Stel je voor dat je angst eigenlijk je intuïtie is die je vertelt dat er iets mis is?
Door Sheryl Paul
Een van de vragen die ik het vaakst krijg, is de volgende: ‘Hoe weet ik of de angst die ik voel wel angst is en niet mijn intuïtie die me waarschuwt voor een echt probleem?’ Het is de metavraag van alle terugkerende vragen, en omdat de vraag zo volhardend is, focust iemand zich minder snel op zijn of haar innerlijke werk. Subvragen zijn onder meer:
‘Stel dat er echt iets mis is met mijn relatie en ik het echte probleem negeer door die angstgevoelens te bestempelen als iets wat tussen mijn oren zit?’ of ‘Stel dat er echt iets mis is met mijn gezondheid en ik het echte probleem negeer door die angstgevoelens te bestempelen als iets wat tussen mijn oren zit?’
Zelfvertrouwen
Het vermogen om onderscheid te maken tussen een echt probleem en angst, is afhankelijk van je zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen is de rustige, duidelijke, geaarde plek in je die verbonden is met jouw wijsheid. Je zelfvertrouwen vertelt je veel meer dan alleen of iets ‘goed’ of ‘fout’ is. Het vertelt je niet wat je ‘zou moeten doen’. Het negeert namelijk wat je zou moeten doen en het luistert niet naar wat je ouders of je leeftijdsgenoten van iets vinden of wat de maatschappij goedkeurt. Jij bent de enige die er toegang toe heeft. Zelfvertrouwen is je weten, je wijsheid en je stem.
Het is ook jouw geboorterecht. Het is het kristallen kompas in het centrum van je wezen dat al bestaat sinds je geboorte. Het is het deel van jou dat altijd wist wanneer je honger had of dicht bij je verzorgers moest zijn, wie je leuk vond en wat je nodig had. Het is een essentieel onderdeel van jezelf en door je verloren zelfvertrouwen terug te vinden, kun je zelfverzekerd en zonder onduidelijkheden door het leven navigeren.
Zelfvertrouwen is ook nauw verbonden met zelfkennis, want pas als je jezelf kent, begin je van jezelf te houden. Je leert jezelf pas echt kennen door tijd door te brengen in je interne labyrint met de koplamp van je nieuwsgierigheid op je voorhoofd, door rotsen om te draaien en niet alleen het donker, maar ook de prachtig verlichte plekken te onderzoeken. Hieronder staat de vergelijking:
Zelfkennis + zelfliefde = zelfvertrouwen
Leer subtiele verschillen tussen angst en intuïtie kennen
Als je jezelf kent, kun je het subtiele maar duidelijke verschil zien tussen je angst en je intuïtie. Door je innerlijke terrein te doorkruisen, leer je je reacties en de subtiele verschillen tussen angst en intuïtie kennen, wat allemaal leidt tot vertrouwen in jezelf. Dit is een van de grootste uitdagingen bij angstverwerking; angst en intuïtie kunnen bijna precies hetzelfde klinken en voelen. Het is de spier van je zelfvertrouwen die onderscheid maakt tussen de twee.
Ik zal een voorbeeld geven van hoe deze spier eruitziet:
Mijn jongens spelen buiten in de sneeuw. Mijn man komt binnen vanuit zijn atelier, kijkt uit het raam en vraagt: ‘Waar zijn de jongens? Ik zie ze daar niet. Misschien zijn ze bij de rivier.’ Mijn angst, die vaak als eerste de kop opsteekt, werpt een beeld in me op van hoe ze worden aangevallen en opgegeten door de beer die de afgelopen maanden rond ons terrein zwierf. Dit is mijn geërfde angst, waarvan de zenuwen worden versterkt door het feit dat ik een hooggevoelig persoon ben (extra waakzaam voor gevaar) en door mijn voorouderlijke gewoonten die al generaties lang worden doorgegeven. Daar is mijn oma, haar lippen strak op elkaar van bezorgdheid. Daar is mijn moeder, die zich de ergste scenario’s voorstelt met haar kinderen. En het is niet moeilijk te geloven dat mijn betovergrootmoeder diepe zorgen had over het voortbestaan van haar kinderen.
Mijn voorouders hadden namelijk goede redenen om zich zorgen te maken, en die van jou ook. Het is hier essentieel om te onthouden dat de mensheid pas recentelijk in een omgeving leeft die veiliger is dan vroeger en dat de kans nu kleiner is dat onze lichamen ziek worden (en als we wel ziek worden, is de geneeskunde zowel in het oosten als in het westen zo vergevorderd dat we geholpen kunnen worden). Duizenden jaren lang hebben angstgevoelens in de mens die hem waarschuwen voor echt gevaar, een positief effect gehad op de evolutie. Maar aangezien het vrij zeldzaam is, vooral in bepaalde delen van de wereld, om nu nog in een levensbedreigende situatie te verkeren, probeert je angst steeds vaker van iets een catastrofe te maken.
Dus, terug naar de beer… Als ik de angst een stem geef en iets hardop tegen mijn man zeg, zoals: ‘Denk je dat ze door een beer worden verscheurd?’, voed ik mijn angst alleen maar, die vervolgens zal groeien door de aandacht ik eraan besteed. Maar als ik goed luister, voel ik aan dat deze gedachte een verhaal is dat mijn hoofd me vertelt. Mijn angst voelt oppervlakkig aan, alsof het alleen tussen mijn oren zit. Hij voelt niet stevig aan of echt. Ergens weet ik dat mijn jongens niet worden opgegeten door een beer. Dus ik zeg niets.
Dan zegt mijn man: ‘O, daar zijn ze. Ze spelen onder de populieren. Denk je dat dat veilig is?’ Onmiddellijk voel ik iets op mijn borst drukken en kan ik al precies zien hoe de zware takken nu nog zwaarder zijn door de lagen sneeuw die erop liggen. Zonder al te veel na te denken en mijn intuïtie te vertrouwen, zeg ik: ‘Dat is waarschijnlijk niet het beste idee. Kun je ze vragen om daar niet te spelen als je weer naar buiten gaat?’ Angst voelt vertrouwd en verontrustend aan, maar als ik me er zelfs maar even op focus, voel ik dat het geen steek houdt. Echte intuïtie is gegrond en duidelijk. Het is een weten dat ik kan vertrouwen.
Nogmaals, dit is een subtiel verschil waarvan ik me bewust ben geworden nadat ik tientallen jaren onderzoek heb gedaan en ben genezen van mijn onzekerheid die ik de eerste helft van mijn leven voelde. Dit is dezelfde plek die mijn perfectionisme voedde, ervoor zorgde dat de meningen van anderen me iets deden en dat ik verslaafd raakte aan goedkeuring. Ik heb mijn angstgevoelens kunnen loslaten. Met de juiste mentaliteit en hulpmiddelen kun je genezen van je onzekerheid en die vervangen met zelfvertrouwen. Dat zelfvertrouwen is je geboorterecht, je kompas en je geluk.
Nooit meer bang voor angst
Angst is op hol geslagen gevoeligheid. Sheryl Paul neemt je mee naar de bron van je angsten en laat je compassie met jezelf voelen. In dit diepgaande en tegelijkertijd praktische boek geeft ze oefeningen bij acute angst en oefeningen die je helpen diepere lagen van angst te ontcijferen en te helen.
Lees ook deze artikelen over angst:
Wanneer is angst een schadelijke emotie?
Psoas: de spier van de ziel en het loslaten van angst en spanning
Liefde ervaren wanneer angst je in een lage trilling (energetische kou) brengt
Sheryl Paul is psychotherapeut, opgeleid in Jungiaanse dieptepsychologie en heeft een master in counselling. Ze is geïnspireerd door o.a. Robert Johnson, Marion Woodman, Joseph Campbell en Carl Jung.
Ben ik na al die lange,zware eenzame jaren eindelijk deze wijsheid tegengekomen;althans hoopte ik net een seconde even,maar nee zou het boek willen lezen ,kan het me echter niet veroorloven.chronisch geld tekort al 43 jaar.Ben nu zestig jaar,moeder en oma van engelen van kinderen en ik heb nooit een leven zoals anderen gehad. Ik bedoel maat hoe onzekerheid ervoor kan zorgen dat je als een vogel in een gesloten kooi leeft,kijkend,lerend,hopend verlangend;helaas ook verkommeren van eenzaamheid.Als klap op de vuurpijl moest ik met mijn ouders weer terug naar Nederland op mijn 13de en soort wat is het een moeilijk klimaat hier en wat zijn de mensen onderkoeld
Ik zou mw. Maud Hermans het boek wel willen geven. Kunnen we regelen dat ik het betaal en dat het naar haar opgestuurd wordt? Liefs Margreet
Spreekt me aan.