Tweelingzielen is een begrip waar veel over te lezen valt in de spirituele wereld. Het is ook een concept waar veel misvattingen over bestaan. Met persoonlijke pijn en relationele problemen tot gevolg. Maar wat zijn tweelingzielen eigenlijk? Waar komt het begrip vandaan? En wat zijn het niet?
Oorsprong tweelingziel
Een van de oudste en meest bekende referenties aan het begrip “tweelingziel” komt uit een toneelstuk van de Griekse filosoof Plato, Symposium. Hierin laat hij een aantal bekende oude Grieken aan het woord over het begrip liefde. De toneelschrijver Aristofanes geeft in Plato’s stuk de definitie die tegenwoordig vaak geciteerd wordt. De oorspronkelijke mens was door de god Zeus in tweeën gespleten omdat deze anders te machtig werd in de ogen van de goden. Door deze splijting zouden de helften eeuwig op zoek zijn naar elkaar… maar weer één kunnen worden via de liefde.
Latere schrijvers
Latere schrijvers hebben het concept van de tweelingziel verschillend uitgewerkt. De Soefi-meester Hazrat Inayat Khan schreef bijvoorbeeld over tweelingzielen dat deze zich ook in andere dan de man-vrouw relatie kunnen manifesteren. Zelfs een sci-fi schrijfster, Tanith Lee, schreef een prachtig kort verhaal waarin een ziel in tweeën wordt gespleten door een wraakzuchtige demon. De helften kunnen onmogelijk apart functioneren. Of ze schieten door in de rauwe, niet door vrouwelijke energie getemperde mannelijke energie, of in de passieve vrouwelijke energie (yang en yin). Als ze weer verenigd worden, zien we de schoonheid en kalme kracht van een mens in evenwicht met zichzelf.
Waarheid
Natuurlijk is het bij dit soort metafysische concepten maar de vraag hoe het nu écht zit. Ook oude Grieken, Soefi-meesters en schrijvers hebben niet per definitie de wijsheid in pacht. Mijns inziens is het, net als bij alle filosofische en spirituele concepten aan ieder van ons, hier zelf onderzoek naar te doen. We kunnen zelf het beste ervaren wat voor ons waar is – en ons inzicht voortdurend bijwerken naarmate we verder groeien in bewustzijn.
Misvattingen
In de moderne spirituele literatuur en op internet circuleren ideeën over tweelingzielen die veel elementen bevatten die mensen op het verkeerde been zetten. Bijvoorbeeld het idee dat de wederhelften van tweelingzielen altijd incarneren in of een mannelijk, of een vrouwelijk lichaam. Het idee dat ze vastzitten in deze gender rollen door al hun incarnaties heen. Een andere misvatting is dat het hoogste ideaal en de bedoeling van de tweelingzielen is een romantische liefdesrelatie te realiseren. Dat het onmogelijk is echte onvoorwaardelijke liefde of spirituele groei, ascentie, te bewerkstelligen zonder een relatie met je tweelingziel wederhelft.
Doodlopende weg
Deze ideeën kunnen ertoe leiden dat mensen de illusie van de perfecte romantische partner, die al hun pijn gaat oplossen en hen gaat verlossen van de noodzaak verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven en spirituele groei, gaan projecteren op de tweelingziel. Daarbij kunnen ze zich verliezen in een eindeloze zoektocht naar de ideale partner. Het gevolg is relaties vol pijn, emotionele manipulatie en strijd.
Bestaat de tweelingziel echt?
Door mijn eigen ervaringen en die van therapiecliënten ben ik tot de conclusie gekomen dat er wel degelijk een tweelingziel bestaat. In regressie-en reïncarnatietherapie zie ik dat er veel unieke en individuele routes bestaan die de ziel kan nemen in het incarnatieproces. Soms is er inderdaad, ergens helemaal aan het begin van het ontstaan van de ziel waarbij de individuele ziel zich losmaakt van het collectief, sprake van een wederhelft. Een “twin”.
Deze twin wordt niet ervaren als een gescheiden, losgemaakt deel van de ziel, maar als een wederhelft waar men op zielsniveau altijd mee verbonden is. Dit laatste acht ik erg belangrijk bij het concept tweelingziel. Of tweelingziel-wederhelften nu tegelijkertijd in incarnatie zijn of niet, op zielsniveau zijn ze altijd één.
Schijnbare scheiding
In het incarnatieproces kan het echter voorkomen dat men, tijdens het incarneren in de fysieke wereld van de polariteiten, een schijnbare scheiding ervaart die traumatisch kan zijn voor de prille, zich ontwikkelende ziel. Deze illusie van scheiding met alle bijbehorende pijn en trauma kan ook ontstaan in latere incarnaties. Dit gebeurt vooral als er sprake is van scenario’s met verlies, scheiding, verlating, geweld, ziekte en dood. Ook al zijn de wederhelften van een tweelingziel altijd op zielsniveau en energetisch niveau verbonden, op het niveau van de aardse realiteit kan dit trauma veroorzaken dat lang doorwerkt. Dit kan leiden tot een zoektocht naar de “verloren” ander door levens heen.
Collectief
Deze zoektocht en de energie ervan in het collectieve onbewuste heeft wellicht zelfs aanleiding gegeven tot de mythe van verloren geliefde die gebaseerd is op pijn en niet op de oorspronkelijke verbinding vanuit Eenheid. In verschillende therapievormen kunnen deze trauma’s en oertrauma’s geheeld worden, zodat deze zoektocht niet langer nodig is. Dan ervaart men weer vrede in het zelf en in het zijn – in het besef dat we altijd één zijn met God of de Bron, onze eigen ziel én onze wederhelft.
De aard van de ziel
Hierbij is het wellicht handig wat meer te vertellen over mijn visie van de ziel en het incarnatieproces door ruimte en tijd. Ik zie de ziel als het eeuwige, multidimensionale deel van ons, dat in het tijdloze Nu bestaat. De ziel bevindt zich in een toestand die de polariteiten overstijgt: de Eenheid. Bij het incarnatieproces in de wereld van de polariteiten en de fysieke wereld incarneert de ziel daarbij niet in haar geheel. Zij zendt daarentegen als het ware delen of stralen van zichzelf uit in de stof. Dat zijn onze verschillende incarnaties. Op zielsniveau bestaan deze levens tegelijk. Het is mijn ervaring dat we contact kunnen hebben met al deze levens en persoonlijkheden – en die van onze tweelingziel. Het contact kan daarmee, vooral als er nog trauma’s uit vorige levens geheeld willen worden, helend zijn.
Contact met je tweelingziel
Op zielsniveau ben je al in contact met je tweelingziel, als je die hebt. Je bent je er in je gewone dagbewustzijn alleen niet altijd bewust van. Je kunt in meditatie of in een visualisatie wel degelijk bewust verbinding maken met je tweelingziel. Daarvoor kun je bijvoorbeeld een trance-reis maken, al dan niet onder begeleiding. Je kunt ook een visualisatie-oefening doen, of een droom “incuberen” met als doel de ontmoeting met je tweelingziel.
Fysieke twin
Het ontmoeten van je twin in de fysieke realiteit is mijns inziens niet af te dwingen. De beste manier om de kans te vergroten de fysieke manifestatie van je twin te ontmoeten, als deze inderdaad ook in incarnatie is, is zelfontwikkeling. Hoe bewuster we zijn, des te minder beperkende overtuigingen en verwarring onze blik nog vertroebelt, des te groter de kans dat we de ontmoeting met onze tweelingziel in de wereld kunnen manifesteren.
Tweelingzielen en synchroniciteit
Synchroniciteit is een verschijnsel dat we vaker opmerken naarmate we verder komen in ons bewustwordingsproces. Hoe bewuster we in verbinding staan met ons ware Zelf en met de wereld om ons heen, des te meer we open staan voor de synchronistische gebeurtenissen. Ook het pad van verbinding met de ziel, onze eigen ziele “missie” en het contact met onze tweelingziel gaan gepaard met synchronistische gebeurtenissen. Deze kunnen we gebruiken als aanwijzingen voor onze weg. Op het pad van zelfactualisatie en bewustwording zul je vaker synchroniciteit ervaren en meer open staan voor de ontmoeting met je twin – of dat nu in de fysieke realiteit is, of in de geest.
Tweelingzielen
Ben je geïnteresseerd in tweelingzielen en zou je er meer over willen lezen? Dan is Tweelingzielen van Patricia Joudry en Maurie Pressman misschien wel iets voor jou. Volgens deze auteurs kun je je tweelingziel echt tegenkomen en herkennen als je er klaar voor bent, en ze leggen uit hoe dat werkt.
Lees ook deze artikelen:
Zeven kenmerken van een tweelingziel-relatie
Heb jij je tweelingziel gevonden? Aan deze factoren herken je een tweelingziel-relatie
Tweelingzielen: een romantisch ideaal?
drs. Wendy Gillissen is psychologe, regressie-en reïncarnatietherapeute en auteur van de in de VS bekroonde spirituele avonturenroman ''De Vloek van de Tahiéra''. Het vervolg, ''De Zoektocht naar Tzanáta'' is in 2020 verschenen. Momenteel voltooit zij deel 3, ''Het Verloren Land''. Daarnaast schrijft zij een boek over entiteiten en niet-eigen energieën. Wendy blogt o.a. over spiritualiteit, reïncarnatie en narcisme. Veel hooggevoelige en creatieve mensen, en beginnend therapeuten vinden de weg naar haar praktijk. In haar vrije tijd speelt ze Keltische harp.
