Weet jij wanneer je gestopt bent met jezelf lief te hebben? Vaak ontwikkel je als kind uit pijn een overlevingsstrategie, die jou nu als volwassene belemmert om voluit te leven. Therapeut Nadine Carter laat in dit artikel zien hoe je zelfliefde weer laat stromen. “Wanneer je niet gezien wordt, stop je met naar jezelf te kijken. Wanneer je niet gehoord bent, stop je met naar jezelf te luisteren.”
Wanneer je niet onvoorwaardelijk lief gevonden werd, stop je met jezelf liefhebben. En dan wordt je verlangen om vastgehouden, gekoesterd, gezien en gehoord te worden door de ander steeds groter.
Patronen uit je kindertijd
We komen allemaal vanuit liefde. Of je nu gelooft dat we allemaal ontstaan vanuit de bron van liefde, dat je liefde bent of dat je in liefde verwekt bent. Maar ergens onderweg in jouw leven krijg je ervaringen die haaks op de liefde staan. Daardoor ontwikkel je overtuigingen en patronen waardoor de liefde naar jezelf stopt.
Wanneer je niet (voldoende) vastgehouden bent, stop je met jezelf vasthouden. Wanneer je niet gezien wordt, stop je met naar jezelf te kijken. Wanneer je niet gehoord bent, stop je met naar jezelf te luisteren. Wanneer je niet gekregen hebt wat je nodig had, stop je met jezelf geven wat je nodig hebt. Wanneer je niet onvoorwaardelijk lief gevonden werd, stop je met jezelf liefhebben. En dan wordt je verlangen om vastgehouden, gekoesterd, gezien en gehoord te worden door de ander steeds groter. De een gaat claimen en wordt afhankelijk, de ander gaat juist nog meer alleen doen, afhankelijk van de strategie die je gekozen hebt toen je klein was.
Wanneer voelde jij je eenzaam?
Zelfliefde stopt vaak op momenten van eenzaamheid. Weet jij wanneer je gestopt bent met jezelf lief te hebben? Strategieën zitten diep verankerd in je lijf. Je hebt ze ontwikkeld op het moment dat je iets meemaakte dat te groot was, te moeilijk, te pijnlijk – en dat is het voor een klein kind al gauw. Met je denken kom je niet zomaar bij zo’n moment. Vaak heb je wel een vermoeden, alleen daarmee is het nog niet opgelost.
Wanneer heb jij je eenzaam gevoeld? Was dat al in de buik bij je moeder? Was er onvoldoende verbinding? Ben je een alleengeboren tweeling? Kwam je in de couveuse terecht na een flinke strijd tijdens je geboorte? Dit zijn intense ervaringen die diepe sporen van eenzaamheid achterlaten. Het zijn momenten waarop vaak besloten wordt: voor mij hoeft het zo niet meer, ik doe het allemaal alleen, ik moet het allemaal alleen doen, niemand houdt van me, ik ben het niet waard om van te houden…
4 tips: hoe jij je weer verbindt met jezelf
1. Onderzoek waar het ooit begon
Besef dat hoe jij op dit moment in het leven staat, niet is wie jij bent. Ik hoor vaak ‘ik ben geen geschikt relatiemateriaal’. Dat ben je wel, alleen je weet nog even niet hoe je moet verbinden met jezelf en de ander. Onderzoek wanneer jij besloot te stoppen met liefhebben, gaan voor jezelf, voluit leven. Wanneer je dat weet, weet je ook dat de oorzaak niet ligt in wie en hoe jij bent, maar in wat je meemaakte en hoe jij dacht daar het beste mee om te kunnen gaan. Zo ga je weer terug naar de liefde.
2. Stap uit de schuld
De keuzes die jij toen maakte gaan nooit over schuld. Want wat kan een baby’tje in de couveuse hieraan doen, of de moeder van het kindje? Wanneer je voorbij schuld kijkt, kun je verantwoording nemen voor de keuzes die je gemaakt hebt, ook al kon je toen niet anders. En dan besef je dat je dit dus ook zélf kunt veranderen. Dan kies je niet alleen voor zelfliefde, maar ook voor leven en leiderschap vanuit je verlangen. Je bent zelf de sleutel naar het geluk in jouw leven, de liefde en verbindingen met anderen.
3. Je innerlijke kind omarmen
Jouw innerlijke kind is heel wat te kort gekomen wanneer jij in jouw vroege kindertijd besloot te stoppen met liefhebben of het waard te zijn om geliefd te worden. Je hebt dan niet gekregen wat je nodig had en je bent jezelf ook niet meer gaan zien. Begin met het zien van je innerlijke kind, de pijn van jouw kind en omarm het. Vervolgens kun je jezelf gaan zien en begrijpen van waaruit je in het hier en nu doet wat je doet. Daarvoor is compassie nodig. Begrip voor jezelf.
4. Compassie en dankbaarheid
Deze twee zijn heel belangrijk wanneer het gaat over bijvoorbeeld een traumatische gebeurtenis als de couveuse (maar ook spoedkeizersnede, vacuümpomp, tangverlossing). Deze is er niet voor niets, het is nodig om in leven te blijven.
Dankbaarheid voor dat je er nog bent en compassie voor jezelf, omdat je de keuze gemaakt hebt die daaraan heeft bijgedragen. Deze compassie-oefening kan heel helpend zijn (ook wanneer je boos bent over de tijd waarin je opgroeide). Je zult ervaren dat de boosheid zakt, je anders naar de situatie of een persoon kijkt. Je kunt deze oefening ook op jezelf doen, je eigen kleine ik om zo weer dieper te verbinden met jezelf.
De diamant in jezelf
Wie ben je en wat wil je? Het zijn vragen die we vaak te horen krijgen en waar velen geen antwoord op weten. In De diamant in jezelf neemt Gangaji je mee op het spirituele pad om deze, en vele andere, vragen te beantwoorden. Gangaji brengt in haar boek de waarheid helder aan het licht. Dit geeft je de kracht en de mogelijkheid om de stralende diamant die je bent, te kunnen zijn in het Nu.
Lees verder over zelfliefde:
Ervaar jij voldoende zelfliefde? (+ tips om meer van jezelf te houden)
Spiegelen met je ziel: wat kan spiegelen met jezelf jou brengen?
Lichaam & zelfliefde: wat vertelt de buitenwereld over jouw binnenwereld?
Ik ben Nadine Carter, schrijver, therapeut, theatermaker, een verbinder. Ik ga voor eerlijkheid en zuiverheid in alles wat ik doe. Wanneer voelen, denken en handelen gelijk zijn, ontstaat er zuiverheid en eerlijkheid. Van daaruit kun je jezelf zijn in elke verbinding, je mooiste leven leven. Ik schrijf over alles wat jou hierin tegenhoudt, wat je belemmert en deel met je hoe je tot die eerlijkheid en zuiverheid kunt komen, weer kunt worden zoals je bedoeld bent te zijn.
