Een gebroken hart? Geef niet op, maar geef jezelf over en stel je hart open
Door HeatherAsh Amara
Ik was laatst aan het praten met een vriend toen hij me een vraag stelde. Ik gaf naar mijn idee zo eerlijk mogelijk antwoord en we gingen verder met ons gesprek. Maar later dacht ik er nog eens over na en ik realiseerde me iets: ik had opgegeven. Opgeven is iets anders dan jezelf overgeven, ook al moet je soms eerst opgeven om jezelf te kunnen overgeven. Wat ik bedoel is het volgende.
Als je opgeeft, dan komt dat omdat je je wanhopig of machteloos voelt. Je geeft op als je je verlamd of overweldigd voelt of als je bent vastgelopen. Nadat je hebt opgegeven, voel je je vaak lusteloos, gefrustreerd of verbitterd.
Een overgave van jezelf is iets anders. Het is een keuze. Je geeft toe dat je iets niet weet en je probeert niet langer om op het antwoord te komen of om het uit te zoeken. Je geeft jezelf pas over als je al je keuzes hebt bekeken en hebt geaccepteerd dat, ook al weet je niet wat er gaat gebeuren, wat je nu doet, niet werkt.
Je geeft op uit angst en omdat je twijfelt. Vervolgens kan je geen kant op. Je geeft je over uit liefde en geloof en omdat je openstaat voor kansen omdat je eindelijk je bekrompen perspectief hebt losgelaten. Vervolgens laat je je meevoeren met iets groots.
Traditioneel Japans verhaal
Om het verschil nog verder toe te lichten, is hier een traditioneel Japans verhaal dat ik leerde kennen door mijn mentor, Peggy Dylan, die me leerde vuurlopen:
Een monnik wordt achternagezeten door een tijger. Hij bereikt de rand van een klif en kijkt omlaag. Hij ziet een tak en grijpt hem vast om naar beneden te klimmen. Terwijl hij zich vasthoudt aan de tak, kijkt hij omhoog naar de tijger, die naar hem staart. Vervolgens kijkt hij omlaag en ziet hij twee tijgers op de grond, die hem in de gaten houden. Dan hoort hij een geluid en ziet hij een muis knagen aan de tak waar hij zich aan vasthoudt. Aan zijn linkerkant hangt een aardbei. Hij plukt hem en eet hem op.
Toen ik dit verhaal voor de eerste keer hoorde, dacht ik: ‘Wat?!’ Nu begin ik het verhaal te begrijpen.
Geef je op of geef je jezelf over?
Elke dag word je geconfronteerd met keuzes. Iedereen wordt achternagezeten door tijgers: lastige ervaringen, verraad en verlies. Als je het einde van het touw hebt bereikt, zie je overal muizen om je heen die knagen aan de tak waar je je aan vasthoudt. Op dat moment moet je een keuze maken: geef je op of geef je jezelf over?
Als je opgeeft, heb je geen energie meer over, wordt je creativiteit en intuïtie onderdrukt en is je verstand waardeloos. Overgave daarentegen… Als je je overgeeft, blijf je op je hoede. Je blijft in het huidige moment. Je zoekt om je heen naar nieuwe ideeën, ervaringen om op te doen en kansen. In plaats van dat je geest wordt gevuld met verhalen, angst of rampscenario’s, geef je jezelf over door de aardbei te eten. Pas dan, met een dankbaar gevoel en de aardbei in je mond, gebeuren er wonderen en verschijnt het antwoord voor je neus.
Je geeft jezelf pas over nadat je hebt gevochten. Je geeft jezelf over door te geloven en te luisteren. Als je opgeeft, zeg je als het ware: ‘Ik heb verloren. Ik kan het niet. Ik heb een fout gemaakt.’ Als je jezelf overgeeft, zeg je als het ware: ‘Ik vertrouw erop dat hier iets groters aan de hand is.’
Gebroken hart
Hier is een verhaal over mijn eigen leven. Toen mijn hart een keer pijnlijk was gebroken, moest ik een keuze maken. Het voelde echt alsof ik me bevond voor een T-splitsing en ik kon de twee wegen duidelijk zien. De ene weg was vlak en recht, een versleten verhaallijn, en op die weg zou ik me verbitterd, verraden en schuldig voelen. De andere weg had bochten en was onbestraat, maar ik kon in de verte zien dat ik mezelf zou vergeven en vrede zou vinden.
Mijn geest schreeuwde tegen me: ‘Natuurlijk kies je voor de makkelijke weg. Dat is de waarheid! Je bent verraden! Je had de liefde niet moeten vertrouwen! Kijk maar naar het bewijs!’ Mijn hart fluisterde: ‘Je kunt dit. Kies voor de liefde. Je hoeft niet te weten wat er gaat gebeuren. Zet maar gewoon een stap in die richting, lieverd.’ Ik heb nog nooit spijt gehad van het feit dat ik de soms wat lastige en rustige weg heb gekozen, want dat was de juiste keuze: om altijd vertrouwen te hebben, ook al heb je geen idee hoe.
Er zijn zoveel dingen die je kunt opgeven, zoveel manieren om je hart te beschermen, zoveel mogelijkheden om je wanhopig te voelen en zoveel dingen die je een overweldigd gevoel kunnen geven. Laat jezelf leiden door de stille wijsheid van je hart in plaats van dat je opgeeft. Wees een rebel in de liefde en wees vrij, heb mededogen en wees aanwezig.
Geschreven door HeatherAsh Amara
Krijgergodin
'Krijgergodin' van HeatherAsh Amara (een leerling van Don Miguel Ruiz) is een boek over de innerlijke wijsheid die iedere vrouw in zich heeft. Op een liefdevolle manier leer je oude patronen onder de loep te nemen, controle los te laten, en voorbij te gaan aan verhalen van drama en slachtofferschap. In tien lessen ontwikkel je warrior tools om de krachtige vrouw in jezelf te onthullen, de vrouw die zowel krijger als godin is.
HeatherAsh Amara is een leerling van Don Miguel Ruiz (bekend van de bestseller De vier inzichten), initiatiefnemer van het Toltec Center of Creative Intent, krachtig spreker en auteur van verschillende boeken over Tolteekse wijsheid. Haar voornaam HeatherAsh is een combinatie van haar geboortenaam, Heather en haar bijnaam Ash. Die bijnaam kreeg ze toen ze begon met het organiseren van vuurlopen, het herinnert haar aan de energie van de feniks die uit de as oprijst en de kracht die we allemaal bezitten om van binnenuit te transformeren.
