Neem je vaak gevoelens over van je kinderen en anderen om je heen?
Raak je snel vermoeid of overprikkeld als je kinderen overstuur zijn?
Heb je moeite om je grenzen aan te geven, of luisteren je kinderen er soms gewoon niet naar?
Ben je best wel intuïtief, maar geneigd om te twijfelen aan jezelf?
Je bent niet alleen!
Het zijn kenmerken die horen bij extra sensitieve of gevoelige ouders. ‘Hoogsensitief’ zoals het vaak genoemd wordt.
Sensitieve ouders
Steeds meer mensen weten gelukkig wat (hoog)sensitiviteit is. Sensitiviteit komt met veel voordelen.
- We zijn doorgaans iets intuïtiever,
- meer ‘in touch’ met onszelf en ons gevoel,
- empathisch, hebben een goed inlevingsvermogen,
- een sterk gevoel voor rechtvaardigheid
- en zijn vaak creatiever.
Om maar wat te noemen. Handige eigenschappen in een ouder.
Maar, zoals in de bovenstaande drie voorbeelden beschreven, horen er ook uitdagingen bij die sensitiviteit. Veel sensitieve ouders hebben last van gevoelens die ze overnemen van hun kinderen of van anderen, zijn sneller overprikkeld bij drukte of heftige emoties, en zorgen vaak wel heel goed voor het gezin, maar iets minder goed voor zichzelf.
Wat veel mensen niet weten is dat dit voortkomt uit hoe je met je energieveld omgaat. Dat dit energetische patronen zijn die vaak en veel voorkomen bij hoogsensitieve personen, maar dat het niet altijd zo hoeft te zijn of zo hoeft te blijven.
Een fluffy wolkje
Veel mensen die erg sensitief zijn hebben een energieveld wat voor mij het meest lijkt op een wolkje. Het wolkje is erg open en flexibel, het kan ontzettend ver stretchen (en zo overal gevoelens oppikken) of zich helemaal terugtrekken en leeg zijn (zodat alles binnenstroomt).
Een energieveld als een fluffy wolkje
Het wolkje is ongeaard, of niet geankerd en kan makkelijk meegesleurd worden door de omgeving. En het heeft niet echt duidelijke, gedefinieerde grenzen maar is een beetje ‘fluffy’.
-> Daardoor is het moeilijk om te voelen waar jij ophoudt en de ander begint, waar grenzen zijn dus en welk gevoel nou precies van jou is, of van je kind.
Daardoor is het ook lastig om te voelen wie je nou eigenlijk echt bent en wat jij zelf wilt
- Voor je kinderen is het hierdoor soms ook lastig te voelen is waar je grenzen zijn, en ze kunnen daar onrustig of ‘vervelend’ van worden, of je poging tot grenzen rustig aangeven compleet negeren. (Als jij je grens zelf al niet voelt, houden anderen er meestal ook geen rekening mee.)
- We zijn door het wolkje ook sneller geneigd met anderen mee te gaan, omdat het moeilijk is om het verschil te voelen tussen je eigen mening en die van een ander.
- Doordat je wolkje veel binnenlaat, voel je gevoelens van anderen alsof ze van jezelf zijn – daardoor vermijd je liever heftige emoties zoals boosheid, vermijd je conflicten of voel je je snel schuldig als iemand anders zich niet blij voelt.
- In je wolkje is het soms lastig om je eigen (blije of rustige) gevoelens vast te houden omdat je makkelijk leegloopt of overspoeld wordt door gevoelens en energie die van buiten komen.
- Doordat de energie van je wolkje overal aan het in-tunen is, kun je je erg versnipperd voelen, snel verward of overspoeld voelen en soms moeite hebben om je intuïtie duidelijk en helder te voelen.
In de ‘gewone wereld’ kunnen dit soort dingen al lastig genoeg zijn…
…maar daar kun je je soms nog even helemaal uit terugtrekken. Met kinderen is dat een ander verhaal. Die zijn er nou eenmaal altijd, of in ieder geval heel vaak, en een enkele ticket naar Hawaii boeken is meestal niet echt een optie.
Maar er is gelukkig een oplossing.
Ik heb zelf lang geworsteld met mijn sensitiviteit en alle mogelijke alternatieven geprobeerd om o.a. meer energie te hebben en minder snel overprikkeld te zijn. Alles werkte wel, eventjes, een beetje, maar het was nooit blijvend of echt een enorme verbetering.
Tot ik leerde hoe een energieveld werkt, en om anders met mijn energie om te gaan.
Ik was echt een stereotype wolkje: Helemaal open, nauwelijks grenzen, alles kwam binnen, snel overprikkeld, etc.
In je eigen bubbel
Ik ontdekte dat ik er wel degelijk zelf iets aan kon doen, wat echt effect had. Ik leerde dat je in plaats van in een wolkje, in een eigen bubbel kunt leven.
Zo’n energetisch ei om jezelf heen visualiseren of grenzen maken in je energieveld had ik allemaal wel eens geprobeerd. Maar dat werkt niet als je niet je energetische patroontjes veranderd. Als ik met mijn energie overal ben, en onbewust overal deurtjes openlaat, dan kan ik tot in de eeuwigheid visualiseren en mediteren, maar dan blijft alles binnenkomen en blijf ik alles voelen.
Als je in je eigen bubbel bent, dan houd je al je eigen energie in je bubbel. Je bent niet afgesloten of hard aan de buitenkant, maar je straalt je eigen energie uit en daar blijf je in. Je kunt nog steeds zien wat anderen voelen, en daar compassie voor voelen, maar je hoeft het niet over te nemen. Er kan chaos om je heen zijn, of een schreeuwende peuter, zonder dat je er door mee gesleurd wordt.
Energieveld als een eigen bubbel
Voor mij voelt het als: vroeger voelde ik alles – of ik dat nou wilde of niet.
Nu zie ik alles (en vaak nog veel helderder juist) – maar ik hoef het niet meer over te nemen en zelf ook te voelen als ik dat niet wil.
Vroeger werd hoe ik me voelde vaak bepaald door mijn omgeving. In een blije omgeving kon ik makkelijk blij zijn, in een vervelende situatie, voelde ik me zelf ook snel minder goed.
Nu bepaal ik voor een heel groot deel zelf hoe ik me voel, in mijn bubbel, en in plaats van dat mijn omgeving mijn gevoel verandert, merk ik dat ik met mijn gevoel en rust, juist vaak mijn omgeving verander. Ook terwijl ik daar meestal helemaal niet bewust mee bezig ben.
Meelijden of compassie
Er is een goede metafoor die dit ook beschrijft. Het gaat ongeveer zo:
Stel je beste vriendin ligt in de sloot en ze komt er niet uit. Onmiddellijk spring jij er bij in. Maar dan kom je er zelf ook niet meer uit en voordat je het weet ben je net zo nat, koud en bijna verdronken als je vriendin.
Of:
Je beste vriendin ligt in de sloot. Je blijft zelf aan de kant staan en zoekt naar een grote tak. Je hangt de tak in het water en zo kan je vriendin zich uit het water trekken.
In de eerste situatie ben je een wolkje, wat meegesleurd wordt in de vervelende situatie (daar zelf voor kiest) en vervolgens voel je al snel dezelfde vervelende gevoelens (nat, koud en bijna verdronken in dit geval).
We noemen dat ook wel medelijden, of meelijden
Vaak is de intentie erg lief maar als we zelf ook in het water springen, zijn we niet meer in een positie waarin we de ander echt kunnen helpen, we zitten nu immers zelf in dezelfde situatie en voelen dezelfde gevoelens.
Veel hoogsensitieve personen zijn geneigd om direct erbij te springen in het water. We gaan gelijk meevoelen met onze kinderen of andere mensen in ons leven. Dat is lief, en leuk en gezellig soms – als het water niet te koud is, en soms is het fijn om te weten dat je niet alleen in het water ligt, maar uiteindelijk is het wel erg vermoeiend, en het helpt niet echt de situatie te veranderen.
In het tweede voorbeeld blijf je op de kant staan. Je blijft in je eigen bubbel. Je zorgt ervoor dat jij in veiligheid blijft, dat jij je zelf goed blijft voelen. En vanuit die positie kun je de ander wel echt helpen. Met jouw tak kan de ander uit het water klimmen. Of, met jouw rust en fijne gevoelens die jij uitstraalt in jouw bubbel, kan de ander ook weer makkelijker zich goed gaan voelen.
Dat noemen we ook wel compassie.
Je ziet de situatie waar de ander inzit en begrijpt hoe lastig het voor die persoon – of je kind – is. Je geeft die persoon ruimte om zelf zijn gevoelens te ervaren en helpt door een alternatief te bieden waar die ander voor kan kiezen als hij of zij daar aan toe is.
Vooral bij kinderen werkt dit bijzonder goed. Die zijn nog ontzettend open voor onze energie en als wij een bubbel van rust en liefde om ons heen hebben kunnen ze zich veel makkelijker zelf ook weer rustig en veilig voelen.
Als je in je eigen energie, in je eigen bubbel blijft, voel je wat JIJ voelt, je weet makkelijker wat je wilt, waar je grenzen zijn en raakt niet meer in de war van de mening van anderen. Je kunt makkelijker bij jezelf blijven. Je intuïtie wordt sterker, je wordt helderder en je straalt een duidelijkheid en rust uit die mensen opmerken en kinderen voelen.
Het is niet dat je door je bubbel geen contact meer kunt maken met anderen, in mijn ervaring is het juist een veel dieper en echter contact geworden, omdat er geen afleidende gevoelens en energieën meer in de weg zitten.
Het is het beste wat ik ooit geleerd heb. Voor mezelf en mijn plezier in het leven, en voor mijn zoontje. Het is vele malen makkelijker voor mij om rustig te blijven en het is zeer zeer zelden nog dat ik mijn geduld verlies met hem.
Ik voel me energieker, kan met minder slaap en me dan toch meer uitgerust voelen. Als hij overstuur is, word ik er niet meer gek of overspoeld van, maar triggert het me bijna automatisch om me juist rustiger te gaan voelen, omdat ik dat zo vaak geoefend heb voordat het een gewoonte werd.
“Stel je voor dat je een meer bent… de oppervlakte van het meer verandert door het weer, wind, regen, etc. Maar het diepe deel van het meer blijft altijd ongestoord. Het diepe deel van het meer is je innerlijke staat, onafhankelijk van externe gebeurtenissen” – Eckart Tolle
Met een fluffy wolkje is het alsof je leeft aan de oppervlakte van het meer, en dat het oppervlakte alles is wat je ervaart. Je gevoel verandert snel, je wordt makkelijk meegesleurd door externe omstandigheden, etc. Met een eigen bubbel ontdek je het diepe deel van jezelf, je centrum, waar er altijd rust is. Dat betekent niet dat je aan de oppervlakte niets meer voelt. Het betekent dat er altijd een centrum van rust in je is – wat er om je heen ook gebeurd en wat je daar verder ook naast voelt.
Het klinkt misschien vrij simpel, zoals ik het hier even kort beschreven heb. En enerzijds is dat het ook – de theorie en technieken zijn vrij simpel. Maar, het is niet altijd makkelijk, er zijn jaren van oude patroontjes die je loslaat, en dat is een proces wat tijd en oefening nodig heeft.
Het is wel absoluut de moeite waard en uiteindelijk wordt het zo’n gewoonte dat je er bijna niet meer bewust over na hoeft te denken.
Kleine waarschuwing: als je dichter bij jezelf komt, kun je ook in eerste instantie juist hele onprettige gevoelens gaan ervaren, die je weg gestopt had en nu eindelijk boven komen om los gelaten te worden bijvoorbeeld. En je kinderen kunnen ook eerst even met wat weerstand reageren op de verandering. Maar, als je rustig doorgaat met ademhalen wordt je leven uiteindelijk echt een stuk rustiger en aangenamer.
Op mijn website vind je meer informatie en tools voor sensitieve kids & ouders.
Liefs,
Leony
Puur Elkaar grootbrengen
Dit boek is een pleidooi om écht tijd voor elkaar vrij te maken. We kunnen veel van elkaar leren als we er de tijd voor nemen. Jolijn Hendriks geeft in haar kenmerkende prettige schrijfstijl vele herkenbare voorbeelden uit haar praktijk en uit haar eigen leven. Ook doet ze suggesties en geeft ze tips over hoe je dit in je eigen leven kunt toepassen.
Hoi, Ik ben Leony. Sinds 2008 werk ik met gevoelige, hoogsensitieve en nieuwetijdskinderen en hun ouders over de hele wereld. Ik help ouders hun kind nóg beter te begrijpen en hoe je je kind kunt helpen om rust, balans & harmonie in zichzelf te vinden. Daarnaast zijn bewustzijn & intuïtie grote passies en help ik mensen om meer verbonden met zichzelf en hun ziel te leven. Met meer zelfliefde, passie, plezier & inspiratie ❤️
Ik kan mij niet aanmelden voor de balans chalenge.
Link voor aanmelden werkt helaas niet
Is de Challenge nog beschikbaar?
Ik wou me graag aanmelden maar de link werkt helaas niet
" Je kunt je hier gratis aanmelden" deze link werkt niet bij mij, ik wil gratis mee doen aan de balans challenge.
De link werkt helaas niet, ik zou me graag aanmelden.
Ik zou mij ook graag willen aanmelden ,maar idd de link werkt niet?