Narcisme wordt gekenmerkt door een gebrek aan empathie, door grootheidswaan, door trots en door egocentrisme. De onderliggende factor is het gebrek aan liefde en de angst. Deze angst is misschien wel de meest moeilijke kant van het narcisme om te begrijpen, omdat het vaak onzichtbaar is. Laat ik het daarom uitleggen en beginnen bij het begin om zo stap voor stap tot de kern te komen.
Let op: zowel mannen als vrouwen kunnen narcisten zijn. Voor het leesgemak gebruiken we in dit artikel ‘hij’.
Het valse narcistische zelf
Het is belangrijk om te begrijpen dat het gedrag van de narcist – alle dingen die hij denkt, zegt en doet – doordrongen is van angst. Alles wat hij aan de buitenwereld laat zien, zoals zijn overdreven bravoure en arrogantie, is een dekmantel om zijn beschadigde kern te vermijden.
De grootste angst van de narcist is zijn onmacht en onwaardig te zijn. Dat komt omdat hij zich niet geliefd voelt, maar waardeloos, onwaardig, verworpen en bang om verlaten te worden. Om te proberen deze vreselijke innerlijke angst en machteloosheid te vermijden, creëert hij een vals zelf, vaak met een overdreven zelfvertrouwen aan de buitenkant.
Externe bevestiging
Wanneer je jezelf echt kent, dan ben je in staat om aangesloten te zijn op je ziel. Dat is de enige authentieke ‘plaats’ waar waardigheid, liefde, persoonlijke kracht en vervulling te vinden zijn. In de eenheid die je ziel met je hart verbindt, vind je liefde en daarmee eerbied voor jezelf, het leven en al het anderen.
Wanneer je geen liefde kent en niet echt van binnen weet wie je bent, dan heb je continu bevestiging nodig van de buitenwereld. Om die reden loopt een narcist – in tegenstelling tot iemand die echt zichzelf is – steeds te bedelen om aandacht in de vorm van externe bevestiging en ‘narcistische voeding.’
Pathologische dekmantel
Door zijn angst is iemand met de narcistische persoonlijkheidsstoornis continu bezig met het hanteren van een egoïsche macht. Dat is de pathologische dekmantel voor hoe machteloos de narcist zich eigenlijk echt van binnen voelt. Dit betekent dat de interacties van de narcist met anderen in zijn leven vol macht en machteloosheid zijn én vooral zijn gebaseerd op zijn energie vol angst.
Als gevolg van deze energie van angst ontmoet de narcist keer op keer dat wat hij het ergste vreest. Hij wordt opnieuw afgewezen wanneer zijn masker afglijdt en andere mensen van zijn onethisch gedrag walgen en gekweld op de narcist reageren. Wanneer de tactieken van de narcist om goedkeuring (de erkenning die hij niet kan genereren voor zichzelf) voortdurend falen (omdat er geen vervangende liefde en goedkeuring is), dan komt de narcistische verwonding sterk tot uiting.
Narcistische verwonding
Laat je niet misleiden door het optreden van de narcist, waarbij het lijkt alsof er niets gebeurd is. Als bijvoorbeeld zijn relatie eindigt, dan lijdt de narcist van het gemis aan aandacht. Dit creëert nog meer pijn, angst en schaamte. De narcist kan niet anders dan uiteindelijk oog in oog staan met zijn gekwelde innerlijke demonen, maar hij heeft vele manieren gevonden om ze te vermijden. Dit is wat de narcistisch persoonlijkheidsstoornis in het kort inhoudt: een narcist zal niet groeien als mens en niet veranderen, omdat hij continu bezig is om pijn te vermijden. Zo zal hij niet zijn echt ware zelf of de ware liefde ontdekken.
In plaats van om te gaan met de angsten en pijn, verkoopt de narcist liever zijn ziel. Hij heeft het steeds nodig om nog grotere leugens te creëren, meer misbruikende tactieken uit te voeren om zo te voorkomen dat hij persoonlijk verantwoordelijk is. De eeuwige angst maakt het voor hem noodzakelijk om elk moment van de dag, zijn valse imago hoog te houden. Het is voor hem onmogelijk om zichzelf te zijn. Dat is de eeuwige ‘hel’ waarin de narcist in leeft.
Leven in een leugen
De tactieken van de narcist zijn niet de ‘zielswaarheden’ en de prijs van het voortdurend uitoefenen van zijn pathologische krachten, gebaseerd op zijn valse zelf, is uiteindelijk ongelooflijk hoog. De ziel is ontworpen om de persoonlijkheid evolueren en om liefde te zijn. Het tragische is dat het hele leven van de narcist nep is, ontworpen om zijn angsten en innerlijke pijn te vermijden. Maar wie zonder liefde leeft, zal zich uiteindelijk zal realiseren dat alles tevergeefs is. De weg zonder liefde is uiteindelijk leeg, eenzaam en vol angst.
De waarheid over narcisten is dat zij leven in een angstige leugen, jij niet! Wanneer je de angst van de narcist doorziet, weet je al snel hoe sterk je zelf bent. Het is dan ook vooral je eigen angst die je in de omgang met narcisten te overwinnen hebt.
Als er één ding belangrijk is om te onthouden over narcisten, dan is het dat ze van binnen angstig zijn en dit proberen te overschreeuwen door zich groots voor te doen.
Voorbij het narcisme
In dit boek laat Mjon van Oers zien hoe narcisme invloed kan hebben op alle facetten van het leven én wat je kunt doen om jezelf te beschermen.
Mjon van Oers is een toonaangevende autoriteit op het gebied van narcisme in relaties. Haar pioniersgeest levert transformerende publicaties op, waarmee ze al duizenden vrouwen én mannen geholpen heeft om te herstellen van narcistisch misbruik. Zij is sinds 1992 zelfstandig auteur en schrijft (ook) over bewegen, gezondheid, mens en relaties. Haar publicaties, onder andere over narcisme, verschenen in diverse tijdschriften, online artikelen, e-books en boeken. Mjon schrijft niet alleen, zij geeft ook workshops, lezingen en inspireert als trainer.
Wederom kom ik tegen hoe slecht een narcist is. Zo weinig tot geen empathie voor de narcist. Hoe gaat de narcist om met zijn angsten? Is een narcist niet te helpen? Zoals ik het elke keer lees is een narcist een uitermate slecht persoon voor de wereld om hem heen. Maar wat kan hij eraan doen om zichzelf te helpen, als hij zich bewust is van zijn stoornis? Het is dan toch eigenlijk heel zielig, de narcist is toch slachtoffer in plaats van ddat zijn partner slachtoffer is?
Een narcist is inderdaad slachtoffer... maar alleen van zichzelf! En daar knelt het schoentje, want een narcist zoals mijn ex, weigert te zien dat hij een probleem heeft - heel de wereld is het probleem behalve hijzelf - dus... heeft hij geen hulp nodig, hij verontschuldigt zich maar 'ik doe niets verkeerd' en jij..... en dan blijkt dat hij zijn probleem kan beschrijven, elk detail van zijn gedrag kan plaatsen... als gevolg van wat anderen doen. Bewust zijn van zijn handelen, ja... maar 'bewust van zijn probleem'? Ik denk dat dat het ergste aspect van de stoornis van een narcist is! En hoe groot zijn probleem ook is, hoe erg we het allemaal voor hem vinden... het is géén excuus om levens van zijn gezin te vernietigen!
Prachtig boek en lees er met regelmaat in...
Zit er nu toch zoveel overlap met codependentie en narcistisch gedrag dan? In ieder geval beide niet gezond voor duurzame relaties. Ik hoop ook dat er genoeg compassie is voor de medemensen. De andere kant van verbinding is dualiteit, dat lijkt de trend vandaag de dag. Maar echte toxische narcisten die niet inzien wat ze bij anderen veroorzaken, dat is niet best. Er wordt vandaag de dag wel wat makkelijk mee gestempeld toch. Wie vind zijn ex nou niet narcistisch omdat die in een koelkast is veranderd...
Narcisten hebben geen ziekte inzicht en zijn zich dus onbewust van hun probleem. Vandaar dat het probleem/schuld altijd bij de anderen wordt gelegd.
Sorry Deb, het eerste wat mij te binnen schiet bij je vraag over het ontbreken van begrip of empathie voor de narcist is, "Herken je jezelf in de diagnose narcist?" of "Heb jezelf een naaste met narcisme en ben je nog in de ontdekkingsfase en ontkenningsfase?" Dit zou mij je berichtje beter laten begrijpen. Nu roept je opmerking veel weerstand op bij slachtoffers. Narcisten zijn heel ernstig ziek. Door deze zeer ernstige ziekte zijn zij schadelijk voor elk mens in hen omgeving. Net als voor veel ziektes is er ook voor nps een behandeling. Opname in een psychiatrische kliniek voor onbepaalde tijd zoals bij de Viersprong. Helaas wil slechts een paar procent zijn nps toegeven, onderkennen en dan ook nog hulp zoeken. Laat staan hulp accepteren en aan zichzelf werken en deze behandeling af maken. De narcist WEET dat hij narcist is maar is een angsthaas welke niet naar zichzelf kan kijken zonder roze bril. De narcist KIEST ervoor zijn naasten kapot te maken in plaats van zelf therapie te ontvangen. Vandaar dat een narcist géén empathie krijgt, dat zou bij een versteend hart niet binnenkomen. De narcist zal zelf met psychiaters zijn angsten moeten overwinnen en zijn hart openbreken. Tot die tijd pleit ik voor een geheel verzorgde reis naar keuze voor de beschadigde gezinsleden en een enkeltje TBS met dwangverpleging voor de Narcist.
25 Jaar getrouwd geweest met een narcist en uiteindelijk (op mijn 50 ste) de moed gevonden bij deze man weg te gaan. Zijn wraak was heftig. Mijn kinderen dusdanig bewerkt en ze wijs gemaakt dat ik overal schuld aan was, dat ik ze nooit meer heb teruggezien. Desondanks heb ik geen spijt van mijn stap, integendeel, het beste wat ik ooit voor mijzelf heb kunnen doen. Toen kon ik mij pas gaan ontplooien. Ik was erg getraumatiseerd maar inmiddels na 26 jaar in balans. Hoe het met mijn kinderen is weet ik niet, maar ook zij zijn de grootste slachtoffers van een narcist.
Zolang een Narcist de vinger blijft wijzen naar de hele wereld als fout en hij als zielig en onbegrepen en niet wilt inzien dat hij het probleem is, dan zal er niets veranderen Deb. En ja, je kunt natuurlijk wel zeggen dat niet hij maar zijn slachtoffers slecht zijn en hij zielig maar, dat gaat dan wel heel erg ver toch? Er zijn Narcisten die anderen zover krijgen om zich van kant te maken en dan alsnog zich in de slachtofferrol wentelen, dus zielig? Nee! Merendeel van de seriemoordenaars zijn ook narcistisch, weet je dat?
Volledig mee eens ♥️
De narcist is slachtoffer in plaats van dat zijn partner slachtoffer is? Dit doet mij koken vqn woede. Ik ben emotioneel, mentaal, financieel en fysiek misbruikt en kapotgemaakt door mijn narcistische partner. Mijn kinderen hebben trauma s opgelopen. ALLES heb ik gedaan om hem te helpen en een toekomst met hem op te bouwen. ALLES. Een narcist WIL geen verantwoordelijkheid opnemen of werken aan zichzelf. Een narcist maakt alles en iedereen om zich heen kapot. Leeft in een web van leugens die hij zelf gelooft. Het LEVENSMOTTO van een narcist heeft mijn partner zelf getattoeerd. HET DOEL HEILIGT DE MIDDELEN. Als u schrijft dat de narcist slachtoffer is ipv zijn partner...dan hebt u het artikel helemaal verkeerd begrepen en lacht u met de intense pijn van mensen die het slachtoffer zijn geworden
200% waar!!!
Inderdaad heb je met alles wat je zegt gelijk. De narcist het slachtoffer noemen of symphatie voor zijn angst. Zwz vind ik dit stuk al onzin. Met angst en de andere benoemde oorzaken slaan nergens op. Alleen wat ik dan niet begrijp, HOE KUN JE OOIT EEN RELATIE BEGINNEN OF VERLIEFD WORDEN OP EEN NARCISTISCH PERSOON. Sorry dat ik het zeg maar iemand die met de narcist een ex-partner bedoeld dat neem ik niet serieus. Was deze persoon niet de gehele relatie al zo? Hoe kun je dan ooit een relatie willen met dat type? Wie word er verliefd op dat type mens? Jij dus. Naja das toch wel ontzettend dubbel voor alle lieve mannen die alleen blijven. Want dit type, die hoeven vrouwen niet.
Duidelijk en zo zie ik het zelf ook. Veel gelezen over narcisme en wij hebben al jaren met eentje te maken in onze directe omgeving. De NEX. Een verschrikkelijke zieke en naargeestige man die na negen jaar nog aan het ouwehoeren is. Inmiddels is een van de kinderen bij ons weg gekaapt en word tegen ons opgezet en zijn andere kind keert hij de rug toe omdat die aan heeft gegeven niet bij hem te willen wonen en dat was tegen het zere been met alle gevolgen van dien. Hij wil ons kapot maken, De wraak zit zo diep in deze man, Niemand die het weet. Aan de buitenkant zo vroom maar diep van binnen een leeg en zielig mannetje. Hij is niet te stoppen in zijn leven vol met leugens en spelt iedereen op de mouw dat het onze schuld is en de schuld van zijn dochter, Wij worden slecht gepraat, het is allemaal onze schuld., betaald geen alimentatie en dan weer wel. Het is een ziek spel wat van een kant gespeeld word en wij hebben geen contact, Mail zit dicht, geen telefoon, geen app. En het lijkt wel hoe minder de controle voor hem word hoe gekker en meer in paniek hij raakt. Onze kinderen zijn beschadigd. Dochter is 14 en denkt aan de dood en beschadigd zichzelf wel eens. En de vader ontkent alles. Het is diep en diep triest dat iemand zo ver kan gaan en er op uit is om alleen maar chaos te maken want daar zijn deze narcisten verdomd goed in.
Zo herkenbaar jouw verhaal, mijn kinderen worden ook zo gemindfucked door hun narcistische vader. Eentje wilde bij hem gaan wonen, een mannetje van acht die ik met zoveel pijn in mijn hart "liet gaan" omdat hij aangaf bij zijn vader echt gelukkiger te zijn. Hij bedacht zich en vader behandelde hem vanaf dat moment als vijand, want kiezen voor je moeder is afwijzing naar hem. Nu bewerkt hij mijn oudste, overlaadt hem met dure cadeaus en praat hem van alles in. Op zijn faceboekpagina schreef hij, "wie betaalt, bepaalt" en zo handelt hij ook. Hij manipuleert, liegt en spreekt zo respectloos over mij dat het pijn doet. Het meest shockerende vind ik niet zijn alleen zijn pathologische gedragspatroon maar hoe hij er telkens weer in slaagt, instanties te manipuleren en, met name vrouwen in de hulpverlening, volledig te misleiden. Hij is grof en grenzeloos maar hij heeft vaak de lachers op de hand en ze lijken het vaak nog super grappig te vinden hoe zich misdraagt. Na 12 jaar geef ik in die zin de strijd op, ik ga hem vanaf vandaag niet meer binnenlaten in mijn huis. Ik heb dit ten aller tijden geprobeerd te voorkomen om mijn kinderen niet in een loyaliteitsconflict te brengen maar een narcist is letterlijk ziekmakend. Ik vind het vreselijk dat ik mijn kinderen niet kan beschermen tegen hem maar ben op het punt gekomen dat als ik mijzelf niet ga beschermen, ik letterlijk breek en er ook niet meer voor mijn kinderen kan zijn. Een narcist is vreselijk, destructief, ze gaan over lijken, zelfs als het hun eigen vlees en bloed is. Ik moet vanavond mijn kinderen gaan vertellen dat ik papa niet meer binnenlaat, ik MOET het doen want hoe groot de liefde voor mijn kinderen ook is, NIEMAND heeft het recht om mij kapot te maken en na meerdere keren praten en smeken weet ik één ding heel zeker, hij gaat NOOIT veranderen, hij schept er plezier in om met macht te manipuleren en zijn omgeving naar zijn hand te zetten. Is hij achter die pathologische laag zielig, angstig en eenzaam? Vast! Maar na wat hij gedaan heeft en zal blijven doen, is er bij mij geen ruimte meer voor enige vorm van empathie! Ik denk dat het 't belangrijkste is dat mijn jongens voelen en weten dat ze van hun vader mogen houden maar dat dit niet automatisch inhoudt dat mama ook van hem houdt. Ik denk dat ik een beter rolmodel voor ze ben door te laten zien dat je jezelf respecteert door je niet respectloos te laten behandelen, dan toezien hoe je iedere keer bukt en uiteindelijk knakt. Een vriendin van mij verwoordde het heel mooi, het is een parasiet en een parasiet teert op een ander, maakt ze ziek om er zelf beter van te woorden en een parasiet moet niet gepamperd worden maar vraagt om rigoureuze maatregelen!
Dahaille, ik ken dat helemaal, ik heb een zus en haar dochter die idem zijn. Alles gedaan wat God verboden heeft en nog meer. De familie ten schande gebracht en dat wereldwijd. Iedereen door de shit getrokken en zelf in de slachtofferrol zitten. Beide hun kinderen kwijt, huis kwijt, familie verstoten, vrienden verstoten, instanties zijn fout, collega's zijn fout, vrienden zijn fout, familie is fout, buren zijn n fout ja, zelfs de eigen kinderen zijn fout en over en weer vinden ze elkaar ook fout. Heel apart om te zien hoe zij in staat zijn om de fout ( exacte dezelfde karakters dus ) bij de ander te zien en dit ook stuk voor stuk te benoemen maar, dit absoluut niet bij zichzelf zien en dat terwijl ze gewoon in de spiegel kijken?. Ze zitten zo intens vol haat naar alles en iedereen toe om ziek van te worden. Alles wat zij fout doen bagatelliseert men totdat het de grote krijgt van een bacterie en uiteraard altijd de schuld van iedereen behalve van henzelf en alles wat een ander doet zet men onder de grootste loep om dit uit te kunnen vergroten tot de grootte vd planeet Jupiter. Zij hebben het leven van mijn lieve ouders, die er altijd voor hen waren totaal verziekt en dat van zoveel andere mensen om hen heen. Na bijna 45 jaar van mijn leven hiermee opgescheept te hebben gezeten heb ik er na de dood van mijn moeder een hele dikke vette streep onder gezet. Een lastige zet als je weet dat onze hele familie bestond uit, mijn ouders, zus, haar dochter en mijn zoons. Gelukkig hebben wij, mijn zoons en ik een hele goede band met de 2 zoons van mijn nicht die nu bij hun andere oma en hun vader wonen. Dat is dus mijn hele familie, letterlijk en dat is ook de reden geweest waarom je zolang blijft proberen.
Ik kan me store. Dat steeds de man als narcist neer word gezet
Daarom kunnen narcisten ook niet tegen alleen zijn. Mijn ex zei me dat toen zelf, als ik alleen ben komt weer die angst. Dan vraag ik me af welke angst?
Narcisme komt voor bij mannen en vrouwen. Maar het zijn vooral vrouwen die als slachtoffer hun verhaal vertellen. Mannen als slachtoffer van een narcistisch vrouw vertellen misschien iets minder snel. Maar als slachtoffer van mijn narcistisch ex weet ik dat je tot op het bot uitgebeeld wordt. Mentaal en fysiek. Sexueel mishandeld ook. En als je hulp zoekt, zoekt hij de hulpverlener op. Nu na jaren laster hij er nog steeds flink op los. Hij ging. Maar hij beschouwd me als zijn reserve. Zijn bezit. Maar tegelijkertijd zei hij tegen 'n kennis dat hij alles af zou pakken wat ik had. Hij ging zelf notabene. Wel omdat ik alleen wilde samenwonen met koude uitsluiting omdat ie erg hoge schulden had. Hij blijft in de buurt, rijdt langs en stookt de straat tegen me op, maakt obscene gebaren. En ik mag blij zijn als het daar bij blijft. 3 jaar nadat hij ging is hij nog bezig met treiteren.
Narcisme is aangeboren of verworven. Ze zijn wat ze zijn. Er is geen leervermogen tot empathie.
Ik wist het niet dat hij een narcist was. Nu ik er achteraf over lees begrijp ik wat me overkomen is.....het is niet mijn schuld zoals hij altijd over alles beweerde. Ik ben ontsnapt uit een hel. Hij is direct naar zijn nieuwe vriendin gegaan om daar uit te huilen en over het kopje geaaid te worden. Zij is hem nu rijk maar ik ben rijker!!!!
Eindelijk heb ik 1,5 week geleden herkenning gevonden in het leugenachtige gedrag van mijn ex vriend. Heb een klein jaar een relatie gehad met nu blijkt een Pathologisch verborgen Narcist. (als ik kijk en luister naar de mensen die jaren met een Narcist hebben geleefd, verbleekt mijn tijd/verhaal hierbij. De relatie was kort, (gelukkig) maar ik ben onbewust wel te lang blijven hangen, ik ben het nog aan t verwerken, heftig en 12 kilo lichter van alle ellende, leugens, bedrog en mentaal en fysiek geweld. Ik ben mij er nu van bewust dat iedere maand dat ik in de relatie ben gebleven er 1 teveel is geweest. Wat kon hij liegen, zeg!! Zonder te verblikken of te verblozen. Ik ben niet naïef, heb een leuke baan een mensenmens en weet waar ik voor sta. Vaak gevraagd ( ook niet zomaar achteraf) of we nog steeds open en eerlijk naar elkaar waren. Dat moet de basis zijn van een relatie lijkt mij. Toch onzeker daarover geweest... Dat zal zijn voeding zijn geweest, weet ik nu! Ik vraag het mij nog steeds af ondanks ik nu weet wat NPS is, wat deze man bezielt ! Om zo met mensen om te gaan, waarvan hij zegt "te houden". Het is bijna niet menselijk hoe hij in het leven staat. Hij is notabene advocaat. Nou heeft hij niet direct een mooi trackrecord, hij leeft een zwervend bestaan, woont op een kamertje bij zijn ouders en leeft vanuit zijn kofferbak. Heeft 2 kids waar hij nooit een echte vader voor is geweest . (doet zijn ex, gelukkig!) Ongelooflijk dat zo'n stoornis zoveel kapot kan maken. En dat de persoon, want ik weet zeker dat hij weet wie hij is, hiermee weg kan komen. Ik heb medelijden met zijn zoons, zij zijn niet anders gewend dan dat hun vader een paar keer per week komt aanwaaien wanneer het hem uitkomt. De breuk is een maand geleden tot een explosief einde gekomen omdat ik ontdekt had dat hij vreemdging. Bewijs en toch blijven ontkennen. Terugkijkend op de relatie kan ik niet anders zeggen dan dat ik te maken heb gehad met een heel gestoord en ziek persoon! Medelijden heb ik niet met dit soort uitschot, mede omdat hij mij nog een behoorlijke fysieke klap en mentale trap na heeft gegeven. Ik wens de vrouw(en) want je bent nooit alleen in de relatie met een Pathologische verbogen Narcist, voor nu en in de toekomst heel veel sterkte toe! Ik ben er nog met een kapot oog vanaf gekomen. Maar ik ben bang dat dit bij een volgende partner nog veel erger kan aflopen. Hoe charmant hij er ook van buiten uit mag zien, van binnen is deze kale man ....LEEG, VOL ANGST EN FRUSTRATIE EN VOORAL BOOS! Ik ben blij dat ik van het verlost ben !!! Note: Narcisme is niet aangeboren! Narcisme ontwikkelt zich in de jonge kinderjaren (lees bovenstaande uitleg of kijk eens op Youtube Dr. Ramini of Ross Rosenberg. Pathological Covert Narcissism Ik heb er veel aan gehad en nog!
Ik herken me in jouw verhaal Wat heeft de narcist mij toch aangedaan en mijn kids met geestelijke en fysieke marteling Wees blij dat wij overwinnaars zijn
Mijn narcistisch ex treitert nog steeds en bespeelt na 3 jaar ook nog anderen, zodat ze kwaad spreken over mij. Hij is niet te stoppen. Hij rijdt rond op alle plaatsen waar ik kom, trekt raar gezicht en rijdt verder. Ook in de straat waar ik woon heeft hij contacten. Ik blijf bang van hem, omdat hij wraakzuchtig en gemeen is. Dat weet hij. Hij heeft een postadres in verre friesland, maar verblijft in mijn buurt in het zuiden. Alsof mij treiteren zijn enige levensdoel is geworden. Compleet gestoord. Maar speelt het slim. Laat anderen de privacy overschrijden zaken doen als smaad en lasteren. Hij is overigens mijn 2de Ex die zo is. Ik wil geen relatie meer, want blijkbaar is er iets in mij die dit soort karakters aantrekt. Te hoge prijs. Ik ben nu gelukkig met Mij. Meer heb ik niet nodig.
Na 2 relaties met 'n narcis met alles wat men maar kan ervaren met ze, weet ik 1 ding zeker!!! Ze vinden zichzelf boven elke Wet staan en zijn er van overtuigd, dat ze Alles ongestraft mogen doen wat in hun brein opkomt.!!!! Met name dat maakt ze gevaarlijk. Want ze zullen daardoor niet stoppen en Alles doen om hun slachtoffer kapot te krijgen. Soms zijn alle beveiligd maatregelen hard nodig. En dat maakt ze opnieuw nog Valser.!!!
Het is ongelofelijk wat deze mannen kunnen aanrichten! Na 4 jaar, meedere keren vreemdgegaan, verslaafd en beloftes op beterschap. Is het voor mij klaar! Dit soort mensen is ziek echt ziek! Zetten iedereen tegen je op en mensen geloven hun ook nog! Echt om van te huilen. Ik ben nu verdrietig, boos en gefrustreerd maar ik kom er en gelukkiger en sterker dan ik kan zijn! En heb mezelf voorgenomen laat hij mij nooit meer lastig vallen. Want ik ben mezelf kwijt, vertrouwen in de mens kwijt, en hoef voorlopig ook zeker geen relatie!
Narcisme bestaat niet !
Maikel.? En waarom bestaat het niet. Ik ga er van uit dat jij deze theorie kan onderbouwen.
Alles is verbonden en alles is energie. Je kunt een ander niet veranderen, je kunt alleen veranderen hoe je er zelf mee omgaat. Wat tips - Wees authentiek in je communicatie - bij manipulatie laat je boosheid zien al weet je dat hij/zij verdraait, of voel of je hier beter tactisch mee om kan gaan maar ga niet zoals de ander erom heen draaien - blijf bij de kern van het verhaal! Spreek in de juiste vorm niet in de vorm van JIJ, maar Ik. Bijvoorbeeld, ik voel er niets meer voor ipv jij verzint altijd van alles en je bent gemeen. Focus op je eigen energie - Laat je niet manipuleren - wees vrij van angst! Want dat is de energie waar de ander op aanhaakt! Realiseer je dat de ander liefde zoekt en laat je gedachten/intenties liefdevol zijn. Een relatie is echt altijd een spiegel en zodra je hiermee aan de slag gaat, dan kun je de energie veranderen! Als het echt onmogelijk lijkt, focus dan op je eigen energie en neem er afstand van, maar nooit met haat en wrok in je hart, wat dat is de voeding die uiteindelijk destructief werkt op een hoger niveau, voor alle betrokkenen. De narcist is een moeilijk persoon, maar realisser je dat in deze maatschappij alles is verbonden en energie is en er zullen alleen maar meer van dit soort mensen komen als de energie niet veranderd wordt bij jezelf. Kom voor je waarheid uit, je voelde al iets toen je net met hem omging maar luisterde niet naar je intuitie of durfde niets te zeggen, wees eerlijk naar jezelf waarom je in deze relatie beland bent. Dan pas kun je het oplossen.
Goed zo Ellen S, Heel knap van je, hoe jij het kunt verwoorden. Wat moedig dat je voor jezelf kiest! Maar je hebt groot gelijk, je bent dan een beter voorbeeld voor je kinderen. Van deze positiviteit kan ik ook weer wat leren! Sterkte en dank je wel
Narcisme is heel moeilijk te herkennen. Na 6 jaar getrouwd te zijn geweest heb ik in 2007 (was 37 met 2 jongens van 2 en net 4 en wonend in het buitenland) de echtscheiding aangevraagd. Mijn ex, een zeer geslaagde bankier, past perfect in het plaatje wat hierboven steeds gegeven wordt. Onzekerheid gecamoufleerd met charme, innemendheid, zich altijd willen omringen met mensen en dan in het middelpunt van de belangstelling willen staan. En een ras egoïst. Denkt dat alles te koop is met geld en de dingen moeten gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft. Want inderdaad, die erkenning en macht hebben ze continue nodig. Ik kreeg altijd van alles de schuld. Het lag altijd aan mij. Hij ging vreemd, had een maîtresse, ging naar de hoeren, beschermde zich niet (zag daar de noodzaak niet van in want vond het risico minimaal), ging veel uit tot diep in de nacht met zijn 40 jaar. Eigenlijk een triest en eenzaam persoon. Maar zeer destructief. Maakt alles kapot om zich heen en gaat over lijken. Daar hoef je echt geen medelijden mee te hebben. Helaas had ik toen nog niet van narcisme gehoord. En scheiden? Dat wilde hij niet. Is uiteindelijk door de rechtbank het huis uit gezet. Moest deuren op slot draaien en de koelkast leeghalen om mijn kleine kinderen en mij te beschermen. Anders hadden ze ‘s ochtends geen ontbijt als hun vader thuis kwam van weer een nacht uitgaan. Hij was nooit geïnteresseerd in de jongens toen ze klein waren. Nu, 12.5 jaar later, is het hem gelukt mijn oudste zoon zo tegen me op te zetten, te hersenspoelen en dankbaar gebruik te maken van de onzekerheid van een 16 jarige tiener in een puberteitscrisis, dat hij niks meer van me wil weten. Hij koopt hem met geld en luxe. Het is hem gelukt via de rechtbank, mijn zoon naar Monaco te laten verhuizen, waar hij woont. Zelf is hij veel op reis, zijn vrouw is alleen geïnteresseerd in zijn geld en zeker niet in het welzijn van mijn zoon. Het gaat slecht met hem op school. Het is zijn voorlaatste jaar. Volgend jaar zou hij examen moeten doen. Hij mag van zijn vader roken en drinken. Die gaf hem al flessen wodka mee om met zijn vrienden te drinken toen hij 15 was. Mijn ex vindt dit allemaal normaal en grappig. Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Had het hoederecht en alleen ouderschap over mijn jongens. Maar in Zwitserland zegt de wet dat een kind vanaf ongeveer 14 jaar zelf mag bepalen waar hij woont. Dus mijn ex heeft hier dankbaar gebruik van gemaakt en ik kon op mijn kop gaan staan, maar kan mijn oudste niet meer tegen zijn het destructieve gedrag van zijn vader beschermen. Ik ben hem kwijt. Of ik hem ooit terug zie? Geen idee. Mijn zoon van 15 heeft een heel ander karakter. Die heeft in de gaten hoe zijn vader liegt en bedriegt en wil sinds 4 maanden niks meer met hem te maken hebben. Zijn vader is zelfs al 4 keer in 15 jaar zijn verjaardag vergeten. Mijn jongste zoon is zwaar beschadigd door dit alles. Hij had altijd een hele hechte band met zijn 1.5 jaar oudere broer. En nu? Ze groeten elkaar zelfs niet meer als ze elkaar tegenkomen op school. Ruim 10 jaar na de echtscheiding probeert mijn ex mijn leven nog te verwoesten en mij pijn en verdriet te doen. Ik laat het niet gebeuren. Heb hem nooit toegelaten in mijn huis en altijd gecommuniceerd via whatsapp en mail. Want je moet met zo iemand alles zwart op wit hebben. Het ene moment zeggen ze iets en het volgend moment wordt het ontkent. Ik heb mijn leven opgebouwd, heb het weer op de rit. Was een lange, zware weg. Maar het is me gelukt. Heb geen nieuwe relatie. Weet niet of ik daar nog zin in heb, blijf altijd wantrouwig met een man. Laat ze nooit te dichtbij komen. Ik redt het wel, maar vind het heel moeilijk en triest voor mijn twee kinderen. Mijn oudste laat zich compleet inpalmen door zijn vader en mijn jongste voelt zich enorm door hem in de steek gelaten en bedrogen. Er zijn ongetwijfeld ook vrouwelijke narcisten. Dit kan niet alleen een mannelijke ziekte zijn. Ik kan met al mijn ervaring alleen maar tegen alle slachtoffers zeggen dat je je niet op je kop moet laten zitten door zo’n persoon. Het is een verloren gevecht en een verspilling van tijd en energie. Het kan je hele leven verwoesten. Stap uit zo’n ziekelijke relatie, ook als je kinderen hebt. En begin opnieuw. Praat met mensen en laat de narcist niet terug in je leven komen. Geef ze één vinger en ze pakken alle twee je handen. Ze werken op je schuldgevoel en emoties met hun charmes en gemanipuleer. Daar zijn ze een kei in. Laat dit niet toe, want dan kom je nooit van zo iemand af.
Wat een narcist allemaal uitvreet en achterlaat aan stress en ellende bij zijn (in mijn geval HAAR) slachtoffers is fenomenaal en niet te bevatten voor een "normaal" denkend mens. Hier bedoel ik de mensen mee, die wel het vermogen hebben om ECHTE empathische gevoelens te genereren richting andere personen. De eenvoud waarmee ze wegkomen met het vertoonde destructieve gedrag is schrikbarend. De handelingen, die verricht worden. De leugens, smaad en laster, die verspreid worden. De enorme slachtofferpositie, die zij zichzelf toebedeeld hebben. 15 jaar geleden op 1 januari 2005, 14 jaar een hel huwelijk met haar, wist mijn narcistische echtgenote en moeder van mijn 3 kinderen mij te vertellen, dat ze mij helemaal kapot zou gaan maken op alle gebieden van mijn leven. Financiëel, emotioneel, geestelijk, lichamelijk en vooral op sociaal gebied. Mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn en ik moest maar hulp gaan zoeken. Op mijn vraag, Waarom zij het huwelijk zo bewust heeft stuk laten lopen? en Waar ik het in godsnaam aan heb verdiend om zo behandeld te worden? kreeg ik als antwoord dat het echt niet aan mij lag, maar IN HAAR zit. Om vervolgens haar woorden tot in detail uit te voeren. Nu 15 jaar later kan ik zeggen, dat ze grotendeels geslaagd is in haar capriolen. Een hartaanval in 2014l en herseninfarct in 2018 vanwege de opgehoopte stress en verdriet krijgen mij er niet onder. Mijn reputatie tracht zij te vernietigen door, heel eenvoudig, te benoemen dat ik haar mishandeld en verkracht heb en niet van kinderen af kan blijven. Als man heb je gelijk geen poot meer om op te blijven staan. Hoezeer dit aangenomen en opgevat wordt door de buitenwereld heb ik door de jaren heen wel gemerkt. Vooral als er aan toegevoegd wordt om niets meer te zeggen tegen mij, omdat ik anders explosief agressief kan reageren. Zodra ik iemand ontmoet duurt het niet echt lang voordat dit verhaaltje de ronde gaat doen met als resultaat dat mensen zich weer van mij afzonderen. Terwijl er geen greintje kwaad in mij schuilt. Mijn kinderen zitten in een hele moeilijke positie. Hun liefde naar mij toe en de loyaliteit naar hun moeder. Ik heb heel goed het besef dat kinderen 2 ouders hebben en ook nodig hebben. Dat zij merendeels bij haar hun opvoeding 'genieten' is voor mij erg pijnlijk, omdat ik ze heel vaak bij mij wil hebben en dat niet kan. En zo'n alcoholische moeder vind ik niet echt bevorderend voor hun opvoeding. Als zij zegt, dat ze niet drinkt, dan drinkt ze ook niet, volgens de instanties. Doordat ik mijn kinderen gelukkig nog steeds zie, omdat zij dat zelf willen, heeft mijn leven toch nog wat kleur en daar hou ik mijn hoofd door omhoog. Ik heb mezelf in elke situatie staande weten te houden en begrijp inmiddels dat ik al deze ellende en onzin over mij heen krijg, omdat zij in het begin van onze tijd samen haar geheim met mij heeft gedeeld en ik daarom monddood en ongeloofwaardig neergezet dien te worden. Altijd zou ik een geheim ook geheim houden, alleen in dit geval dat mijn leven hierdoor vernietigd wordt, omdat zij zich schaamt voor de waarheid en haar vader in bescherming neemt, maakt dat ik stappen tegen haar zal gaan zetten. Ik zal protesten gaan krijgen van mensen, vooral mijn kinderen, maar dit gaat over mijzelf. Dat ik nu eindelijk eens met andere ogen word aangekeken, dan alleen maar door die voorgeprogrammeerde zielen, die alleen maar haar kant horen en daarnaar handelen. Ik zal alleen maar sterker worden in mijn liefde voor mijzelf, voor mijn kinderen, voor mijn medemensen en ja, zelfs voor haar. Want ondanks haar geestdrift en enthousiasme om mij kapot te maken bestaat er nog steeds een vorm van liefde voor haar. Allereerst omdat ik met zoveel liefde voor haar deze verbintenis ben aangegaan. Voor de (zeer schaarse) prettige episodes gedurende onze nu 30 jarige situatie. Maar ook omdat ik enorm dankbaar ben met onze 3 prachtige kinderen, die alle drie wel empathie in zich hebben en dit ook weten uit te dragen naar anderen. En omdat ik weet dat Liefde het enige is waarmee je jezelf kan wapenen tegen een narcist. Er is niets waar ik aan onderdoor zal gaan. Zolang mijn kinderen blijven ademhalen zal ook ik blijven bestaan. Heden ten dage ondersteun ik mensen om zich te bevrijden van zo'n verbinding, zodat zij weer de controle over zichzelf terug krijgen en verder kunnen met hun leven. Sterk en vastberaden. Om mensen weer terug te brengen naar de verbinding met hun eigen ziel. Want de ziel vertelt je immers wie jij in werkelijkheid bent. Liefde. En niets anders. Return to your Soul ben ik te vinden
Narcisten hebben geen ziekte inzicht en zijn zich dus onbewust van hun probleem. Vandaar dat het probleem/schuld altijd bij de anderen wordt gelegd.
Beste Patrick... Wat een moed en zelfvertrouwen heb jij gecreëerd in deze illusie... Veel herkenning in jouw verhaal.. En oh zo mooi, de liefde die je nog voelt voor hen... En gelijk heb je.. Dank zij onze empathie en gevoeligheid kunnen we zo zijn, zij kunnen dat niet. Het licht dat je geeft geeft onze donkere wereld meer kleur. Houden zo... Ik heb veel bewondering voor u..
Wat ik interessant vind zijn de partners van narcisten. Die dus met hun vingertje lopen wijzen naar hun narcistische partner. Is het niet dat die vinger naar hunzelf mag gaan. Zo niet gaat er ook voor hen niet veel veranderen. Net zo als een narcist een probleem heeft missen zij stukje zelfliefde en grenzen. Begrijp me niet verkeerd. Maar je hebt als partner /mens altijd zelf de keuze om bij iemand te blijven of niet. Iedere dag opnieuw. Maar de meeste slachtoffer partners hebben allemaal goedbedoelde excuses om afhankelijk te blijven bij iemand die niet goed voor hen is. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb zelf meerdere relaties gehad met een narcist. Dit stopt pas zodra de vinger naar jezelf gaat ipv naar de ander. Vaak zit er systemisch een verstrikking. Of je denkt liefde te voelen, maar eigenlijk verwar je liefde met herkenning uit je jeugd van een van de ouders waardoor je jezelf voor de gek houdt. Je denkt dat je onvoorwaardelijke liefde voelt. Echter is het afhankelijkheid. Ook een kenmerk is dat veel narcisten op narcisten vallen. Depressief narcisme trekt angstig narcisme aan en viceversa. Wie durft echt naar zichzelf te kijken? Nogmaals, ik zeg niet dat dit voor iedereen geld. Maar zelf ben je misschien blind voor je eigen gedrag. En wil je jezelf geloven. Terwijl de buitenwereld wel doorheeft hoe het in elkaar steekt. Zodra je je eigen lessen gaat zien kan het loslaten beginnen. Acceptatie.. bevrijding. Alles gebeurd met een reden!
Emey helemaal mee eens zoals naife mensen. Bv.
Sinds 2 jaar het contact met mijn narcistische vader verbroken . Was een harde beslissing , maar een ‘ bevrijding ‘ . Jarenlang heb ik in zijn fantasiewereld meegeleefd en me mee laten slepen in leugens , ruzies , manipulaties en machtsspelletjes . En soms zelfs sadistische trekjes . Ik ben nu 36 en nu pas het gevoel dat ik echt leef . Ik kan ademen
Mijn ex zegt dat ik narcist ben maar ik heb niks meer en ben de slechte ,calles is mijn schuld ben helemaal op , heb niks vragen alles word van me geeist . Is oneerlijk ,
maar wat nou als de schade bij de ander inmiddels zo groot is en niet meer te overzien... en nog altijd wil geloven dat de ander het niet zo bedoeld heeft of wat dan ook... wetende dat ook de ander verborgen pijn en verdriet heeft... maar als jezelf niet meer kan en durft te geloven wat is dan nog de realiteit?
Op zich is het juist mooi hoe ieder mens uniek is zoals hij of zij is. Maar als je bij iemand met narcisme met samenwerken of samenleven die elk moment zijn narcisme uit, dan kun je bijna niet geloven dat daar iets van goedheid nog in zit. Zelf zie ik narcisme wel als meer dan alleen een wond. Narcisme is naast een emotionele wond denk ik daarbovenop vooral doelbewust en koelbloedig gedrag dat echt bewust wordt gebruikt om anderen in hun ziel te raken. Dat is het verschil ook tussen narcisme (en psychopatie) en andere stoornissen: Bij de andere stoornissen komt ook tijdelijk gebrek aan empathie, hardheid en zelfs ernstige wreedheid voort vaak, maar dat komt dan echt direct uit pijn en de wond voort omdat diegene echt niet meer anders kan, maar zou het wel goed willen voor de ander, het gedrag komt heel direct uit geestelijke pijn, bijvoorbeeld borderline of depressie of schizoaffectieve stoornis. Een narcist daarentegten: Bij hun zit natuurlijk ook wel ergens een wond of tekort, maar narcistisch gedrag is geen directe uiting van tekort of pijn, maar deze narcist denkt doelbewust uit (dus niet vanuit pijn) hoe hij zichzelf omhoog kan trekken, DOOR anderen naar beneden te halen, maar dan in koele bloede. Hier wordt het narcistische gedrag dus van tevoren letterlijk gebruikt en uitgedacht, nog VOORDAT ze pijn ervaren. Met andere woorden, de innerlijke pijn van de narcist die ergens heel diep zit weggestopt, is al nauwelijks bereikbaar voor de narcist zelf, omdat daar zijn imago en treiter- en kleineer wereld allang omheen zijn gebouwd, die narcistische wereld is zelfs al eigen geworden. Bij mensen met andere stoornissen ligt dat juist andersom: Die ervaren juist continue heel veel geestelijke pijn, zien DAARDOOR hun innerlijke spirituele ziel niet meer, en hebben juist veel te weinig imago en denkstrategieen, dus tegendeel van een klein beetje GEZOND NARCISME. Ook mensen met andere psychische aandoeningen kunnen vaak niet bij liefde, compassie voor hunzelf en anderen, en kunnen ook daar levenslang in verstrikt raken, al zit het er wel ergens. Een narcist kan echt niet zeggen wat liefde is, ook geen spiritualiteit, helemaal niks verlichts kan hij of zij ervaren. Kijk hiervoor uit!! Voor 95% is het gewoon doelbewust koelbloedig gedrag met voorbedachte rade, of bewust gebruikte woede (in uiting alleen) dat geen echte woede is, maar een strategie. Kijk uit voordat je kapot wordt gemaakt, je kunt er je hele leven nog veel last vanhouden Veel liefde en licht voor iedereen!!!
De bloem die geen licht te zien krijgt. Beeld je in dat je innerlijke gevangen zit in een harnas en een las helm op het hoofd met een klein venstertje dat maar weinig zicht geeft op de wijde wereld. Het is alsof zij opgesloten zijn in een metalen doodskist waar niets binnenkomt maar ook niets naar buiten gaat. Alsof je een bal tegen een betonnen muur gooit en dan terugkaatst. Je raakt alleen de buitenwand. Een brandkast waar zij zelf de code niet van kennen want deze is ontstaan vanuit de prille kindertijd. Een kind denkt niet vooruit want zo ver kan het niet zien. Zij kiezen er heus niet voor. Ze deden er maar wat op los. Hun sentiment zit samengepropt als een singulariteit die wacht op de big bang maar niets dat het in gang zet. Het zit te ver weg. Dat is heel beangstigend. Je hoort van alles maar ziet maar een fractie van het geheel. Horen zij alleen hun eigen stem. Wat van buiten afkomt, dringt niet door, blijft een vaag begrip. Blijven de anderen ongehoord. Degelijke communicatie blijft zo dus uit. Dat maakt hen woest, nijdig en vervolgens onbegrijpelijk. Zij zien de wereld als een pixel waardoor tunnelvisie zo eigen aan hen is. Daarom zij altijd recht op hun doel afgaan ongeacht wie er vertrappeld wordt. Dat zien zij zelfs niet. Het kleine raampje weerspiegelt hun gezicht maar niet wat er voor hen ligt. Zij zien alleen hun eigen ik. Het harnas laat niets toe, ook geen gevoel. Het wordt alleen warm als het voor hete vuren staat maar in wezen blijft het een kil metalen kist. Wat ooit opgebouwd is als schild voor tegen alle gevaar of om sterker te staan in het leven, is hun eigen isoleercel geworden, al beseffen zij dat niet. Zijn zij er zich niet van bewust dat deze ondoordringbare kist datgene is dat hen weerhoudt te bereiken wat vanuit hun standpunt iedereen wel zomaar verkrijgt en lijkt dit wel heel oneerlijk. Weten zij veel? Dat maakt hen ontzettend jaloers, verdrietig en boos. Waarom mag iedereen zijn wie ze zijn en narcis niet, vragen zij zich gefrustreerd af. Kunnen wij toch niet aan doen dat wij zo zijn. Ze moesten eens weten maar daar zit net het probleem. Ze weten het niet. Tasten letterlijk in het duister, in de wilde weg. Zelfs hun spiegelbeeld houdt het voor zich. Dat maakt hen eenzaam voor het leven. Ongeliefd en genegeerd, vaak liefst compleet vergeten. Geen bestaansrecht gegund. Zo lijkt het alleszins. Narcis is gekrenkt omdat deze niet gezien wordt zoals deze het wenst maar vergeet dat deze zichzelf dusdanig heeft opgesloten dat het onmogelijk is gezien te zijn. Zijn ze verdrietig omdat ze niet in het middelpunt van de belangstelling mogen staan maar geweerd worden, niet wetende dat zij zichzelf distantiëren van al de rest. Gedreven door de angst die hun enige trouwe gezel is gebleven, zijn ze nooit buitengekomen om met vriendjes te kunnen spelen. Een zonderling voor het leven. Jammer want in wezen is hun blauwdruk zoveel meer dan narcisme alleen. Het is maar een klein onderdeel van een grootser geheel. Zolang de medische wereld, vele psychologen, therapeuten en zelfs jeugdzorg weigeren te geloven dat dit al van heel jong start en niet benoemd mag worden als beginnende narcisme en vaak wordt afgedaan als een voorbijgaande fase, zullen er nog vele groeien tot narcissen die meestal onomkeerbaar zijn geworden. Onze dochter is ondertussen 25 jaar en al van haar 5de jaar worden de ouders hun relaas geminimaliseerd en genegeerd. Nu is het te laat. Een spoor van vernieling is gezaaid. Leeft onder valse voornemens van de ziekenkas om niet te hoeven werken. Zit onder schuldbemiddeling door bergen schulden die zij heeft gemaakt. Zonder vrienden, amper familie. Alleen ik en haar vader nog. Heeft zelfs haar eigen ouders voor de rechter gedaagd zogezegd omwille verwaarlozing en is zo bij het Alfabet geraakt waar zij dachten een arm hummeltje gered te hebben van huiselijk gevaar. Gevolg, nu is zij opgegroeid tot een verbluffende manipulator dat zonder verpinken mensen leegzuigt om daarna als huisvuil op straat te zetten. Ontelbare vriendjes zijn de revue gepasseerd, compleet berooid. Alom zeggen ze dat je tijdig hulp moet inschakelen maar dat heeft alleen averechts gewerkt. Zij werd alleen maar nog meer gevoed en voelt zich nu boven de wet en iedereen. De grootste angst waar wij nu mee leven, is dat ze ooit een kindje zal krijgen. want zij is een kwaadaardige narcis geworden dat niemand spaart en kinderen vermijdt als de pest. Zelfs katten hebben afgedaan als ze geen kitten meer zijn. Dat ziet er echt niet goed uit. Er zullen nog veel slachtoffers vallen want ze is overtuigd geraakt van haar bovenmenselijke zijn en kunnen. Jammer want in wezen is haar blauwdruk echt wel veel meer dan wat zij nu voorstelt. Zucht.
Wat Emily in haar verhaal zegt over de partner van een narcist klopt wel. Ik had 8 jaar een relatie met een narcist. Deze man heeft nu net de stekker uit onze relatie getrokken omdat hij wil samenwonen want volgens hem is latten geen relatie. Mijn dochter van 16 is moeilijk en zag t sanenwonen zeker niet zitten, maar ik had tegen mn partner gezegd kom maar bij mij wonen, maar toen had hij besloten nee ik doe het niet want ik kan niet tegen dat gedrag.. leuk feitje hij heeft een kind van 6 die niet luistert en zelfs continue op school de klas uit word gestuurd. Dit is dan wel ok want t ligt niet aan zijn kind, maar mijn kind is dan wel weer erg. Ik ben werkelijk helemaal kapot gemaakt. Ben mijzelf compleet kwijt geraakt en er is niks meer van mij over. Emily zegt dat t o.a. te maken heeft met zelfliefde en grenzen. Dit is precies zoals t is!! Ik pikte niks van niemand niet, maar door hem verlegde ik steeds mn grenzen tot ik nergens meer kwam en alleen nog maar thuis zat. Alles deed ik om te laten zien dat ik niet meer het feestbeest van vroeger was. Mijzelf willen bewijzen maar voor wat? Narcisten isoleren, controleren, alles moet op hun manier, altijd ruzie met iedereen en t ligt nooit aan hun, manipuleren, charmant, mensen kopen met geld.. deze ex vind het normaal om een auto te kopen voor zn ex omdat zijn kind niet achterop de fiets hoeft en ik mocht mn eigen auto kopen. Hij geeft haar geld om uit eten te gaan en geeft haar een weekend weg met hun kind.. maar mocht hier niks van zeggen want dan ben ik jaloers. Ik ben altijd onzeker geweest en daar heeft hij dankbaar gebruik van gemaakt.. Ze palmen je eerst helemaal in en stukje bij btje dan zie je hun ware aard. Ik ben nu zo bang dat ik nooit meer iemand tegen zal komen en altijd alleen zal blijven. Ben 44 en dat is nu 1maal een rotleeftijd. Ik vraag mij toch af of dit nu mijn ware liefde was ondanks alles.. hij zit zo diep of is jet de aandacht die ik mis of bang om alleen te zijn. Ik ben echt niet dom, maar hierin wel
Dag Grecca, Ikzelf heb ook een ex man met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik ben 5 jaar geleden gescheiden van hem. Ik ben nu 48 jaar. De beste beslissing van mijn leven. Fysiek geweld en stalking heb ik gekend. Maar op vandaag raakt hij me niet meer. Ik heb geen angst meer, en ik stel duidelijk mijn grenzen. Hij vindt dit niet leuk maar hij voelt wel dat hij me niet meer kan manipuleren. En daardoor blijft hij nu meer uit mijn beurt. Ik heb ondertussen wel een nieuwe relatie en deze keer geen narcist. Door te lezen wat narcisme is, zal je minder gemakkelijker op zulks iemand vallen. Ik geef toe dat ik een test ingevuld heb om te zien of mijn huidige partner een narcist is. En dat ik er met een bang hartje aan begonnen ben. Ik vermijd alle contact met mijn ex-partner. Hij kan me enkel per mail bereiken (opgelegd door de rechtbank). Hij baalt maar ik niet. Hij is ondertussen ook veroordeeld voor familieverlating (niet betalen van het alimentatiegeld). Hierdoor heeft hij 4M een enkelband gedragen. De kinderen hebben hem toen 6M niet gezien. Ik was opnieuw de boeman. Tot op vandaag. Dit zal altijd zo blijven. Ik heb me erbij neergelegd dat hij zo is omdat ik zelf beter weet. Jezelf goed kennen, maakt je sterker. Elke kans om mij te zien, is nog steeds goed voor hem. Hij heeft nochtans sinds 4,5 jaar een nieuwe partner. Ik negeer hem compleet en voor mij werkt dit het beste. Ik praat er niet direct mee. Enkel via mail. En ik leg mijn kinderen uit wat narcisme is. Telkens ze teleurgesteld zijn door hun vader, leg ik uit waarom en hoe dit komt. Het blijft en het zal altijd moeilijk blijven voor de kinderen (10 en 13). Zijn 2 oudste kinderen uit een vorige relatie ziet hij niet meer. De kinderen hebben alle contact verbroken met hun vader. Ik houd in het achterhoofd dat dit misschien ook wel eens bij mijn kinderen zal gebeuren. Maar dan is het hun beslissing. Mijn ex koopt de liefde van zijn kinderen. Ik maak de kinderen er attent op. Gelukkig verblijven ze het meest van de tijd bij mij. En ze zien het verschil tussen hun biologische vader en hun plusvader. Dat is op zich heel positief. Mijn kinderen vullen hun gemis aan met hun pluspapa. En zo zien ze wel hoe het wel kan qua kind-vader relatie. Maar er is zeker nog genoeg liefde in elk van ons om terug lief te hebben of te houden. Eens je de valkuilen kent, zal je dit geen 2 keer toelaten.
Ik leef al bijna 9 jaar met een verdoken narcist waaronder ik 5 jaar erin zit... Heftig mijn zekfgelukt was ik wist niet eens wat een narcist was en door 5 jaar alles mee te maken.. Geweld. Leugens. Steken. Bedrog. Alkes kwijt en bijna zelfmoord gepleegd heb ik de kracht gevonden een klik te maken met le zelf alles opgeschreven en binnen 1 jaar zal mijn boek klaar zijn... Ik kan u verzekeren ik heb alles onderuutgehaald ook de grootste machten een strijd maar steaks fier als een pauw mijn boek komt zeker uit
Toch voel ik een zwaar medelijden met mijn Nex, we hadden een goed leven, maar hij besloot dat hij een vrouw wilde, geen betonvlechter (ben nogal een stoer wijffie, alle 24 jr die we samen waren). Zie dat karma hem al volop raakt, maar weet dat hij nooit zal toegeven dat ons leven samen goed was... ook ik zal binnenkort niet meer in ons prachtige huis wonen... blijf met veel vragen achter, en dat schuldgevoel (ook al zegt mijn verstand dat het anders is) Wat een vreselijke aandoening, gun het niemand, niet de narcist en natuurlijk niet zijn slachtoffers... alleen maar verliezers..
ja ik vindt het een hele mooie om te lezen, ik ben zelf psychopaat. maar mensen hebben zo een vertekend beeld van psychopathie. een psychopaat houd het denk werk helder, geen emotie in het denk werk. het houd in dat psychopaten wel degelijk emphatie hebben, ze uiten vrij direct een emotie, emotie kan je niet delen, je kan het slechts tot uiting laten komen door gevoel. maar je gevoel uiten door emotie gaat nooit lukken, omdat het gevoel je verbind met mensen ongeacht wat de emotie is. veel mensen draaien zaken van emotie en gevoel vaak om, en geloven er heilig in dat het niet anders gaat. voor hen die dat denken, ga terug naar je baby tijd wat is het geen wat je verbond met je ouders emotie of gevoel...? je zal op het gevoel uitkomen een baby heeft geen flauw idee hoe de emotie te kunnen uiten, die leren ze in de 7jr voor het ego bewustzijn indaald.....! om psychopatie te willen begrijpen zou je je echt in je zelf moeten keren op jonge leeftijd. voor nu is het begrijpen dat je als kind niemand kan vertrouwen en op niemand anders kan bouwen dan alleen op jezelf. dit wordt vaak niet vermeld dat je door dit een enorme zelf kennis gaat bezitten wat je helpt om vooruit te groeien, je hebt geen medelijden, maar mededogen. je hebt begrip dat mensen zich in een bepaalde situatie zich anders voelen, maar jij gaat niet mee in de trerigheid van anderen, dit is mededogen. door jezelf kennis, ken je de mensen om je heen maar te goed, je kijkt niet wat hen gelukkig maakt in het ego bewustzijn, je kijkt voor het lange termijn wat mensen echt willen....! ja we kijken dwars door je masker heen, al hebben mensen moeite om die van ons te zien als we er dan al 1 opzetten. als 1% van de wereld bevolking psychophtie heeft, en het in vele ogen zo extreem en gevaarlijke mensen zijn waarom zit er van die 1% nog geen 1% vast in de bak....? de link die je als niet psychopaat niet kan maken, is dat psychophatie op hoger bewustzijns velt werkt, emotie, is een raar ding van uit het lagere bewustzijns velt, het zit in je hoofd en je hoofd houd je continu voor de gek. psychopaten zijn goed uitgerust op intuitie en gevoel, de keuzes die we dan ook maken komt voor ons zelf en ook voor iedereen om ons heen goed uit...! het hogere bewustzijnsveld waar je intuitie en gevoel het voor het zeggen heeft je bent verbonden met het grote geheel. dat is wat psychopatie is het begrijpen hoe psychologie in al haar vormen werkt, en weer terug, onderste boven, achterste voren en binnenste buiten. deze 3 hebben zoveel diepere betekenis. maar niemand die dat inziet. psychologie kan je niet uit een boekje leren alleen door zelf kennis, deze wereld is de mentale gevangenis waarvan men denkt dat de alles wat zich buiten afspeelt je eigen werkelijke innerwereld is, je hebt geen authoriteit over je zelf, je hebt geen monarchy in je zelf de keuzes die men maakt blijken vaak achteraf niet de goede te zijn geweest. je hebt anarchy in jezelf door gebrek aan zelf kennis. je richt continu je energie naar buiten ipv naar binnen. je kan pas naar buiten wanneer je naar binnen bent geweest, mensen leven nu met authoriteiten en monarchy buiten zichzelf en blijven klagen over iets waarvan je geen verandering kan verwachten als je zelf niets zal doen om er een begin van te maken. woorden en daden staan niet gelijk, daarom wordt het verkeerde over psychopatie zo snel gelooft en worden wij als gevaar een gezien....! wat psychopaten en narcisten gemeen hebben is vaak trauma in de vroege jeugd, de narcist gaat helemaal op in de rol van het slachtoffer maar door het zelfde te doen wat m is aangedaan maakt m dader, altijd maar vluchten van je ware zelf. een psychopaat heeft zichzelf geheeld helemaal alleen waarbij hij alleen zichzelf had, we worden geen dader we zijn geen dader, het beeld dat de buiten wereld van ons heeft is narcisme de lite versie. weg lopen van je zelf je zelf vergelijken met andere, alleen de verschillen kunnen zien, en niet kunne zien wat we allemaal gemeen hebben met elkaar. uiteindelijk heb je een auto aangeschaft alleen maar aan een ander te showen. ik doe zelf alles nog steeds op de fiets en soms het ov. om te showen dat ik geen shit nodig heb om er maar bij te horen, het boeit me niet wat andere over mij denken of zeggen, het zegt namelijk niets over mij maar over hen zelf....! dus laat alles even in werken....! over wat hier nu staat.