Voel jij je moe of gestrest? Dan is het tijd voor verandering. In Tijd voor jezelf schept Kathryn Nicolai met behulp van korte verhalen een wereld waar de lezers rust en hernieuwde energie in kunnen vinden. Ze zoomt in op kleine momenten van geluk. ‘Een aangename, heilzame en bijna magische ervaring voor als het even allemaal te veel wordt.’ Wil jij je ook ontspannen en even een rustmomentje voor jezelf ervaren? Wij hebben voor jou hier twee fijne tips uit het boek Tijd voor jezelf!
Verhaal om bij te ontspannen: een blokje om
Het had vanaf gisteravond onafgebroken geregend en overal op straat waren er grote plassen. De hemel was grauw en de wolken hingen laag. Het was een middag in oktober, er stond een frisse wind en er hing een herfstige geur in de lucht. Ik stond onder de luifel van de groenteboer verderop in de straat en trok de kraag van mijn jack nog wat hoger. De geur van peren leidde mijn aandacht af van het café op de volgende straathoek, waar ik achter het raam een paar gasten zag koffiedrinken en de krant lezen of praten met vrienden. De peren waren klein en groen, maar gaven al een beetje mee en hadden een paar zachte plekjes: precies eetrijp dus. Ik vroeg de groenteboer om twee peren en een portie amandelen; hij schepte de noten op een vel bruin papier en vouwde dit eromheen. Nadat ik deze lekkernij en in mijn jaszak had laten glijden trok ik mijn capuchon weer over mijn hoofd en stak ik de straat over. Ik was nu bijna thuis.
De oude huizen in onze straat boden een statige aanblik. Eigenlijk vormden ze gewoon een groot huizenblok, maar de gevels waren met verschillende details afgewerkt. Sommige huizen hadden een voortuin en een tuinhek, andere een verweerd plaatsje met een oude boom in het midden. Alle huizen hadden een brede stoep met treetjes, maar met dit regenachtige weer zat er niemand buiten.
Mijn tuin stond vol met hoog opgeschoten heesters en planten en was aan de straatkant afgezet met een hoog smeedijzeren hek. Ik hield halt bij mijn hek en keek even in beide richtingen de straat af: er waren nog meer mensen die zich door de regen waagden, met gebogen hoofd of verscholen onder hun paraplu. Ik stak mijn hand in mijn jaszak, haalde mijn sleutelbos tevoorschijn en zocht op de tast de oude, zware smeedijzeren sleutel; zelfs zonder te kijken kon ik die moeiteloos vinden. Die sleutel met zijn sierlijke smeedwerk in de vorm van een rank en zijn lange baard voelde vertrouwd in mijn hand. Je zou haast denken dat het de sleutel van het feeënrijk is, maar het is gewoon de sleutel van mijn tuinhek.
Eenmaal in de tuin liet ik het hek achter me in het slot vallen. Ik haastte me over het tuinpad naar de voordeur. Ik had genoeg van de regen. Met een andere sleutel aan mijn sleutelbos liet ik mezelf mijn huis binnen; ik slaakte een zucht. Het is heerlijk om aan het eind van de dag de voordeur achter me dicht te trekken, in de prettige wetenschap dat ik de hele avond het huis niet meer uit hoef. Toen ik me omdraaide naar de deur en de rij sloten langs de rand van het geverniste hout bezag, moest ik glimlachen. De deur zat potdicht en ik heb niet al die sloten nodig, maar het geeft me een prettig gevoel ze om de beurt dicht te draaien. Ik draaide de deur op het nachtslot. Ik haakte de ketting vast. Ik schoof de grendel voor de deur. ‘Kom maar op, wereld!’ zei ik.
De regen sloeg tegen het raam en ik keek naar buiten; er was inmiddels een storm opgestoken. Ik trok de zware fluwelen gordijnen dicht. Met elke stap voelde mijn lichaam zwaarder. Ik had grote behoeft e aan een middagslaapje, merkte ik. Ik schopte mijn laarzen uit, hing mijn regenjas aan de kapstok en liep naar de studeerkamer. Toen ik langs de keuken kwam, overwoog ik een kop thee voor mezelf te zetten en ik had al bijna de waterkoker ingeschakeld toen ik bedacht dat ik waarschijnlijk al zou slapen voordat het water aan de kook was.
In de studeerkamer staat een bank met hoge leuningen, waarop ik me helemaal kan uitstrekken, met een kussen onder mijn hoofd en een deken over me heen. Er staan een paar leeslampen, maar ik knipte ze niet aan; ik gaf de voorkeur aan het feeërieke schijnsel van het snoer met kleine lampjes dat ik rond de boekenkast had gehangen. Ik legde mijn peren en amandelen op het bijzettafeltje naast de bank en ging liggen. Ik keek nog even naar de boekenkast, waar ik hier en daar tussen de boeken sneeuwbollen en mooie souvenirs had uitgestald. De oude klok op de schoorsteenmantel tikte zachtjes de seconden weg en het onweer leek nu van heel ver weg te komen. Mijn ogen vielen dicht. Ik hoorde het zachte getrippel van poezenvoetjes en de stilte voor de sprong. Ik draaide me op mijn zij en de poes vlijde zich in het warme plekje achter mijn benen. Ik trok een deken over ons heen, schoof een zacht kussen onder mijn wang en sloot mijn ogen. We sliepen. Slaap lekker!
Oefening: een eenvoudige manier om te ontspannen als je moe of gestrest bent
Kathryn Nicolai: ‘Ik doe vaak deze eenvoudige ademhalingsoefening, omdat ik er bijna direct ontspannen van word. Je kunt deze oefening altijd en overal doen, zelfs zonder dat iemand het merkt. Deze ademhalingstechniek is altijd geschikt, of je nu in de file staat, je gestrest voelt op je werk, of na een lange, vermoeiende dag in je joggingpak op de bank neerploft.’
Begin met rustig in en uit te ademen en let daarbij goed op je in- en uitademing. Je hoeft alleen maar met aandacht adem te halen, niet langzamer of dieper. Voel je ademstroom door je neus, langs je luchtpijp en in je longen. Volg de ademstroom daarna vanuit je longen via je luchtpijp en weer terug via je neusgaten. Tel na de uitademing in gedachten: één, twee. Adem daarna weer in en uit. Eén, twee. Ga hier een of twee minuten mee door. In. Uit. Eén, twee. Voel je je alweer wat kalmer worden, adem dan diep in door je neus en adem uit door je mond met een diepe zucht. Goed zo.
Oefening: badrituelen
Kathryn Nicolai: ‘Altijd als mijn moeder aan het eind van de dag thuiskwam, liep ze naar een kastje dat in een nis van de gang stond. Voorzichtig trok ze de ringen van haar vingers, maakte haar horlogebandje los en legde haar sieraden en horloge in het aardewerk schaaltje dat ze daar speciaal voor bestemd had. Haar handen voelden waarschijnlijk pijnlijk na een hele dag werken; ze masseerde haar vingergewrichten om de beurt, drukte de muis van haar duim tegen haar handpalm en wreef erover tot het minder zeer deed. Daarna schoof ze haar trouwring weer om, maar de andere sieraden liet ze tot de volgende dag in het schaaltje liggen.
Jaren geleden hoorde ik dat rituelen nergens goed voor zijn als je ze blind volgt, maar dat ze van grote waarde kunnen zijn als ze betekenis hebben en met alle aandacht worden uitgevoerd. Waardevolle rituelen kunnen ons helpen om te schakelen naar nieuwe momenten en bijzondere momenten intenser te beleven.
Toen ik dat hoorde, moest ik denken aan het ritueel van mijn moeder, die haar werkdag afsloot door haar sieraden in een schaaltje te leggen. Het was een zelfbedacht ritueel, waarmee ze zichzelf zorg en aandacht gaf en overstapte van de wereld van zaken en deadlines naar haar eigen huiselijke wereld, waar haar gezin op haar wachtte.’
Een makkelijk uitvoerbaar ritueel waarbij je jezelf zorg en aandacht geeft is bijvoorbeeld een warm bad nemen. Dit heb je nodig:
- een schoongemaakt bad
- badzout of badschuim, als je dat fijn vindt
- een kaars
- lucifers of een aansteker
- een schone, zachte badhanddoek en een washandje
Het kost tijd om een warm bad voor te bereiden, en daarom is dit een goed ritueel om te onthaasten. Soms worden
we aangestoken door de haast van de wereld om ons heen. We leven in een jachtige wereld en we passen ons dan onbewust
aan het tempo van onze omgeving aan. Begin met jezelf los te maken van de buitenwereld. Zet je telefoon, tablet en/of smartwatch uit en leg ze op een tafeltje buiten de badkamer, dus buiten je bereik. Zet ze helemaal uit, zodat je geen storende ping of tring meer hoort.
Ga de badkamer binnen en sluit de deur; doe hem het liefst op slot. Bedenk bij het sluiten van de badkamerdeur dat je de wereld nu buiten je eigen ruimte sluit. Je hebt nu alle tijd voor jezelf. Misschien merk je dat je onbewust je schouders hebt opgetrokken of je kaken op elkaar klemt. Ontspan je. Draai de kraan open en bepaal de perfecte temperatuur. Gebruik je badschuim of badzout, voeg ze dan nu toe. Kijk toe hoe het schuim ontstaat of hoe het badzout oplost. Misschien voel je de behoefte om intussen iets nuttigs te doen, omdat je gewend bent aan multitasken. Hou liever je aandacht bij het badwater, ook al voel je je onrustig. Van monotasken word je kalm en rustig. Draai de kraan dicht als het bad vol is.
Steek de kaars aan. Denk daarbij eventueel aan iets of iemand, of kijk gewoon aandachtig toe terwijl je de lucifer afstrijkt en de kaars aansteekt. Trek je kleren uit. Leg je handdoek en je washandje binnen handbereik. Laat je in het water zakken en ervaar het koesterende gevoel van het water. Leun achterover en blijf gewoon tien minuten liggen zonder iets te doen. Zeep nu jezelf in met evenveel zorg en liefde. Je verdient het, net als toen.
Stap uit bad en trek de stop uit de badkuip. Blijf in de badkamer terwijl het bad leegloopt. Wikkel jezelf in je handdoek of kamerjas en spoel het bad goed schoon. Hetis dan meteen klaar voor de volgende keer dat je in bad gaat. Doof je kaars met natte vingers, haal diep adem en open dan pas de badkamerdeur.
Je hebt goed voor jezelf gezorgd en kunt nu weer goed voor anderen zorgen.
Tijd voor jezelf
Rust vinden in een overvolle wereld, je hoofd leegmaken na een volle dag: voor veel mensen is dit een onmogelijke opdracht. Velen onder ons kunnen zich moeilijk ontspannen of komen slecht in slaap. Dat inspireerde Kathryn Nicolai tot het bedenken van verhalen met een kalmerende werking, waarbij ze haar jarenlange kennis van meditatie- en visualisatietechnieken combineert met storytelling.
Inspirerend leven werkt samen met experts om je te inspireren. Gastauteurs bieden ons hun verhalen aan om met jou te delen.
