, de hele ratrace wil ik niet meer aan deelnemen, het beeld van wat een maatschappij is is slechts een verzinsel. Ontdekken wat ik graag doe, wat me werkelijk interesseert en energie geeft, beseffen dat ik niet ontzettend hard moet werken om dat de ‘maatschappij’ het zo voorschrijft, dat geld me niet gelukkig maakt, een hele ontdekkingstocht, een lange weg die nog niet helemaal achter de rug is, en achteraf blij dat ik dit proces heb mogen meemaken, Prachtig geschreven artikel waaruit ik veel moed put, wat me nogmaals bevestigd dat wat ik meemaak geen schande is, dat het geen falen is maar een manier om eindelijk de ogen te openen. Bedankt voor de mooie woorden
Ga voor jezelf na wanneer jij rust vindt. Is dit door in te tuin te werken, aan het strand te zitten, een bad nemen, wat te fietsen of gewoon door te tekenen, knutselen of groentes snijden. Vind je het moeilijk om jouw rustmomenten te benoemen, maak dan een lijstje van rustmomenten.
Heel dankbaar vr je mooie artikel,neemt vele twijfels,weg of ik wel ok ben..Na 5 maanden thuis begin ik nu pas te vertragen in mijn hoofd,mijn lichaam werd al verplicht om te vertragen.Doet goed om te lezen dat alle "rare" emotonele reacties niet abnormaal zijn .
Leren luisteren naar je lichaam is bijzonder moeilijk als je zelf nooit naar je lichaam hebt geluisterd. Ik heb mensen gesproken die niet eens voelden dat ze moe waren na 8 uur harde fysieke handenarbeid in de tijd. Van het moment dat ze gingen zitten vielen ze gewoon in slaap. Rust vinden is ook rust in je hoofd vinden zodat je echt helemaal stressvrij wordt. Een overzicht maken van je energievreters en energiebronnen kan daarbij helpen
Een goed artikel op het juiste tijdstip. Ik heb vorig jaar een burn out gehad, en sinds november ging het weer helemaal goed, ik was blij, had geen klachten of last van angsten meer. Nu heb ik een soort terugval. Gelukkig kan ik het nu herkennen, en weet ik dat er weer werk aan de winkel is om mijzelf weer op het juiste pad te krijgen. Bedankt voor dit artikel.
Vier jaar geleden (gelukkig) een burn-out gekregen, zowel fysiek als geestelijk opgebrand. Als kleine zelfstandige niet verzekerd dus na 3 weken de draad weer opgepakt omdat ik open ben geweest naar de klanten ben ik op handen gedragen door hen, het ontroert me nog als ik er aan denk. Van een vijfdaagse werkweek naar een vierdaagse gegaan, rust rust rust was m’n geneesmiddel en een moment om met mezelf bezig te gaan en daar ben ik nog steeds mee doende heb afscheid van mensen genomen die energie kosten. Leef meer gevoelsmatig zowel zakelijk als privé dat geeft rust, denk nu eerst aan mezelf is egoïstisch maar werkt beschermend al snapt niet iedereen dat. De burn-out heeft mij veel opgeleverd, een ontdekkingsreis, zelfreflectie maar bovenal rust.
Goed geschreven,ik zou ook nooit meer de oude willen worden,dat oude patroon heeft er voor gezorgd dat ik over mijn grenzen ging,pleasen,mij schuldig voelen als ik nee zei.Ik weet niet over chronische stress hetzelfde is als een burn-out.