Moederhonger: een diepe wond die (onbewust) je leven flink beïnvloedt
Door Kelly McDaniel
“Moederhonger voelt als een leegte in de ziel die moeilijk te omschrijven is, omdat die al begint als je nog maar een zuigeling bent of voordat zich taal ontwikkelt, en daardoor een deel wordt van hoe je je gewoon altijd voelt, ” zegt Kelly McDaniel, auteur van Moederhonger. In dit artikel vertelt ze wat moederhonger precies is en hoe het kan ontstaan.
Het woord ‘moederhonger’ omschrijft een dwingend, onverzadigbaar verlangen naar liefde; het soort liefde waar we van dromen maar dat we nooit kunnen vinden.
De zware rol van een moeder
Als er een functieomschrijving zou bestaan voor het moederschap, zou die er ongeveer zo uitzien:
De ideale kandidaat kan zelfstandig werken, en is in staat om een band aan te gaan met een nieuw, kwetsbaar mensje door dat te kalmeren, vast te houden, te voeden en te reageren op non-verbale signalen.
Verantwoordelijkheden zijn onder andere: dit mensje beschermen tegen bedreigingen van buitenaf en actief betrokken zijn bij de academische, spirituele en sociale ontwikkeling. De kandidaat moet beschikken over zowel tederheid als kracht, mild blijven onder druk, en gezonde grenzen hebben. Dit is een onbetaalde baan.
Waarom zou iemand zo’n baan aannemen? Het werk is veeleisend, vaak ondankbaar, en de betaling is verschrikkelijk slecht. Het werk dat een moeder doet is verbluffend. Isolement, financiële stress en genderdiscriminatie komen nog eens boven op de overweldigende verantwoordelijkheden die erbij komen kijken als je een pasgeborene moet verzorgen en beschermen, en een kind door de ingewikkelde ontwikkelingsfasen moet begeleiden.
Bovendien wordt moeder zijn en het moederschap enorm geromantiseerd (of juist gedramatiseerd), waardoor het een taboe is om de werkelijkheid te beschrijven als op z’n minst een goddelijke ervaring (of juist als een afschuwelijke last). Beide uitersten wissen uit hoe ingewikkeld het moederschap is.
Waarom een gebrek aan moederliefde zo raakt
Moederliefde is onze eerste ervaring met hoe liefde voelt, en de moederzorg die we ontvangen geeft ons informatie die bepaalt hoe we ons ons hele leven over onszelf voelen. Moeder zijn is de belangrijkste menselijke onderneming die er bestaat.
Als je je ooit te behoeftig of te afhankelijk hebt gevoeld, kan dit artikel je helpen begrijpen hoe dat komt. We hebben onze moeder nodig. Deze behoefte zit biologisch in ons lichaam en in onze hersenen ingebakken. Als we niet voldoende moederzorg hebben gehad, blijft er altijd een verlangen naar liefde in ons bestaan. Met ‘moeder’ bedoel ik voornamelijk de biologische moeder, maar elke volwassene met het verlangen, het vermogen en de bereidheid om een kind te koesteren, beschermen en begeleiden kan een moeder zijn.
Ik heb ontdekt dat moeder-zijn drie essentiële onderdelen vereist: koestering, bescherming en begeleiding. De eerste twee – koestering en bescherming – zijn de primitiefste behoeften van baby’s die hun moeder moet vervullen. Begeleiding, het derde onderdeel, komt pas later. Als het ons tijdens onze ontwikkeling aan een of meer van deze drie dingen ontbreekt, krijgen we als we volwassen worden last van symptomen van onveilige hechting. Zonder vroege koestering van onze moeder groeien we bijvoorbeeld op met een honger voor aanraking en om ergens bij te horen. Ontbreekt het ons aan moederlijke bescherming in onze vroege jaren, dan zijn we voortdurend angstig en nerveus. Zonder begeleiding van onze moeder ontbreekt het ons aan een innerlijk kompas waarop we onze keuzes kunnen baseren.
Dat zijn de symptomen van moederhonger.
Wat is moederhonger?
Moederhonger lijkt het zoveelste excuus om onze moeder de schuld te geven van onze problemen, maar dat is niet zo. Het is juist precies het tegenovergestelde. Als we begrijpen dat moeders zo goed mogelijk van ons houden en op de enige manier die ze kennen, is er geen plek voor beschuldigingen. Een moeder kan een kind alleen geven wat ze heeft.
Moederhonger komt voort uit een transgenerationele erfenis van opgroeien in een cultuur die de voorkeur geeft aan mannen, mannelijke eigenschappen en onafhankelijkheid, terwijl vrouwen, vrouwelijke eigenschappen en onderlinge afhankelijkheid als minderwaardig worden gezien.
We moeten proberen om het beschuldigen van onze moeder aan de kant te zetten, evenals de neiging om generaliserende opmerkingen te maken over vrouwen die worstelen om een carrière te combineren met aanwezig zijn in het gezin. Alleen dan kan ons collectieve begrip van moederhonger een leidraad zijn om vrouwen op een geïnspireerde manier te kunnen ondersteunen bij de voorbereiding op het moederschap. Uiteindelijk heeft iedereen baat bij moederzorg die koestering, bescherming en begeleiding biedt.
Moederhonger: de afwezigheid van moederzorg
‘Moederhonger’ is de term die ik heb bedacht om te omschrijven hoe het voelt om op te groeien zonder een vorm van moederzorg die zorgt voor emotionele waardigheid en veiligheid binnen relaties.
Het voelt als een leegte in de ziel die moeilijk te omschrijven is, omdat die al begint als je nog maar een zuigeling bent of voordat zich taal ontwikkelt, en daardoor een deel wordt van hoe je je gewoon altijd voelt.
Het woord ‘moederhonger’ omschrijft een dwingend, onverzadigbaar verlangen naar liefde; het soort liefde waar we van dromen maar dat we nooit kunnen vinden. Vaak wordt moederhonger ten onrechte aangezien als een hevig verlangen naar romantische liefde. In werkelijkheid verlangen we echter naar de liefde die we niet hebben ontvangen tijdens onze formatieve momenten, maanden en jaren.
Moederhonger: hongerig naar verbinding
Moederhonger wordt totaal verkeerd begrepen, en mensen die zelf geen moederhonger hebben, kunnen zich eenvoudigweg niet voorstellen hoe dat voelt. ‘Verwonding’ is een heel goede beschrijving van moederhonger, omdat het pijn doet als je daarmee moet leven. De hele tijd. Het is net als met rouw: complexe rouw die wordt veroorzaakt door een niet-erkende, onzichtbare last die je in je eentje moet dragen.
Als er essentiële onderdelen van moederlijke koestering en bescherming ontbraken in je kindertijd, hield je daardoor niet minder van je moeder. Je hebt alleen niet geleerd om van jezelf te houden. Dat is de essentie van moederhonger. Moederhonger is een hartzeer dat aan alles in je wereld raakt, vooral je relaties met anderen en je gevoel van eigenwaarde.
Als er niet tegemoet wordt gekomen aan de vroege behoeften aan koestering en bescherming, is dat een recept voor het ontstaan van moederhonger. Hoewel veel volwassenen moederhonger hebben, uit zich dat bij iedereen anders. Afhankelijk van welk onderdeel van moederzorg er ontbrak, voor hoelang en in welke mate, kan je moederhonger mild zijn of juist heel ernstig.
Je moeder was je eerste thuis
Moederhonger komt voort uit gebeurtenissen die plaatsvonden nog voordat er taal is ontwikkeld, wanneer je hele wereld draait om de zorg van je moeder. Om je hier een beeld bij te vormen: zie je biologische moeder als je eerste thuis. Haar lichaam, omhelzing en emoties waren je eerste omgeving, onafscheidelijk van jouw lichaam en emoties als pasgeborene. Voor een zuigeling is het lichaam van hun moeder de natuurlijke habitat die de ademhaling, de lichaamstemperatuur, het slaapritme en het hartritme reguleert.
De natuur is zo ontworpen dat je moeder dicht bij je in de buurt blijft om ervoor te zorgen dat je ontwikkeling soepel verloopt. Wanneer een baby zich bewust wordt van een behoefte via honger, pijn of scheiding, is het de bedoeling van de natuur dat de kalmerende aanraking en geluiden van hun moeder die behoefte kunnen vervullen.
Als hun moeder goed reageert, zullen deze positieve interacties na verloop van tijd het beloningssysteem sterker maken, en dat helpt ons om anderen te vertrouwen en om met stress om te gaan. Als je moeder er om wat voor reden dan ook nog niet klaar voor was om moeder te worden, of als ze zich (zoals zo veel mensen) niet bewust was van de concepten die we hier zullen bespreken, dan kan het volgens de wetenschap zijn dat jij de tweestrijd, angst of boosheid die zij voelde met je meedraagt. Hoe ze reageerde op jouw behoeften en haar fysieke aanwezigheid waren mogelijk niet voldoende.
Hoewel jij geen duidelijke herinneringen hebt aan die vroege zorg, heeft je lichaam die wel. Als er essentiële onderdelen van moederzorg ontbraken, leidt dat tot een hechtingstrauma dat de basis wordt van hoe je in de toekomst denkt en voelt.
Fragment uit: Moederhonger
Moederhonger
Moederhonger gaat over de kinderlijke behoeften en verlangens die niet door de moeder konden worden vervuld. Kelly McDaniel loodst je door dit trauma heen en helpt je je verleden te helen.
Lees verder over moederhonger:
- Hoe herken je bij jezelf of je last hebt van een moederwond?
- Moederwond: welk type moeder heb jij? (En wat betekent dit voor de relatie met haar?)
- Dit doet de moederwond met je liefdesrelaties (en hechte vriendschappen)
Heel interessant en zoo waar!
De mensenbaby geeft een symbiose nidig na de geboorte. Klimt omhoog navelstreng er nog aan. Moedergeur op memory celks. Levenslang. In het hoofd van de moeder verschuift alles in soort “laatje” om prioriteit ruimte te hebben voor signalen van baby. Als baby huilt kan dat zijn: koud, ik wil melk. Op dit huilen stroomt er melk naar de tepel. Als baby huilt en moeder zegt rustig: -ja hoor, ik heb je gehoord.. ik kom zo- met haar stem naar beneden, dan wordt baby rustig. Moeder geeft bevestiging aan dit mooie mensje. Tot het verzadigt is en van moeders’ schoot afkruipt: vol zelf vertrouwen in. Ouders die nieuwsgierig zijn naar dit wonder wat hen is toevertrouwd geven liefde. Vaders ook. Daar kan de baby rustig bij worden. Zelfs al kijkt hij voetbal op TV. Bij baby: Geen “survival” geur en rustiger hartslag.