Narcisme

Zo volg je je eigen weg na het beëindigen van een relatie met een narcist

Door Mjon van Oers
Zo volg je je eigen weg na het beëindigen van een relatie met een narcist

Een van de geheimen om je leven een stuk lichter, leuker en gelukkiger te maken na narcistisch misbruik is om niet te blijven hangen in relaties met negatieve mensen. Dat betekent dat je iedereen op afstand houdt bij wie je een minder aangenaam gevoel krijgt. Het betekent ook datgene doen wat nodig is om narcisten uit je leven te houden.

Los van de Narcistische Persoonlijkheidsstoornis (NPS)

Nog los van de vraag of iemand wel of niet de officiële diagnose van de Narcistische Persoonlijkheidsstoornis (NPS) heeft, al te disharmonieuze types kun je gewoon maar beter niet in je leven hebben. Kies mensen uit die niet de neiging hebben om je naar beneden te halen, de les te lezen, te pesten of, om welke redenen dan ook, je een slecht gevoel te bezorgen. Die mensen verdienen jouw aandacht niet.

Kies de mensen om je heen verstandig uit en kies mensen uit die niet continu proberen om je aandacht te krijgen of je energie weg te zuigen. Kies mensen uit die niet de hele tijd over zichzelf praten en continue negativiteit verspreiden.

Kijk of de mensen in je omgeving oprecht in je geïnteresseerd zijn en het beste met je voor hebben óf dat ze alleen maar aandacht van je willen of iets nodig hebben. Bedenk, dat niet alles is wat het lijkt en dat niet iedereen altijd is wie hij lijkt. Zo kun je een catastrofe voorkomen, zowel op zakelijk als privégebied.

Al je relaties onder de loep

Als je geliefde je niet de vrijheid geeft om te zijn, wie je echt wilt zijn dan is het tijd om je relatie onder de loep te nemen. Als je op je werkplek continu geconfronteerd wordt met narcistische mensen, is dat een teken om van baan te veranderen. Praat je vriendin alleen maar over zichzelf dan is het tijd om te stoppen met luisteren. Als je narcistische familie je geleerd heeft dat er geen plaats voor je is, dan is dat een reden om niet naar ze terug te gaan. Doe wat telt voor jouw geluk!

Geef je aandacht en energie alleen aan mensen die echt zijn!

In normale relaties, of dat nu volwassen romantische relaties zijn, vriendschappen of familiebanden, is er een balans tussen geven en nemen en in gesprekken tussen luisteren en praten. Je kunt elkaar troosten en de lusten en lasten samen delen. Kortom, die relaties zijn een verrijking van je leven en geven plezier. In narcistische relaties is dat er niet.

Bij je ware zelf blijven

Omring jezelf met mensen die weerspiegelen wie je wilt zijn en hoe je je wilt voelen. Energieën zijn besmettelijk. Laat niemand je in gijzeling houden en de richting in je leven bepalen. Alleen jij weet welke paden je wilt bewandelen om jezelf te verwezenlijken. Alleen jij zelf kunt je leven de creatie van jouw leven laten zijn.

Er zijn een aantal krachtige manieren om deze gedachten te omarmen en dagelijks vorm te geven. De eerste stap daarbij is te weten dat de goedheid in je leven niet van iemand anders zal komen. Wanneer je dit beseft en je verwachtingen daarover opgeeft, dan zul je vrijer zijn. Er is dan geen enkele reden om nog te voldoen aan de behoefte van de narcist noch van anderen, of om te proberen nog langer om goedkeuring of ‘liefde’ te krijgen.

Er komt een moment waarop je wegloopt van al het drama in je leven en de mensen die dat creëren. Je vergeet dan het slechte en richt je op het goede. Je zult dan houden van de mensen die je goed behandelen en je negeert diegenen die dat niet doen.

De volgende stap is om voldoende liefde voor jezelf te hebben. Dit kun je doen door te allen tijde bij jezelf te blijven en jezelf niet te verraden. Blijf bij je ware zelf en je eigen waarheid hanteren. Wanneer je gewoon jouw eigen waarheid spreekt met zachtheid, liefde en moed, dan zul je vrij zijn. Die vrijheid is het teken van het helen van narcistisch misbruik en een geschenk van vreugde en geluk dat je alleen aan jezelf kunt geven. Het is iets wat nooit van een ander in je leven kan komen.

Het is aan jou om de goedheid en liefde in je leven aan jezelf te geven. Je beseft dan ook dat het leven te leuk is om te laten verpesten door pestkoppen en te kort om niet uit elke dag het beste te halen dat erin zit.

Dit is een fragment uit het boek Narcistisch misbruik in de liefde, 50 vragen en antwoorden.

Wil je meer informatie over narcime? Lees meer in het nieuwe boek Narcistisch misbruik in de liefde, 50 vragen en antwoorden, van Mjon van Oers.

Narcistisch misbruik in de liefde

Narcistisch misbruik in de liefde

De 50 vragen en antwoorden in dit boek gaan onder andere in op kenmerken van narcisme, de gedragingen van een narcist, de bijdrage van jouw eigen gedrag en wat je kunt doen om je eigen leven weer terug te krijgen. Dit boek is geschikt voor iedereen die verwikkeld is (geweest) in een narcistische relatie, maar ook voor mensen die narcisme meemaken in hun omgeving en er meer over willen begrijpen.

Bestel jouw exemplaar voor Bestel nu
Je bestelt bij

Lees verder:

Deel dit artikel online
Mjon van Oers
Mjon van Oers

Mjon van Oers is een toonaangevende autoriteit op het gebied van narcisme in relaties. Haar pioniersgeest levert transformerende publicaties op, waarmee ze al duizenden vrouwen én mannen geholpen heeft om te herstellen van narcistisch misbruik. Zij is sinds 1992 zelfstandig auteur en schrijft (ook) over bewegen, gezondheid, mens en relaties. Haar publicaties, onder andere over narcisme, verschenen in diverse tijdschriften, online artikelen, e-books en boeken. Mjon schrijft niet alleen, zij geeft ook workshops, lezingen en inspireert als trainer.

Reacties
  1. Marleen Dries 6 september 2019 - 23:07
    Reply

    Narcistische 'liefde',.... je moet het meegemaakt hebben om te weten wat het is. En ik wens het NIEMAND toe. Je wordt opgehemeld, je bent het beste wat hem ooit is overkomen. Je bent de vrouw die hem begrijpt, die op één lijn met hem staat. Het is goddelijk, altijd zo geweest, het stond in de sterren geschreven, je gaat samen op avontuur. Je bent zijn muse, zijn inspiratie, je vult hem aan en hij vult jou aan. Je bent samen in eenheid. Praten gaat als vanzelf, je bent het over alles eens, Je denkt hetzelfde op dezelfde momenten,... whow!. Alles past, het kan gewoon niet beter. We horen samen over de tijden heen, voor eeuwig en voor altijd tot in de oneindigheid. Het is voorbestemd, we nooit echt apart geweest.... 'Wat ben jij een prachtige vrouw! Mijn vrouw, mijn wederhelft!' 'Iedereen mag zien dat ik machtig veel van jou hou!'... ga zo maar door. Jammer genoeg is geen enkel woord gesproken vanuit het hart en dat merk je maar heel traag. Pas als daden en woorden absoluut niet meer te rijmen vallen, komt de twijfel binnen en begin je jezelf vragen te stellen. 'Wat is hier aan de hand? Hoe komt het dat ik deze absolute liefde verlies? Wat doe ik verkeerd? Je past jezelf aan, je stelt jezelf nog liefdevoller op, je gaat nog harder werken (Iets wat je daarvoor nooit moest of wou doen.). Alles wordt raar, vreemd, wat gebeurd er allemaal? Wat er werkelijk aan de hand is heb je pas door wanneer het kwaad geschied is. Wanneer het écht niet meer gaat. Wanneer je alles hebt gedaan om je gezin en je huwelijk, je eeuwige 'liefde', te redden Wanneer je slagen en stoten hebt geïncasseerd. Slapeloze nacht na slapeloze nacht hebt volbracht en je uitgeput neervalt, smekend om hulp. Slechts een schaduw van jezelf. Pas dan begint het te dagen,... misschien is deze 'liefde' geen Liefde. Misschien ben ik met en mega 'fata-morgana' om de tuin geleid. En ik kan je verzekeren, als je het eenmaal doorhebt, dan sla je jezelf voor de kop. Dan vervloek je jezelf en roep je 'HOE HEB IK DIT LATEN GEBEUREN???' Voor mezelf en voornamelijk voor mijn kinderen. Maar op dat moment ben je waar je bent, op dat moment is het te laat. Narcistische 'liefde' overvalt je. Het maakt je kapot, maar als je er weer uit komt sta je op en kan je herrijzen. Dan word je het kwadraat van jezelf. Ondertussen zeg ik dank je tegen het leven. Dank je wel voor deze ervaring. Ik ga nu verder. Wetend en gesterkt. ... bezig aan de wederopbouw en ik voel me goed. Sterkte aan allen, met heel mijn hart. xx

    1. Leonie 21 juli 2020 - 17:11
      Reply

      Jeetje, wat een herkenning Marleen. Gelukkig ben ik er nog redelijk op tijd uitgestapt. Nu 3 maanden verder. De boosheid en frustratie ben ik nog niet kwijt: hoe kan iemand mij met zo'n wantrouwen bekijken? En al die op niets gebaseerde verwijten, zo onterecht. Zo pijnlijk. Elke man die nu zegt dat ie me leuk en fantastisch vindt vertrouw ik bij voorbaat niet. En dat vind ik jammer.

  2. Desiree 10 oktober 2019 - 14:05
    Reply

    Tranen biggelen me over de wangen. Zo is het mij ook vergaan. Hij wilde nooit kinderen met zijn vorige partner met mij ineens wel. Ik was het !!!!!!! (zij waren slechts een half jaar uit elkaar toen ik hem ontmoette) Ik kende hem als vriend jaren daarvoor. We hadden elkaar ruim 7 jaar niet gesproken en ik was het. Ik ben er letterlijk onder doorgegaan. Ik heb uiteindelijk uit wanhoop de echtelijke woning en mijn kinderen verlaten. Deze zijn eigenlijk van jongs af aan gebrainwasht. En ik was niet meer bij machte om het te zien. Ik stond erbij dat neem ik me nog het meest kwalijk. En denken dat je zelf narcist bent omdat je schreeuwt om liefde, aandacht en jezelf mogen zijn. Ik wens iedereen sterkte die dit heeft moeten ervaren. Nu heb ik heel veel pijn om het verlies van mijn zoons hierdoor. Zijn je kinderen nog jong en je zit in zo'n relatie vertrek aub. Hoe je ook je best doet hij verandert niet.

    1. Jeanny 30 december 2019 - 19:08
      Reply

      Ikmben er na 1p jaar uitgestapt,ik kon het niet meer aan,al die leugens en draaierijen, het laatste jaar was vreselijk, hij dacgt alleen aan zichzelf, ik moest altijd doen wst hij wilde e dan die moordende kritiek op mij en alles en iedereen in mijn omgeving

  3. Charlotte 12 oktober 2019 - 13:37
    Reply

    Zo waar wat jullie schrijven, ruim 15 jaar later kan ik het pas omschrijven wat er gebeurt is in mijn leven. Ik heb gehuild, pijnen gehad en dacht dat ik er niet toe deed. Nu weet ik inmiddels beter en ben gelukkig

  4. Simone 15 februari 2020 - 17:58
    Reply

    Verdrietig maar ook gesterkt door de berichten hierboven. Dat ik lees dat ik niet de enige ben en dat er licht is aan het eind van de tunnel geeft me moed. Nu 2 jaar geleden de relatie beëindigd maar nog steeds last van angsten en onzekerheid. Maar ik ga door en vertrouw erop dat ik mezelf weer terug vind.

  5. Heleen 19 mei 2020 - 13:44
    Reply

    Dank je wel, Marleen! Je beschrijft het zo goed. Wisten we maar voordat we met onze 'liefde voor het leven' in zee gingen, dat ook zulke mensen bestaan. Het is in je ergste nachtmerries niet voor te stellen en daarom kan het je ook gebeuren. Heel blij met alles wat ik nu weet en dat ik 3 maanden geleden ben weggegaan. Zoveel golven van pijn en verdriet er desondanks nog over me heen komen. Het mag alleen nooit voor niets zijn geweest en na elke heftige huilbui voel ik weer meer wie ik in wezen ben. Dat besef helpt om er doorheen te komen. Ik wens alle lieve mensen die ditzelfde hebben meegemaakt, alle liefs en kracht om door te gaan xxx

  6. Nora 20 oktober 2020 - 20:32
    Reply

    Woww mijn hele relatie hierboven beschreven! Wat een heftige jaren, nu 2 maanden bevrijd. Veel schommelingen in mijn stemming. Sterk, dan gebroken, intense verdriet. Ik hoop dat ik het een plek kan geven. Wens dit niemand toe. Sterkte allemaal xxx

  7. Mirja 23 november 2020 - 09:34
    Reply

    Dank je wel Marleen voor het heldere verhaal. Kort en bondig beschreven, precies zoals het gaat. Het verhaal van Marleen zou mijn verhaal kunnen zijn. Wat goed beschreven. Het zou een uitleg kunnen zijn aan mijn familie en vrienden waarom het zo lang heeft geduurd voordat ik de stap om weg te gaan kon zetten. Na 28 jaar relatie, waarvan 20 getrouwd, met 2 lieve zonen van 15 en 13, heb ik deze week na een jaar uit elkaar eindelijk inzicht gekregen dat ik het grootste deel van mijn leven heb gedeeld met een ijskoude narcist. Ik heb vorige week bij een soort toeval het boek van Jan Storms 'Destructieve relaties op de schop - Psychopathie herkennen en hanteren' gelezen. Gearceerd wat ik herkende. En dat was verbijsterend veel. En alles viel op zijn plek. Het was een 'feest' van herkenning als partner-van. Ontluisterend. Dit boek raad ik iedereen aan te lezen. Alles lag altijd aan mij of een ander. Ik had te hoge eisen, wat ik wilde bestond alleen in boeken en films. Eindeloos veel liefde en begrip in deze relatie gestopt. Maar het was trekken aan een dood paard. Er was na 28 jaar bijna niets mee van mij over, mentaal en fysiek. Wat heb ik een schuldgevoel gehad en aangepraat gekregen toen ik echt niet meer kon en de knoop had doorgehakt. Wat is mij door mijn ex een laag zelfbeeld aangepraat, verbaal en met name dominant non-verbaal. Het was doodgaan of verdergaan, maar gelukkig verdergegaan voor mijn kinderen. Voor mij persoonlijk hoefde het niet meer. Zag geen enkel lichtpuntje. Radeloos en hopeloos. De zwartste periode in mijn leven. Nu een jaar later heb ik mijn eigen - vrije - leven op de rails. En ik heb het helemaal zelf gedaan. Zelf hulp gezocht en ook gekregen. Waarvoor ik enorm dankbaar ben. Ik ben op geen enkele manier meer afhankelijk van mijn ex-man. Mijn kinderen komen om de week. En ik maak me erge zorgen over ze, maar weet ook dat ik ze heb gered door weg te gaan. Zo ervaren ze bij mij om de week een warm bad van liefde en genegenheid en aandacht voor hen persoonlijk. Ik ben hiermee door het oog van de naald gekropen, net op tijd ingezien dat mijn kinderen ook gered moeten worden. Ik kan ze hun vader niet onthouden (en dat wil ik ook niet), maar moet ze wel tegen hem beschermen, zonder hem zwart te maken. Kinderen zijn uiteraard loyaal jegens hun ouders. En ik alleen door er wat 'naast' te zetten ze laten inzien en laten ervaren/voelen dat het ook anders kan. De grootste persoonlijke schade is de onzekerheid die over is gebleven. Ik heb moeite om nog te vertrouwen op iemands ware gevoelens en dat is erg en verdriertig. Ik merk dat ik hier veel bevestiging in nodig heb. En dat kan mensen weer wegjagen. Dat is een grote valkuil. Het mooiste wat is overgebleven is dat ik nu weet dat ik 100% kan vertrouwen op mijn onderbuikgevoel. Ik heb alles al jaren geleden gevoeld, maar dit niet onderkend. Nu weet ik beter. Luister naar je onderbuikgevoel, je beste kompas en altijd geijkt. Mijn raad: Geloof in jezelf, geloof in de liefde die in jezelf zit en deel deze liefde met de mensen die er toe doen in je leven. En er zijn zeker 'engelen' in je leven. Mensen die je laten voelen dat je er wél toe doet. Ook al zijn het korte liefdevolle momenten, ze dragen bij aan het herstel van de eigenwaarde. Koester die momenten en zet er een schijnwerper op. Daarmee vervaagt het boze. Je bent zoveel sterker dan je zelf beseft. En die wetenschap is bevrijdend en doet beseffen dat hoe zwart alles ook lijkt, je er altijd weer uit kunt komen, inderdaad sterker!

  8. Harriët 5 maart 2021 - 19:44
    Reply

    Een heel herkenbaar verhaal helaas. Zelf ben ik na een huwelijk van 27 jaar weggegaan bij mijn man. Hij was volledig overdonderd, want het ging toch goed? Hij zei nog een lange weg te moeten gaan, maar een jaar nadat ik weggegaan ben heeft hij een nieuwe relatie. Ik heb drie volwassen kinderen, de meiden willen voorlopig niet naar hun vader, ze kunnen er niks mee. Doordat zijn nieuwe vriendin hetzelfde beroep heeft als mijn oudste dochter, wist hij nu ineens wat voor werk onze dochter doet. Te triest voor woorden... Het feit dat mijn ex weer een relatie heeft terwijl de scheiding nog niet is afgerond, bracht onverwachte emoties bij mij teweeg. Volgens mijn psycholoog, waar ik gelukkig hulp van krijg, zijn dat onverwerkte emoties over alles wat ik al die jaren heb moeten doorstaan. Ik hoop ook ooit nog vertrouwen te zullen hebben in mensen, want dit heeft er behoorlijk ingehakt.

Reageer op dit artikel

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Boekentip van de redactie
Ongeboren herinneringen
€ 20,00

Ongeboren herinneringen

Stephanie Mines

Ontdek en heel de gevolgen van een traumatische, embryonale ervaring in Ongeboren herinneringen van Stephanie Mines.

€ 20,00

Bekijk aanbieding

Schrijf je in voor de Nieuwsbrief

Ontvang elke week de nieuwste en populairste artikelen, je daghoroscoop, boekentips en nog veel meer! Ruim 80.000 lezers gingen je al voor

Even geduld aub...

Bedankt voor je inschrijving

Het lijkt er op dat je al ingeschreven bent?