Ben jij ook zo blij dat het weer herfst is? De zomer is voor velen het favoriete seizoen maar niet voor Bo Janssen. Ze heeft vaak last van een zomerdip en wordt vaak vreemd aangekeken wanneer ze dit uit naar anderen. Ze onderzoekt in dit artikel waarom ze zich zo voelt over de zomer en waarom ze meer van de andere seizoenen (herfst!) houdt. Tot haar grote verrassing bleek déze zomer minder dramatisch dan normaal te zijn.
Wat mijn favoriete seizoen is?
Wanneer mensen me vragen wat mijn favoriete seizoen is, sta ik altijd even met de mond vol tanden. Ik houd van het druilerige weer van de herfst: het is weer tijd om je in je eigen huis terug te trekken! Dat is mijn veilige en warme cocon waarin ik de winter wel doorkom. Behalve wanneer het echt snijdend koud én heel zonnig is, want dan trek ik erop uit – om vervolgens weer heerlijk thuis te komen.
Wanneer de lente aanbreekt, krijg ik er ook weer zin in. Het frisse weer van maart en april verruimt mijn longen. Ik vul mezelf niet alleen met adem, maar ook met de buitenwereld. Thuis ruim ik op en met een opgeruimd gemoed betreed ik mijn omgeving weer. Vol goede moed, klaar voor het avontuur.
Hoe kan ik kiezen tussen deze drie seizoenen, elk met hun eigen karakter? Stuk voor stuk – en elk op hun eigen manier – activeren ze me. Tijdens de lente voelt het vanbinnen óók als lente. Ik sla ook aan het oogsten in de herfst.
En al kun je in Nederland niet echt meer te spreken van een winter, toch voelen die maanden wel winters aan. Ik blijf dan op zoek naar licht, warmte en gezelligheid.
Iedereen houdt toch van de zomer?
Herfst, winter, lente: negen heerlijke maanden. Maar dan breekt de zomer aan. Als ze me zouden vragen aan welk seizoen ik een hekel heb, kan ik direct antwoord geven: de zomer. En de scheve blikken trotseren, want iedereen houdt toch van de zomer?
Ik koester prettige herinneringen aan de zomer. De vakanties, de avonturen, het was allemaal lang leve de lol. Maar al tijdens mijn studietijd begon er in de zomermaanden ook iets te knagen.
De leegheid van de zomer
De leegheid van het seizoen – die je naar eigen inzicht kunt opvullen – begon me tegen te staan. Iedereen was weg, er was weinig te doen. Ik had een soort van vrij van mijn werk in de culturele sector.
Het element dat met de zomer geassocieerd wordt – vuur – voelde ik niet meer. Weg waren de bezieling, de drive, het enthousiasme en het plezier. Wat er wel was? Verveling.
Ik kon mezelf niet goed vermaken. Het was wachten op het einde van de komkommertijd, tot alles weer langzaam op gang kwam, omdat iedereen terugkeerde van vakantie. En dat duurde altijd langer dan gedacht.
Ik kon niet wachten om weer in het bekende ritme van werk en sociale contacten te komen.
Een flinke zomerdip
Wat velen in de winter hebben, heb ik in de zomer: een flinke dip. Ik ben niet vooruit te branden, zeker niet wanneer het zo warm is. Ik heb nergens echt zin in. En hoe meer je wil dat de tijd snel voorbijgaat, des te langzamer verglijdt ze.
Waarom heb ik dat in het seizoen waar iedereen van houdt? (Ben ik wel de enige?) In De Tao van gezondheid kwam ik een verklaring voor mijn zomerdip tegen. Conny Coppen somt een aantal verstorende factoren op waardoor de zomer je niet ligt.
Om maar iets te noemen: je richt je op de verkeerde dingen, je neemt niet de tijd voor rust en bezinning. Maar ik sloeg vooral aan op haar derde punt: wanneer je te veel ‘de zomer’ wil leven, wordt de balans tussen yin en yang verstoord. En een tekort aan yang: depressie, droefheid, verveling en zinloosheid – stuk voor stuk de gevoelens van al mijn recente zomers!
Een leukere zomer dan normaal
Dit jaar was het anders. Het is de eerste keer dat ik kan zeggen dat de zomer omgevlogen is. Ik heb er zelfs van genoten! Het voelt onwennig om dat toe te geven.
Wat maakt deze zomers anders dan de voorgaande? Voor velen zat het weer niet mee, maar de wisselvalligheid deed mij eigenlijk wel goed. Geen lang uitgerekte zomerhitte. En ergens denk ik dat de veelvuldige verandering van het weer ervoor zorgde dat de tijd sneller voorbijging.
Ook had ik, ondanks de afwezigheid van dierbare vrienden, genoeg te doen. Niet alleen op werk, maar ook thuis. Ik richtte me op de juiste dingen. Er was weinig verveling en juist veel vermaak. En niet iedereen bleek op vakantie! Nog zo’n meevaller.
En ik verleng de zomer zelfs nog even, aangezien ik bijna op vakantie ga. Ik heb een stip op de horizon. Dan is het echt zomer, terwijl de herfst al begonnen is. Ik ga naar Italië en ik ga niks doen, behalve genieten. Eindelijk genieten van de zomer – en tijd voor rust en bezinning!
Als ik terug ben, lees ik graag hoe jij terugkijkt naar de zomer. Ervaar jij hetzelfde als ik in de zomermaanden? Of heb je hier last van in de winter? Ik ben er benieuwd naar!
De Tao van gezondheid
Welke energiëen zijn bij jou uit balans waardoor je minder van dingen kan genieten? Dankzij De Tao van gezondheid leer je jezelf op een holistische manier te helen.
Lees ook deze artikelen van Bo Janssen:
Waarom moet ik zo veel van mezelf?
Overprikkeling: hoe ga je om met een emotioneel dumper?
Verstrengeling: “Mijn moeder heeft altijd zwaar op mij geleund voor haar emotionele support”
Bo Janssen (1984) is een nieuwsgierige zelfonderzoeker. Ze werkt als freelance-tekstschrijver en staat, zo goed en zo kwaad als dat gaat, met beide benen op de grond. Ze laat zich in haar columns leiden door de vraag hoe ze haarzelf beter kan begrijpen.
Heel fijn om een keer te lezen, dat ik niet de enige ben met de herfst als favoriete seizoen :-)
Beste Bo, wat een verademing dat ik dit artikel lees. Ik heb inderdaad ook een hekel aan de zomer. En niemand snapt dit. Ik kan niet tegen de hitte. Dan zit ik noodgedwongen buiten. En ik wil ook niet de hele tijd naar buiten. Maar als het mooi weer vind ik van mezelf dat ik naar buiten moet. volgende zomer probeer ik wat milder voor mezelf te zijn. En ga ik binnen zitten als ik dat wil. dank je wel voor dit artikel
Ja, grotendeels herkenbaar. Vind herfst en winter heerlijk. Zomer niet, ondanks de goede herinneringen zoals jij ze ook beschrijft. Zo’n zomervakantie leek op een fijne manier eindeloos te duren. Twee weken weg en thuis ook nog zeeen van tijd voor spelen, dagjes zwembad enz. Maar nu vind ik de zomer verstorend. Minder trek, kook ook nauwelijks zelf als het heet is in huis. Lang licht dus word nog meer een avondmens dan ik al was, sporten gaat moeizamer. In de herfst en winter heb ik veel gezondere routines. En als ik om acht uur ‘s avonds denk: ik vind het genoeg geweest voor vandaag’ …. Kan maar zo zijn dat er in de buurt allemaal tuinfeestjes zijn. De zomer heeft gewoon teveel prikkels, is te uitbundig. En dan ook nog de impliciete ‘regel’ dat je alles uit de zomer ‘moet’ halen, dat hoor je nou nooit in de herfst.
Beste Bo, Heel herkenbaar, ik heb zolang ik mij kan herinneren last van depressies. Ik krijg altijd verbaasde reacties als ik vertel dat deze juist in de zomer de kop opsteken. De zomer is te heet en te druk voor mij te veel prikkels…. Ik kan niet wachten to het september is. en leef dan weer op. Meer tijd in huis doorbrengen mijn veilige thuishaven. De geur van de herfst de mooie kleuren en het zachte licht kunnen me echt een heel fijn gevoel geven.