Over onderdrukte emoties & zelfliefde: hoe kun je troost in jezelf vinden?
Door Nadine CarterWanneer je als kind verdriet had, werd je dan gesteund? Of kreeg je te horen: stel je niet zo aan? Het antwoord zegt veel over hoe je nu als volwassene omgaat met troost. Ontdek hoe jij jezelf de liefde kunt geven waarnaar je zo verlangt in dit artikel van therapeut Nadine Carter. “Het gaat erom dat je beseft dat jij jezelf kunt troosten, altijd en overal.”
Het is nodig dat je beseft dat ook jij het waard bent om getroost, geliefd en gesteund te worden.
Het valt allemaal wel mee…
Een kind dat huilt, pijn heeft of boos is, heeft troost nodig. Onvoorwaardelijke troost is alleen iets wat niet ieder kind krijgt of heeft gekregen. Vaker hoorde het wellicht ‘stel je niet zo aan’, ‘het valt wel mee’ of ‘al over, niets aan de hand’. De boodschap die je dan als kind krijgt, is: wat jij voelt mag er niet zijn, doet er niet toe. Of de boodschap is zelfs dat jij er niet mag zijn, met wat je voelt en hoe jij je uit. Met als gevolg dat een kind zich inhoudt, groot houdt, net doet of er niets aan de hand is, zich aanpast en gevoelens inslikt. Op dat moment helpt het wel, want zo maakt het kind misschien nog kans op een klein beetje troost. In elk geval voorkomt het op die manier een boze of afwijzende reactie: ‘Goed zo, wat ben jij knap en al zo groot dat je niet meer huilt.’ Uiteindelijk wordt dit kind er dan ook erg goed in om zichzelf weg te cijferen. Als kleintje is het al gestopt met voelen.
Wat gemiste troost met je doet
Wanneer je als kind niet de troost krijgt die je zo hard nodig hebt en je sluit je af voor je eigen emoties, dan stop je ook met jezelf troosten. Je hebt niet geleerd hoe dat moet. Er kan dan een afhankelijkheid ontstaan van de ander: de ander moet vaak jouw pijn oplossen, de ander heb je hard nodig als er iets aan de hand is.
Of er ontstaat een allesoverheersend ‘ik doe het zelf wel’. Je sluit je dan niet alleen af voor je eigen gevoel, maar ook voor de ander. Jij hebt niemand nodig, je kunt het zelf wel oplossen. Alleen dan wel op de manier zoals je als kind al deed: je emoties wegdrukken. Een andere manier is er niet om het moeilijke op je pad vol te houden. Terwijl troost op zo’n moment zeer nodig is, voor iedereen, om te dragen, om te verzachten. Maar als troost de betekenis heeft gekregen van aanstellen, dan laat je troost niet zomaar toe.
Alles durven voelen
Het toelaten van troost betekent dat je eerst mag voelen dat je troost nodig hebt. Daarvoor is het nodig dat je durft te voelen: voelen wat er met je gebeurt in een situatie, voelen dat het niet fijn is, dat het even niet gemakkelijk is en het in je eentje misschien te zwaar is. Toegeven dat je niet altijd de sterkste hoeft te zijn.
Voordat jij jezelf de toestemming geeft om daadwerkelijk getroost te worden, is het nodig dat je beseft dat ook jij het waard bent om getroost, geliefd en gesteund te worden. Wanneer jij je juist altijd heel afhankelijk opstelt op moeilijke momenten, is het óók nodig dat je troost toelaat. Dat klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar afhankelijk zijn op moeilijke momenten betekent dat de ander het voor jou moet oplossen. Dat kan een ander niet voor je doen, dat is aan jou. Dus ontstaat er altijd machteloosheid. De ander kan er niet voor je zijn, met als gevolg misschien verwijdering.
Je hoeft dus alleen maar toe te laten dat iemand je ziet, naar je luistert, je troost. Daardoor kun jij de stap zetten en gaan voelen dat je het zélf kunt. Dat jij in staat bent om op te lossen wat er op je af komt, simpelweg omdat je geliefd bent.
Oneindige liefde zit in jezelf
Uiteindelijk gaat het er dus om dat je beseft dat jij jezelf kunt troosten, altijd en overal. En dan zijn we uitgekomen bij zelfliefde. Voelen dat je er mag zijn, met alles wat er in jou leeft. Voelen dat je goed genoeg bent en waardevol, juist doordat je bent wie je bent en voelt wat je voelt. Weten dat je van invloed bent, juist door je emoties te laten zien. Het gaat dus om onvoorwaardelijke troost, onvoorwaardelijke liefde voor jezelf.
Moeilijke momenten zijn er dan om jezelf te zien, jezelf te helen. Oneindige troost betekent luisteren naar jezelf. Onderzoeken waarom je geraakt wordt, in plaats van denken ‘dat gaat wel weer over’ en afleiding zoeken. Onderzoeken waarom iets zo zeer doet, waarom je steeds weer dezelfde patronen inzet en je daardoor misschien eenzaam voelt. Uitvinden waarom je voor je gevoel er altijd maar alleen voor staat – wat creëer jij in jouw leven waardoor je dat gevoel hebt?
Ruimte om te helen
Ruimte om te helen van Matt Licata is als een liefdevolle en troostende omhelzing als je verdrietig bent. Transformeer als een alchemist wat loodzwaar is in je leven in spiritueel goud met Matt Licata. Maak van je innerlijk een veilig toevluchtsoord met 'Ruimte om te helen'.
Lees verder:
Wat betekent het om te helen? (je eigen toevluchtsoord zijn in moeilijke tijden)
Tips van een therapeut: zo ontwikkel je meer zelfliefde
Het pad naar zelfliefde: hoe lief ben jij voor jezelf?
Ervaar jij voldoende zelfliefde? (+ tips om meer van jezelf te houden)
Ik ben Nadine Carter, schrijver, therapeut, theatermaker, een verbinder. Ik ga voor eerlijkheid en zuiverheid in alles wat ik doe. Wanneer voelen, denken en handelen gelijk zijn, ontstaat er zuiverheid en eerlijkheid. Van daaruit kun je jezelf zijn in elke verbinding, je mooiste leven leven. Ik schrijf over alles wat jou hierin tegenhoudt, wat je belemmert en deel met je hoe je tot die eerlijkheid en zuiverheid kunt komen, weer kunt worden zoals je bedoeld bent te zijn.