Waarom veel sensitieve mensen geboren worden in niet-sensitieve gezinnen
Door Wendy Gillissen
Het is geen toeval dat jij met je hoogsensitiviteit, helderziend- of heldervoelendheid in een ‘niet zo gevoelig’ gezin terechtkwam. Juist hier kun je lessen leren en oude pijn verwerken. “Deze weg brengt een aantal specifieke uitdagingen met zich mee,” zegt psycholoog en regressietherapeut Wendy Gillissen. In dit artikel staat ze stil bij zowel de hindernissen als de kansen die op jouw pad verschijnen.
De uitdaging is uiteindelijk om jezelf te hervinden. Om je ware zelf uit te graven uit de berg oordelen en niet-eigen energieën en in ere te herstellen.
Oude zielen, oude pijn
Veel mensen die van nature hoogsensitief, heldervoelend, helderziend, helderhorend en/of telepathisch zijn, incarneren op een plek waar hun sensitiviteit niet begrepen wordt. Oude zielen kiezen bewust voor ‘moeilijke gezinnen’ om hier hun laatste oude thema’s uit te werken. Hier kunnen ze door het ontbreken van steun, begrip, bevestiging hun oude pijn aangaan en leren op zichzelf te vertrouwen.
Jouw zintuigen werken anders
Deze weg brengt een aantal specifieke uitdagingen met zich mee. Wanneer je sensitief bent, heldervoelend etc. in een niet-sensitief gezin heb je de beschikking over enkele zintuigen die je gezinsleden niet of amper ontwikkeld hebben. Maar omdat die kanalen van informatie voor jou vanzelfsprekend zijn (natuurlijk voel je wat de ander voelt!) en je nog maar een baby, een kleuter of een kind bent, is het voor jou verbijsterend dat de anderen jouw perceptie niet delen.
Jouw intuïtieve uitspraken, jouw gevoelens worden niet herkend of serieus genomen. Jouw ervaringen kunnen worden afgedaan als onzin, fantasie of leugens, dus houd je op een gegeven moment je mond maar. In het ergste geval ga jij aan jezelf en aan je eigen perceptie en waarneming twijfelen.
Bovendien kunnen anderen zich bedreigd voelen door jouw perceptie, jouw doordringende blik of uitspraken die te dicht bij de waarheid komen die ze zelf niet willen erkennen. Ik kom het vaak tegen: hoogsensitieve mensen die als kind instinctief de vinger op de zere plek wisten te leggen. Ze benoemden juist dát wat volwassenen in hun omgeving niet wilden weten, wat natuurlijk niet gewaardeerd of zelfs afgestraft werd.
School is dodelijk saai
Ook het schoolsysteem is doorgaans niet ingesteld op sensitieve mensen. Het onderwijs gaat grotendeels over het inprenten van andermans feiten en ideeën, niet over creatief en vernieuwend denken en onderzoeken. Voor sensitieve en al helemaal voor intelligente kinderen is dat dodelijk saai. Vaak gaan ze met hun aandacht naar plekken die voor hen wel interessant zijn: hun eigen droomwereld, andere dimensies, hun fantasie. Als hun schoolprestaties dan achterblijven, kunnen ze ten onrechte gezien worden als ‘dom’ of bepaalde labels krijgen.
Leraren kunnen zich in het nauw gedreven voelen door een kind dat dwars door hen heen kijkt en hun gebrek aan ware autoriteit blootlegt. Hoogsensitieve kinderen die veel licht uitstralen, kunnen door leraren die niet in hun kracht staan en hun eigen onzekerheid en pijnstukken voor zichzelf verbergen, onbewust ervaren worden als een bedreiging. Ik zie dat deze leerkrachten soms emotioneel, verbaal of energetisch agressief gedrag of zelfs pestgedrag naar zo’n kind gaan vertonen of faciliteren van andere kinderen.
Onterechte labels
Wanneer je zo jong terechtkomt in een omgeving die jouw perceptie niet ondersteunt en zelfs ontkent of afstraft, is het gevolg vaak dat jij aan jezelf gaat twijfelen en dichtslaat. Daarbij wordt jouw gedrag vaak verkeerd gelabeld en foutief geïnterpreteerd, waardoor je nog meer in de war kunt raken. “Hij is zo stil, hij is zeker verlegen.” Nee, hij is bezig zijn indrukken te verwerken op een niveau dat voor jou onzichtbaar is.
“Ze trekt zich vaak terug in haar kamertje; ze is niet sociaal en saai.” Nee, ze moet opladen na een vermoeiende schooldag met kinderen en docenten die op een andere frequentie functioneren dan zij. Ze heeft nog niet geleerd bij zichzelf te blijven.
“Hij gaat niet lekker voetballen net als de andere jongens – hij is raar.” Nee, hij maakt contact met niveaus van bestaan en bewustzijn die voor jou nog niet toegankelijk zijn, maar die uiterst wezenlijk zijn.
“Ze is zo stil, terwijl de anderen lekker ravotten door het bos; ze is introvert.” Nee, ze maakt contact met de natuurwezens en communiceert geluidloos met de bomen.
Twijfels en verwarring
Wanneer je opgroeit in een omgeving die jouw perceptie niet deelt en jouw gedrag en persoonlijkheid labelt op een manier die niet overeenkomt met jouw waarheid, kun je ernstig gaan twijfelen aan je eigen waarheid. De waarheid over wie je wezenlijk bent, de waarheid van je eigen perceptie en de manier waarop jij de waarheid met al je zintuigen waarneemt. Je neemt mogelijk enkele oordelen van jouw omgeving over jezelf over. Daarnaast kun je, als je negatief wordt behandeld, energieën en zielendelen van een ander in jouw systeem krijgen die je nog meer in de war brengen.
Jezelf hervinden
De uitdaging bij dit alles is uiteindelijk om jezelf te hervinden. Om je ware zelf, je ware persoonlijkheid, uit te graven uit de berg oordelen en energieën van anderen en in ere te herstellen. Om de delen van jezelf die jij hebt afgestaan of verborgen, terug te halen en je weer toe te eigenen.
Je ware kracht, licht, spontaniteit, levensvreugde, humor, wijsheid en alle eigenschappen die wezenlijk van jou zijn, kun je bewust terughalen. De heldervoelendheid en helderziendheid die je van nature had, kun je weer ontwikkelen. De zachtheid die je eigen is, kun je weer eren. Je kracht die niet gebaseerd is op overmacht, maar op waarheid en onbevreesdheid kun je in ere herstellen. Je liefde weer laten stromen, zonder afhankelijkheid van het eindresultaat. De voeding en steun kun je ontvangen van je eerste moeder: de aarde. De verbinding kun je herstellen met je ware zielezelf en met de Bron.
Sterk staan & stralen
Juist omdat steun voor jou bij de mensen om je heen ontbrak, ben je ernaar op zoek gegaan. Je hebt het gezocht in boeken, in films, in de natuur, in gelijkgestemden die resoneren met jouw frequentie. Maar uiteindelijk vind je het terug in jezelf. Wanneer je die reis gemaakt hebt en je kracht, waarheid en autoriteit in jezelf hervonden hebt, sta je sterk. Dan vaar jij je eigen koers. Dan ben je in staat om overal jouw licht te laten stralen. En dan kan niets je meer uit evenwicht brengen.
Hulp komt op je pad
Het is een les die je alleen op deze manier kon leren. Het is geen makkelijke weg. Maar het universum werkt altijd samen met je ziel om kansen op je pad te brengen die je hierin ondersteunen. Met synchroniciteit als wegwijzer: ‘Wat een toeval dat dit boek, deze persoon, deze gebeurtenis, deze boodschap nu net op mijn weg komt!’ Met je onzichtbare zielenfamilie van engelen, geliefden uit vorige levens, de natuur, kristallen en dieren als je team. Je eigen hart brengt je altijd terug naar de waarheid over wie je werkelijk bent: een prachtige, krachtige ziel!
Gids voor oude zielen
Ben je een oude ziel? Dan is Gids voor oude zielen van Ainslie MacLeod onmisbaar voor jou. Zonder te weten waar je bent geweest, kun je nooit echt weten waar je naartoe gaat. Het begrijpen van de reis van je ziel helpt je hierbij en dit boek ondersteunt daarin met unieke inzichten en oefeningen.
Lees ook deze artikelen over hooggevoeligheid:
Het middel tegen vermoeidheid als je HSP bent: jezelf opladen met aarde-energie
HSP: je thuis voelen door je te verbinden met kosmische energie
drs. Wendy Gillissen is psychologe, regressie-en reïncarnatietherapeute en auteur van de in de VS bekroonde spirituele avonturenroman ''De Vloek van de Tahiéra''. Het vervolg, ''De Zoektocht naar Tzanáta'' is in 2020 verschenen. Momenteel voltooit zij deel 3, ''Het Verloren Land''. Daarnaast schrijft zij een boek over entiteiten en niet-eigen energieën. Wendy blogt o.a. over spiritualiteit, reïncarnatie en narcisme. Veel hooggevoelige en creatieve mensen, en beginnend therapeuten vinden de weg naar haar praktijk. In haar vrije tijd speelt ze Keltische harp.
Wauwww dit is voor mij wel een eyeopener. En brengt best emoties mee. Ik als kind van een alcoholische moeder en narcistische vader. (Zijn inmiddels beiden overleden) Was idd intelligent en zat ooit op gymnasium maar dat juk paste niet. Nu probeer ik mijn creatieve ik tot ontplooiing te laten komen. En ja had vaak t idee om mezelf monddood te maken maar dat is de laatste jaren wel veranderd. Dus ben op de goeie weg maar ben er nog niet
Wauw. Dit artikel, boek neemt een kijkje in mijn bewegingen. Een mooie ondersteuning. Dank je wel vd tip.
Prachtig en zeer herkenbaar artikel. Heb het met tranen in mijn ogen gelezen. Liefs Nathalie
wij hebben een dochter met hoogsensitieve trekken met een overlap nar borderline../ Wij zijn zeventigers en radeloos hoe hiermee om te gaan ; de conflicten en misverstanden begonnen in haar puberteit zo'n 20 jaar terug; hebben nu besloten,ondanks moeilijke externe factoren(corona) om elk contact te verbreken, tot zij op een respectvolle manier terug contact met ons zoekt; zij volgt wel therapie (om de 3 weken dmv; gesprekken met een psychologe); dit alles doet veel pijn en geeft onderling ook conflicten tussen mijn echtgenoot en mijzelf (zij was en is zijn oogappel) op mij wordt constant emotionele chantage gepleegd ..dit is niet langer houdbaar! Wat is uw mening/advies, dank.
Heel herkenbaar, vooral dat stukje over school: dat vervelen en naar andere dimensies afdrijven en die leraar die mij niet mocht. Gelukkig heb ik veel healingwerk kunnen doen (Journey sessies) en alle mensen die hun rol hebben gespeeld in mijn ontwikkeling kunnen vergeven.
Ik ontvang al een hele tijd e-mails van jullie en lees jullie online heel vaak, en graag. Vorig jaar is mij dit bovenstaande artikel ontgaan blijkbaar. Vandaag las ik het omdat ik het stukje over de Supermaan van 13 juli a.s,. wilde lezen. Dit artikel geeft mij antwoord op vragen die ik voor mezelf weg heb gestopt. Een bekend medium in mijn regio, wist me een aantal jaren geleden te vertellen dat ik meer naar mijn innerlijke stem moest luisteren, antwoorden zou ik allang weten, zei hij; want je bent helder voelend. Want waarom is me dit allemaal gebeurd? Ik heb met mijn familie gebroken, de laatste keer definitief. Ik heb mijn hele leven een moeizame relatie met ze gehad. De relatie met mijn moeder was een knipperlicht relatie. Ik heb haar vaak periodes van 5 jaar of langer niet gezien en gesproken. Van mijn familie kreeg ik labels op me geplakt, waarin ik me niet herken. Vier jaar geleden heb ik kanker overleefd. Dit was volgens mijn familie mijn eigen schuld. Deze kritiek ging veel te ver en sneed totaal geen hout. Na een zware operatie, kwam mijn moeder na 1,5 week op bezoek. Ze ging ruzie maken. Ik had nog veel pijn en liep met een drain. Op de definitieve uitslag moest ik nog een week wachten. Het was erop of eronder. Na een paar waarschuwingen dat ik het over een bepaald onderwerp niet wilde hebben, begon ze me voor narcist uit te maken. Ik heb haar toen de deur uitgezet en gezegd dat ik haar nu ook nooit meer wilde zien. Even een traantje gelaten, maar er viel een enorme rust over me. Ik sta in mijn kracht, ook al leef ik alleen. Ik heb mijn dieren om mij heen en dat voelt als mijn familie. Het is goed zo. Door dit artikel heb ik antwoord gekregen op mijn vragen, hoe het toch mogelijk is dat ik in dit gezin ben terecht gekomen en waarom ik mij nooit begrepen heb gevoeld.
Inderdaad, zoooo herkenbaar!