Word je ooit weer de oude na een burn-out? (Zou je dat eigenlijk wel willen?)
Door Mieke Lannoey
“Word je ooit weer helemaal de oude?” die vraag wordt mij regelmatig gesteld. Het antwoord is “nee”. Mijn tegenvraag luidt dan steeds “Zou je dat eigenlijk wel willen?”. Waarop het antwoord ook steevast “nee” is. In het laatste hoofdstuk van mijn boek kon je lezen dat het gemiddeld zo’n 5 jaar duurt vooraleer je weer volledig ‘on track’ bent na een burn-out. Intussen ben ik zelf 5 jaar verder, tijd dus om te delen wat dat, althans in mijn leven, betekent.
Ik start met de dingen te delen waar ik nog steeds ‘last’ van heb. Al kan ik hier gelukkig telkens ook een positieve kanttekening bij maken.
Vergeetachtigheid
Mijn geheugen lijkt wel een zeef. Een adres opzoeken om in de GPS in te voeren en 2 minuten alweer de straatnaam en/of het huisnummer vergeten zijn. Dit soort dingen zijn meer regel dan uitzondering. Mijn kortetermijngeheugen is veel vluchtiger geworden. Het nodigt mij uit om echt in het nu aanwezig te zijn en bewust aandacht te schenken aan alles wat ik doe. Alias om mindful te leven.
Daarnaast las ik ooit ergens dat je de onbelangrijke dingen vergeet zodat er ruimte is om te onthouden wat echt belangrijk is. Dat kan ik wel beamen. Zo blijven de inzichten die ik haal uit inspirerende boeken mij bijvoorbeeld wel bij.
Gevoeligheid
Veel mensen komen er tijdens of na hun burn-out achter dat ze hooggevoelig zijn. Zo was het ook bij mij het geval. Toch is het een term die je me zelden zult horen gebruiken. Ik zie het ook niet als iets waar ik ‘last’ van heb. Om eerlijk te zijn vind ik het eigenlijk zelfs logisch.
Voor mijn burn-out ging ik jarenlang slapend door het leven, waardoor alles wat mij omringde met een dempende sluier was bedekt. Ik leefde in een waas van dichte mist. Sinds mijn burn-out ben ik wakker voor de ware realiteit van het leven. Hierdoor is de sluier verdwenen en de mist opgeklaard. Het kan dus ook niet anders dat alles nu veel meer binnen komt!
Een toenemend bewustzijn gaat gepaard met een toenemende gevoeligheid. Je beseft immers dat je deel uitmaakt van het geheel, dat je met alles verbonden bent. Hierdoor word je gemakkelijker geraakt door het leed van anderen, dieren en de natuur. Wat aanzet tot actie en verandering.
Grenzen
Ik dien mijn grenzen goed te blijven bewaken. Vroeger voelde ik mijn grenzen gewoonweg niet, waardoor ik er eigenlijk constant overging. Door naar mijn lichaam te leren luisteren en vooral, door mezelf heel goed te leren kennen, voel ik ze nu veel sneller. Een paar nachten niet goed slapen of doorheen een stresserende periode gaan en ik moet meteen weer op de rem gaan staan. Het nodigt me aan tot zelfzorg en om mijn eigen behoeften als prioriteit te aanschouwen, ook binnen mijn ondernemerschap.
Ongetwijfeld heeft dit nog met mijn burn-out te maken, die mijn energiereserves danig heeft aangetast. Maar daarnaast ben ik intussen ook wel 5 jaar ouder geworden. We mogen dan ook niet alles op de burn-out steken he 😉
Lees ook: Waarom je na een burn-out vatbaarder bent voor een burn-on
Patronen verschuiven
Het belangrijkste aandachtspunt voor mezelf blijft mijn patronen in het oog houden. De patronen die er voor zorgden dat ik 5 jaar geleden in een werkgerelateerde burn-out terecht kwam, waren dezelfde patronen die er voor zorgden dat ik vorig jaar (bijna) in een relationele burn-out verzeilde. Dat was een serieuze eye-opener.
Mensen die gevoelig zijn voor burn-out zijn dan ook erg loyaal en toegewijd, als ze ergens voor gaan, dan gaan ze er voor de volle 200% voor. Daarnaast hebben ze een neiging tot pleasen, waardoor ze de behoeften van de ander vaak laten voorgaan op hun eigen behoeften. Ze beschikken over een groot verantwoordelijkheidsgevoel en stellen hoge eisen aan zichzelf. Dat zijn eigenschappen die je niet in één twee drie weer krijgt afgeleerd. Vooral omdat het erg natuurlijk aanvoelt om zo te zijn.
De kernboodschap van burn-out
Mijn burn-out heeft mij heel veel waardevolle lessen geleerd en belangrijke boodschappen gebracht. Als ik één kernboodschap moet selecteren dan kies ik voor het herontdekken en benutten van je eigen scheppingskracht.
Hiervoor deel ik graag een stukje uit het boek ‘Ode aan de aarde, ode aan jou’ van Pamela Kribbe:
‘Ieder mens heeft van nature een verlangen om iets in de wereld te zetten. En dat heeft niets te maken met maatschappelijk succes of roem, het heeft te maken met wat jou het diepste bevredigt.
Het kan zijn dat het creëren en runnen van een gezin jou ten diepste bevredigt. Dat het leiden van een bedrijf jou ten diepste vervult. Dat werken met dieren of juist het scheppen van kunst jou bevrediging en vervulling biedt.
Ieder mens heeft iets waar het zielenverlangen naar uitgaat. Op het moment dat je hieraan gehoor geeft, voel je je vervuld.
Op het moment dat je je in het creatieve proces begeeft en voelt ‘Ja, dit ben ik, zo geef ik mijzelf gestalte, dit voelt goed’ stroomt jouw energie en maakt jouw ziel rechtstreeks contact met het hart van de aarde, met het hart van deze werkelijkheid.
Daarom is het zo belangrijk uit te vinden wat je echt wenst en verlangt in je leven, om ruimte te maken voor deze scheppende, creatieve stroom in jezelf. In deze stroom klopt jouw goddelijk hart.’
Heel veel mensen komen dankzij een burn-out weer in contact met hun diepste verlangens, creatieve talenten en (tot dan toe) onbenut potentieel. Een proces dat ontzettend is toe te juichen en in mijn ogen aan de basis ligt van een nieuwe maatschappij met een spirituele economie. Een proces waar ik zelf heel graag mijn steentje aan bijdraag.
Nooit meer de oude
Nooit meer de oude van Mieke Lannoey is een boek over het leven na een burn-out. Waar velen het herstel van een burn-out als het eindpunt beschouwen, is het in werkelijkheid slechts het begin. Het begin van een nieuwe manier van leven en werken, die begint met te aanvaarden dat je nooit meer de oude wordt. Ze neemt je mee op haar persoonlijke zoektocht om vanuit de kern te veranderen en inspireert je met haar visie op wat wil ontstaan: een nieuwe maatschappij!
Lees ook deze artikelen van Mieke:
Waarom een burn-out vaak samengaat met depressieve gevoelens
Nooit meer de oude: burn-out en de verbinding met emotionele stress
Waarom je na burn-out vaak niet meer terug kunt naar je oude werk
Schrijven is voor mij een manier om ervaringen te verwerken, verbanden te ontdekken, processen te duiden en inzichten te delen. Niet als coach, therapeut of academicus, wel als Mieke. Een mens die zich al (onder)zoekend een weg door het leven baant.
ik zou het niet beter kunnen verwoorde, identiek zoals ik me voelde en voel blij dat te lezen
Prachtig verwoord heb zelf een burn out gehad en kan er mee overpraten en het klopt precies in het verhaal veel dingen komen bij mij boven water echt heel mooi
Dank je wel voor nog zo’n mooi artikel. Alsof je mijn gevoelens/gedachtes kan lezen.